«Δεν πιστεύω στο θεσμό του ντόπινγκ κοντρόλ, έτσι όπως πραγματοποιείται. Και εννοώ στο θέμα χρόνου», αναφέρει στη σχετική μελέτη ο Σταύρος Χάντζος. «Και το λέω αυτό, γιατί η στρατηγική της "κυκλικής χρήσης" ειδικά των στεροειδών αναβολικών, καθιστά τον έλεγχο πολύ "ευάλωτο και ανακριβή". Και αυτό οφείλεται στο ότι η μέθοδος αυτή επιτρέπει σε αθλητές να χρησιμοποιούν απαγορευμένες ουσίες, καθώς εκπονούν προγράμματα εντατικής προπονητικής προετοιμασίας και στη συνέχεια, καθώς ολοκληρώνουν την προπόνηση με αυξητικούς ρυθμούς, σταματούν τη χρήση μερικά μόνο 24ωρα πριν τη συγκεκριμένη αγωνιστική συνάντηση, ανάλογα με το χρόνο που χρειάζεται, ώστε να μην ανιχνεύεται η χρησιμοποιηθείσα ουσία.

Κατ' αυτό τον τρόπο, όταν περάσουν από ντόπινγκ κοντρόλ είναι καθαροί, ενώ μόνο λίγες μέρες πριν έκαναν χρήση απαγορευμένων ουσιών. Γι' αυτό πάντα υποστήριζα ότι ο έλεγχος για ντόπινγκ, για να είναι αξιόπιστος και αποτελεσματικός, πρέπει οπωσδήποτε να γίνεται και κατά τη διάρκεια των προπονήσεων, δηλαδή με τη μορφή των γνωστών αιφνιδιαστικών ελέγχων. Αλλωστε αυτοί που χρησιμοποιούν τα φάρμακα στον πρωταθλητισμό, γνωρίζουν πολύ καλά τις φαρμακο-κινητικές ιδιότητες της ουσίας που χρησιμοποιούν και, το σημαντικότερο, γνωρίζουν το χρόνο ημιζωής της ουσίας αυτής.

Χρόνος ημιζωής είναι ο χρόνος που χρειάζεται για να απομακρυνθεί (αποβληθεί) από τον οργανισμό το 50% της ουσίας του φαρμάκου και δεν εξαρτάται από την ποσότητά της. Π.χ. ο χρόνος ημιζωής ενός φαρμάκου Χ: είναι μία ώρα. Αρα σε μία ώρα θα έχει απομακρυνθεί το 50% του φαρμάκου. Σε άλλη μία ώρα θα απομακρυνθεί το 50% της ποσότητας που έχει απομείνει, δηλαδή, θα μείνει το 25% του φαρμάκου. Σε άλλη μία ώρα θα απομακρυνθεί και πάλι το 50% της ποσότητας που έχει απομείνει, δηλαδή θα μείνει το 12,5% κ.ο.κ., μέχρις ότου απομακρυνθεί πλήρως. Ετσι χρειάζονται περισσότεροι από τέσσερις χρόνοι ημιζωής για την πλήρη απομάκρυνση του φαρμάκου. Αρα γνωρίζοντας τι σημαίνει χρόνος ημιζωής μιας φαρμακευτικής ουσίας αυτόματα καταρρίπτεται αυτό που λένε ορισμένοι ότι "ντοπαρισμένοι είναι όποιοι πιάνονται". Γνωρίζοντας αυτό και πολλά άλλα, που είναι σε όλους γνωστά, είναι ενδεχόμενο ρεκόρ και επιτυχίες να μην "καθαρά" και να οφείλονται στη χρήση απαγορευμένων ουσιών. Δυστυχώς, η χρήση αυτών των ουσιών, δύσκολα θα εξαλειφθεί, θα περιοριστεί με τους αιφνιδιαστικούς ελέγχους, αλλά θα υπάρχει, διότι επιφέρει δόξα, πλούτο και όχι μόνο.

Τα ανατριχιαστικά παραδείγματα όλων εκείνων των Μίστερ "Τζέκιλ" φαίνεται ότι επαναλαμβάνονται στις μέρες μας με τον πιο θρασύ, χυδαίο και επικίνδυνο τρόπο. Μόνο που τώρα εκτός από το ολέθριο παιχνίδι που κάνουν στα παρασκήνια σκορπώντας "φάρμακα" από εδώ και από εκεί, δουλεύουν καλά και στο προσκήνιο, εκμεταλλευόμενοι ακόμη και την ίδια την επικαιρότητα.

Είτε τρώγοντας σε ακριβά εστιατόρια με παράγοντες. Είτε συνδιασκεδάζοντας στα νυχτερινά μαγαζιά και στα πρώτα τραπέζια νυχτερινών κέντρων με υποστηρικτές τους. Την επόμενη μέρα όλοι αναρωτιούνται πώς οι γκουρού, οι απατεώνες, οι φαρμακέμποροι παρελαύνουν σε παράθυρα δελτίων ειδήσεων, προσπαθώντας να αποενοχοποιηθούν από αμαρτίες που τους βαραίνουν. Είναι πολύ απλό. Τελικά, στις μέρες μας ένα μπουκάλι ουίσκι σε πρώτο τραπέζι μαζί με γνωστούς είναι αρκετό για μια θέση σε τηλεπαράθυρα και με κάποιον από αυτούς μάλιστα επαρκή συνήγορο υπεράσπισης σε κάθε δύσκολη στιγμή που θα τους τύχει.

Τελικά, στην Ελλάδα κάποιοι θέλουν να περάσουν ότι τα φάρμακα υπάρχουν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης, εκτός από την Ελλάδα. Εδώ δεν υπάρχουν; Ποιοι τα δίνουν; Ποιοι είναι; Γιατί λειτουργούν και ζουν στο σκοτάδι; Οι Ιταλοί, οι Γάλλοι, οι Γερμανοί είναι ηλίθιοι που τους κυνηγούν, έχοντας στο πλευρό τους τις επίσημες εισαγγελικές και αστυνομικές αρχές; Βεβαίως και όχι».