Το περασμένο Καλοκαίρι, στην εξοχή, διάβασα προσεκτικά ένα βιβλίο του συγγραφέα - ερευνητή - λογοτέχνη Γιάννη Νικολόπουλου με τίτλο «Ιστορική Παρουσία και το Μέλλον του Σοσιαλισμού και Μαρξισμού».

Είναι ένα βιβλίο εξακοσίων μεγάλων σελίδων. Το διάβασα αχόρταγα τόσο που δεν ήθελα να το αφήσω από τα χέρια μου. Τόσο ενδιαφέρον ήταν το περιεχόμενό του. Τόσο καλογραμμένο και άρτια δημοσιευμένο το βιβλίο αυτό. Θαύμασα την υπομονή με την οποία βρήκε τα στοιχεία, που συνθέτουν το βιβλίο αυτό. Σωστός χαλκέντερος ο τόσο δραματικά, τραγικά, εκλιπών σύντροφος.

Με εντυπωσίασε ιδιαίτερα ο τρίτος τόμος του βιβλίου που ασχολείται με τον ηγέτη της ΕΣΣΔ Ι.Β. Στάλιν που διαδέχτηκε το μεγάλο Λένιν στην ηγεσία του ΠΚΚ και του κράτους της ΕΣΣΔ. Δε βρίσκω λόγια για να εκφράσω την ικανοποίησή μου, με ότι καταπιάστηκε με τον Ι.Β. Στάλιν. Σε ένα από τα κεφάλαια του έργου του ο Στάλιν αναφέρεται στις βάσεις του λενινισμού. Και αφού αναφέρεται στο περιεχόμενο του Βιβλίου του Στάλιν και σε μια γενίκευσή του πως «Ο Λενινισμός είναι ο Μαρξισμός στην εποχή του ιμπεριαλισμού και των προλεταριακών επαναστάσεων», ο Γ. Νικολόπουλος συνεχίζει, αναφερόμενος στο θέμα του Ιδεολογικού Μετώπου που ο Στάλιν διατυπώνει ορισμένα συγκεκριμένα καθήκοντα για την ιδεολογική δουλιά του Κόμματος:

α. Να ανεβάσουμε το θεωρητικό επίπεδο. β. Να δυναμώσουμε την ιδεολογική δουλιά σε όλους τους κρίκους του Κόμματος. γ. Να προπαγανδίσουμε ακούραστα το λενινισμό στις γραμμές του Κόμματος. δ. Να διαπαιδαγωγήσουμε τις κομματικές οργανώσεις και το εξωκομματικό αχτίφ που το περιβάλλει στο πνεύμα του λενινιστικού διεθνισμού. ε. Να μη σκεπάζουμε, αλλά να κριτικάρουμε θαρραλέα τις παρεκκλίσεις μερικών συντρόφων από το Μαρξισμό - Λενινισμό. Και: στ. Να ξεσκεπάσουμε συστηματικά την ιδεολογία και τα υπολείμματα της ιδεολογίας των εχθρικών προς το λενινισμό ρευμάτων (σελ. 402). Αυτά σαν ενδεικτικά για το βιβλίο του Γ. Νικολόπουλου για να πάρει η αναγνώστρια, ο αναγνώστης μια ιδέα για το τελευταίο δημιούργημα του εκλιπόντος συντρόφου.

Και ο Ν. Κεπέσης συνεχίζει: Γράφοντας για τις βάσεις Λενινισμού και γενικότερα για το Λενινισμό, θυμήθηκα, τα άρθρα που έγραψα και αναφέρθηκα στον Λένιν. Εγραψα και μια ΩΔΗ γι' αυτόν που περιέλαβα στην ποιητική μου συλλογή με τίτλο ΩΔΕΣ. Κρίνω σκόπιμο να αντιγράψω εδώ την ΩΔΗ μου αυτή και μ' αυτή σχεδόν να κλείσω το μικρό μου σημείωμα:

«Στον Λένιν

...

Ηρθες που σε περίμεναν/ σαν τους μεγάλους Μύστες/ οι κολασμένοι όλης της γης/ και πήρε βόλτες προς τα μπρος/ της ιστορίας ο τροχός!

Ηρθες στον κόσμο κι έφερες/ μαζί σου γυιέ της αστραπής/ τη λάμψη και το φως της.

Ας είναι το μικρό μου αυτό σημείωμα ένα μικρό μπουκέτο λουλούδια, στον νωπό ακόμη τάφο του αξέχαστου συντρόφου Γιάννη Νικολόπουλου. Στον τάφο του, που λόγω της υγείας μου, δεν μπόρεσα να παραβρεθώ στην κηδεία του.