Με το βλέμμα στο εκπαιδευτικό μοντέλο της Φινλανδίας όπου η σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά, η ταξική διαφοροποίηση και η «αποκέντρωση» παίζουν πρωτεύοντα ρόλο, προσέρχεται στο «διάλογο», που έχει εξαγγείλει, το υπουργείο Παιδείας.

Οπως προκύπτει από δηλώσεις της υπουργού Παιδείας Μ. Γιαννάκου στην εφημερίδα «Καθημερινή» την Κυριακή, το μοντέλο αυτό εκπαίδευσης συνίσταται σε εννιάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση με ένα επιπλέον έτος υποχρεωτικό, στη συνέχεια φοίτηση σε γενικά και επαγγελματικά λύκεια, ελεύθερη επιλογή των σχολείων για τα οποία μεγάλη «ευθύνη» έχει η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Επίσης, γίνεται λόγος για διαρκή αξιολόγηση των μαθητών αλλά και των εκπαιδευτικών, αποκέντρωση των σχολικών μονάδων με διαφοροποιημένο πρόγραμμα και για πανεπιστημιακή έρευνα με «σοβαρό αντίκρισμα στη βιομηχανία, στο εμπόριο, στην παραγωγή και κατ' επέκτασιν αρκετές θέσεις εργασίας για τους νέους».

Με βάση τα παραπάνω η υπουργός Παιδείας κρίνει ότι «το φινλανδικό μοντέλο ανταποκρίνεται και στην ανάγκη για ευρείες γνώσεις αλλά και στα ζητούμενα της αγοράς εργασίας με την επαρκή επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση που προσφέρει, καταπολεμώντας αποτελεσματικά τη διαρθρωτική ανεργία».

Τα παραπάνω είναι αποκαλυπτικά για τα σχέδια του υπουργείου Παιδείας και είναι προφανές ότι έρχονται σε απόλυτη αντίθεση με την Παιδεία που έχει ανάγκη ο λαός. Καθώς οδηγεί στην ταξική διαφοροποίηση με την ελεύθερη επιλογή σχολείου και προγράμματος και με την εμπλοκή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, εμπεριέχει την καταδικασμένη «αξιολόγηση» των εκπαιδευτικών που οδηγεί στη χειραγώγησή τους, διατηρεί το διπλό σχολικό δίκτυο, ενώ διαπνέεται από ιδιωτικοποίηση και υποταγή στις ανάγκες των επιχειρήσεων. Πρόκειται για ένα μοντέλο φτιαγμένο στα μέτρα του μεγάλου κεφαλαίου, στο οποίο υποτάσσονται οι στόχοι της εκπαίδευσης από νωρίς με τις «γενικές γνώσης» και στη συνέχεια κατάρτιση για τους πολλούς αλλά και έρευνα κατά τις επιθυμίες των επιχειρήσεων.