Με την ανεργία να προσεγγίζει το 13% και περίπου 600 χιλ. άνεργους σε όλη την Ελλάδα να ψάχνουν τρόπους για να συνεχίσουν να «στέκονται στα πόδια τους», η πολιτική δημαγωγία για εκατοντάδες χιλιάδες «ευκαιρίες»... απασχόλησης και κατάρτισης αποτελεί στήριξη μιας ψευδεπίγραφης ελπίδας.

Σήμερα ωστόσο, σε δεκάδες πόλεις της χώρας, οι ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα και οι εργαζόμενοι που τις αποτελούν, διεκδικούν αγωνιστικά συγκεκριμένα μέτρα ουσιαστικής στήριξης των ανέργων και μια διαφορετική πολιτική, τόσο για το διάστημα που διαρκεί η ανεργία, όσο και για αργότερα, με θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης, με αποδοχές που θα απαντούν στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, με πλήρη δικαιώματα και μακρόχρονη προοπτική.

Η αύξηση του επιδόματος ανεργίας στο 80% του κατώτερου μεροκάματου, για όσο θα διαρκεί η ανεργία, είναι ένα μόνο από τα μέτρα που προτείνει το ΠΑΜΕ, το οποίο έχει στηρίξει ενεργητικά όλες τις πρωτοβουλίες που πήραν κατά διαστήματα οργανώσεις ανέργων στην Εύβοια, την Πάτρα, τη Λάρισα και την Αθήνα. Ταυτόχρονα, το ΠΑΜΕ, με συνέπεια και επιμονή, αποκαλύπτει και πολεμάει τα ψευτοπρογράμματα κατάρτισης και απασχόλησης.

Για την κυβέρνηση, η μείωση της ανεργίας - ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης είχε φτάσει να μιλάει και για κατάργησή της σε ένα προεκλογικό πολιτικό παροξυσμό - περνάει μέσα από την ανάπτυξη. Η ανάπτυξη στηρίζεται στην επίτευξη ικανής «ανταγωνιστικότητας». Η ανταγωνιστικότητα, σύμφωνα με τους επιχειρηματίες και την κυβέρνηση, περνάει μέσα από τις «νέες» εργασιακές σχέσεις, την «απασχολησιμότητα» και την «ευελιξία».

Στο μεταξύ, αμέτρητα προγράμματα κατάρτισης, απόκτησης εργασιακής εμπειρίας, δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας και... τόνωσης της «επιχειρηματικότητας», έρχονται να ξεγελάσουν χιλιάδες ανέργους και να τους προσφέρουν, δήθεν, τις δυνατότητες που τους λείπουν για να βρουν δουλιά. Οι «ενεργητικές» πολιτικές απασχόλησης, σε αντίθεση με τις «παθητικές», υποτίθεται ότι συντελούν στη μείωση της ανεργίας, ενώ στην πραγματικότητα βοηθούν στη στατιστική αυξομείωσή της, ώστε κάποιες φορές οι δείκτες να είναι πρόσφορες για πολιτική εκμετάλλευση από την κυβέρνηση. Ουσιαστικά, όλα λειτουργούν σαν άλλοθι για να καθορίζουν οι εργοδότες τους όρους εργασίας όπως θέλουν, χωρίς καμία δέσμευση!

Στη βάση αυτής της πολιτικής κατεύθυνσης, την ίδια ώρα που εκατοντάδες δισ. δραχμές διοχετεύονται στους εργοδότες και σ' αυτούς που έχουν στήσει ποικιλόμορφους «εκπαιδευτικούς οργανισμούς», το επίδομα ανεργίας είναι στις 3.432 δραχμές ή στο 50,9% του βασικού μεροκάματου, κι αυτό μέχρι την επόμενη αύξηση του μεροκάματου, που όσο μικρή και να είναι θα ρίξει το ποσοστό του επιδόματος ακόμη περισσότερο. Το χειρότερο όμως είναι ότι με τα χρήματα των εργαζομένων παρέχεται φτηνή έως και δωρεάν εργασία στους εργοδότες και δοκιμάζονται στην πράξη όλες οι αντεργατικές σχέσεις, στο χρόνο εργασίας, τις αποδοχές, τα άλλα δικαιώματα.

Για παράδειγμα, άνεργοι, στα πλαίσια του προγράμματος STAGE, εργάζονται επί 11 μήνες σε διάφορες επιχειρήσεις, παράγουν ή προσφέρουν υπηρεσίες στον ίδιο βαθμό με άλλους εργαζόμενους και αμείβονται απευθείας από τον ΟΑΕΔ με στάνταρ αποζημίωση 125.000 δραχμών! Οι άνεργοι αυτοί δεν ασφαλίζονται, έχουν μόνο ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Στην προοπτική του μοντέλου που γίνονται προσπάθειες να οικοδομηθεί τώρα, δε θα υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των ανέργων και των εργαζομένων. Γρήγορες διαδικασίες κατάρτισης σε ορισμένο αντικείμενο θα μπορούν να καλύπτουν έκτακτες ανάγκες του κεφαλαίου, οι εργαζόμενοι θα αλλάζουν συχνά επάγγελμα και εργοδότη, ο άνεργος μια θα απασχολείται και μια θα καταρτίζεται, ενώ με τη μερική απασχόληση, μια θέση εργασίας θα μοιράζεται σε δυο και τρεις εργαζόμενους, με ανάλογες συνέπειες στο βιωτικό τους επίπεδο. Μια κοινωνία γεμάτη «μισοανέργους» ή «μισοεργαζόμενους», ένας εργασιακός μεσαίωνας.

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, η ΓΣΕΕ αναφέρεται «φιλολογικά» στην ανάγκη αύξησης του επιδόματος ανεργίας - είναι και από τα πλέον χαμηλότερα στην Ευρωπαϊκή Ενωση - και χειροκροτεί τα ενεργητικά μέτρα, ζητώντας μάλιστα την ενίσχυσή τους και τη διοχέτευση σε αυτά περισσότερων πόρων!

Με προηγούμενους νόμους, η κυβέρνηση έχει φροντίσει να στήσει εκείνο το μηχανισμό που κρίνει ως τον πιο κατάλληλο, ώστε οι κατευθύνσεις που πρωτοεμφανίστηκαν στη διαβόητη «Λευκή Βίβλο», να γίνουν πράξη. Ηδη ο ΟΑΕΔ αναγόρευσε την επίτευξη της «απασχολησιμότητας» σε ένα βασικό στόχο του. Αυτή την περίοδο όμως βρίσκεται σε εξέλιξη ο διαγωνισμός για την επιλογή εταιρίας που θα χρησιμοποιηθεί στην κατάρτιση «επιχειρησιακού σχεδίου» για τον Οργανισμό. Μετά από αυτό, όλες του οι κατευθύνσεις θα αναθεωρηθούν ώστε να εξυπηρετήσουν την κυβερνητική πολιτική.

Ο «νέος» Οργανισμός θα συνδυάσει τη λειτουργία του με τα ιδιωτικά γραφεία ευρέσεως εργασίας και τα γραφεία ενημέρωσης που ήδη έχει αρχίσει να δημιουργεί με τη συμμετοχή και των εργοδοτών. Η επιδότηση των ανέργων θα υπονομευτεί μέχρι καταργήσεως - υπάρχει σχετική μελέτη του Εθνικού Ινστιτούτου Εργασίας κατά παραγγελία του υπουργείου Εργασίας, που προτείνει «εξορθολογισμό» της επιδότησης και αυστηρότερες προϋποθέσεις - οι ενεργητικές πολιτικές θα απορροφούν τον κύριο όγκο του προϋπολογισμού του.