Υπάρχει κίνδυνος να στερέψουν οι πετρελαιοπηγές του πλανήτη; Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι με το ρυθμό άντλησης και κατανάλωσης του «μαύρου χρυσού» ο κίνδυνος είναι όχι μόνο υπαρκτός, αλλά και κοντινός. Ηδη, στα επιτελεία των πολυεθνικών και των κυβερνήσεων συζητούνται τα πιθανά σενάρια σχετικά με το πότε θα εμφανιστεί η κρίση, δηλαδή για το πότε η παραγωγή θα αρχίσει να υπολείπεται της ζήτησης.

Το περασμένο Σεπτέμβρη, στο Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών των ΗΠΑ, παρουσιάστηκε μια πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη της εταιρίας «PFC Energy», μιας από τις μεγαλύτερες εταιρίες αναλύσεων σχετικά με την παγκόσμια πετρελαϊκή αγορά.

Η «PFC Energy», με βάση τα πετρελαϊκά κοιτάσματα που έχουν καταγραφεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Ενέργειας, διατυπώνει τρία διαφορετικά σενάρια ανάλογα με το ρυθμό αύξησης της ζήτησης. Αν ο ρυθμός παραμείνει χαμηλός (γύρω στο 1,1% το χρόνο), τότε υπολογίζεται ότι το πρόβλημα θα παρουσιαστεί περί το 2025. Με ένα λίγο ταχύτερο ρυθμό (γύρω στο 1,8%) το πρόβλημα θα εμφανιστεί περί το 2020. Στην περίπτωση υψηλού ρυθμού αύξησης της ζήτησης (γύρω στο 2,4%), το πρόβλημα θα παρουσιαστεί περί το 2014!

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η μελέτη για τις δυνατότητες παραγωγής των πετρελαιοπαραγωγών χωρών, μελών ή μη μελών του ΟΠΕΚ. Η «PFC Energy» χρησιμοποιεί ένα μοντέλο ανάλυσης για να αξιολογήσει τις δυνατότητες της κάθε χώρας. Σύμφωνα με το μοντέλο αυτό, η παραγωγή χωρίζεται σε τρία στάδια. Στο πρώτο, η παραγωγή παρουσιάζει συνεχή άνοδο. Στο δεύτερο στάδιο και αφού έχει εξαντληθεί το 42% των συνολικών κοιτασμάτων, η παραγωγή παρουσιάζεται σταθερή με μικρές αυξομειώσεις. Στο τρίτο στάδιο και αφού έχει εξαντληθεί το 67% των κοιτασμάτων η παραγωγή παρουσιάζει καθοδική πορεία.

Με βάση αυτό το μοντέλο, στο πρώτο στάδιο βρίσκονται (απ' τον ΟΠΕΚ) το Ιράκ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Κουβέιτ και η Λιβύη. Αυτές οι χώρες διαθέτουν ακόμα μεγάλα ανεκμετάλλευτα κοιτάσματα. Στο πρώτο στάδιο συγκαταλέγονται ακόμα και οι χώρες της Κασπίας.

Στο δεύτερο στάδιο έχουν περάσει η Αλγερία, η Νιγηρία, το Ιράν, η Βενεζουέλα και το Κατάρ. Στο τρίτο στάδιο βρίσκεται η Ινδονησία, η οποία από εξαγωγέας πετρελαίου έχει γίνει εισαγωγέας, αφού έχει εξαντλήσει το 73% των κοιτασμάτων της.

Η πιο σημαντική επισήμανση αυτής της έκθεσης είναι ότι η Σαουδική Αραβία, η μεγαλύτερη πετρελαιοπαραγωγός χώρα του κόσμου, πέρασε στο δεύτερο στάδιο, αφού έχει εξαντλήσει το 43% των κοιτασμάτων της!

Είναι προφανές ότι όσο μειώνονται τα παγκόσμια αποθέματα και τα κοιτάσματα του πετρελαίου, τόσο θα εντείνεται ο ανταγωνισμός για τον έλεγχό τους. Ετσι, η έκθεση της «PFC Energy» λειτουργεί και ως χάρτης για τη στρατηγική των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων ειδικά προς τις περιοχές που έχουν ακόμα μεγάλα ανεκμετάλλευτα κοιτάσματα.