Ενας ακόμη από τους βασικούς άξονες διεκδίκησης που θέτει το ΠΑΜΕ είναι να σταματήσει το ξεπούλημα σημαντικών επιχειρήσεων του δημόσιου τομέα. Η δημόσια περιουσία θυσιάστηκε και συνεχίζεται να θυσιάζεται στο «βωμό» της διαβόητης σύγκλισης, η οποία όχι απλά παραδίδεται στο ιδιωτικό κεφάλαιο, αλλά ουσιαστικά βγαίνει στο «σφυρί», ικανοποιώντας κατ' αυτόν τον τρόπο τις ορέξεις και τις επιταγές του μεγάλου κεφαλαίου, όπως αυτό μεταφέρεται με τις ντιρεκτίβες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ειδικότερα τα δύο τελευταία χρόνια, δεκάδες ήταν και είναι οι - κυριολεκτικά χρυσοφόρες - επιχειρήσεις του δημόσιου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, που πέρασαν στα χέρια του ιδιωτικού κεφαλαίου. Κάποιες ξεπουλήθηκαν είτε με συνοπτικές και σκανδαλώδεις διαδικασίες και κάποιες, όπου το απροσχημάτιστο ξεπούλημα θα δημιουργούσε αντιδράσεις, πέρασαν το κατώφλι της Σοφοκλέους, αποδίδοντας τεράστια κέρδη στους λεγόμενους θεσμικούς επενδυτές.

Τίποτα δεν ξέφυγε τα τελευταία χρόνια από τη δίνη των ιδιωτικοποιήσεων, που κατ' ευφημισμόν ονομάστηκαν «διαρθρωτικές αλλαγές». Οσες δημόσιες επιχειρήσεις δεν έχουν ιδιωτικοποιηθεί ακόμα, έχει δρομολογηθεί το ξεπούλημά τους. Από τις τράπεζες, τις ΔΕΚΟ (ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΛΠΕ, ΕΥΔΑΠ), τις βιομηχανίες (ΣΟΦΤΕΞ), τα Ναυπηγεία, τα Λιμάνια, την Ολυμπιακή, την Αμυντική Βιομηχανία, την ΕΛΒΟ κ.ο.κ.

Η αθρόα εισαγωγή πακέτων μετοχών δημοσίων επιχειρήσεων από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στο Χρηματιστήριο, με το πρόσχημα της εξυγίανσής τους και της χρηματοδότησής τους, σήμερα αποδεικνύεται και με τον πλέον επίσημο τρόπο ότι αποτέλεσε τη «φενάκη» για την πλήρη ιδιωτικοποίηση του δημόσιου τομέα. Αλλωστε πρόσφατες είναι οι δηλώσεις του πρώην υπουργού Μεταφορών και Συγκοινωνιών Τ. Μαντέλη ότι η παράδοση της πλειοψηφίας του μετοχικού κεφαλαίου του ΟΤΕ στο ιδιωτικό κεφάλαιο δεν είναι «ταμπού». Η λεγόμενη οροφή μετοχοποίησης - ιδιωτικοποίησης, που σήμερα ορίζονται στην εισαγωγή του 49% του μετοχικού κεφαλαίου της όποιας δημόσιας επιχείρησης στο Χρηματιστήριο, αρχίζει να ανήκει στο μακρινό παρελθόν, αφού και το «μάνατζμεντ» περνάει στα χέρια των ιδιωτών και θα ακολουθήσει και η πλειοψηφία του μετοχικού κεφαλαίου.

Στο αμέσως επόμενο διάστημα, πέρα από την πλήρη ιδιωτικοποίηση του κερδοφόρου τμήματος του δημοσίου τομέα, θα βιώσουμε και την κατάργηση μιας σειράς (δεκάδων τουλάχιστον) δημοσίων υπηρεσιών εξυπηρέτησης του κοινωνικού συνόλου, αφού το ιδιωτικό κεφάλαιο τις χαρακτηρίζει άχρηστες για τα συμφέροντά του. Στις συχνές αναφορές του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων (ΣΕΒ) για την «αναγκαιότητα αναμόρφωσης της δημόσιας διοίκησης» γίνεται λόγος και επιτάσσεται η κατάργηση δεκάδων υπηρεσιών, με το προκλητικό πρόσχημα ότι «επιβαρύνουν το δημόσιο έλλειμμα και δεν προσφέρουν τίποτα»!

Μια καταγραφή των επιχειρήσεων που ιδιωτικοποιήθηκαν ή έχουν τεθεί σε τροχιά ιδιωτικοποίησης, μόνο τα δύο τελευταία χρόνια (1998 - 2000), είναι ικανή να καταδείξει, έστω και με την αναφορά τους, το μέγεθος εγκληματικού ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας.

1998: Τον Απρίλη του '98, με πακέτα μέσω Χρηματιστηρίου, ιδιωτικοποιήθηκε η Τράπεζα Μακεδονίας - Θράκης. Τον ίδιο μήνα ιδιωτικοποιήθηκε και η Γενική Τράπεζα με ιδιωτική τοποθέτηση και εισαγωγή στο Χρηματιστήριο. Τον Ιούνιο του ίδιου έτους, με πρωτογενή και δευτερογενή προσφορά στο Χρηματιστήριο, ιδιωτικοποιήθηκε η Δημόσια Επιχείρηση Πετρελαίου (ΔΕΠ), μετονομαζόμενη σε Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ). Τον ίδιο μήνα, με διεθνή διαγωνισμό ιδιωτικοποιείται η Τράπεζα Κρήτης. Τον Ιούλιο του ίδιου έτους, με πακέτα μέσω Χρηματιστηρίου, ιδιωτικοποιείται η Τράπεζα Κεντρικής Ελλάδας. Το Νοέμβρη τίθεται και δεύτερο πακέτο μετοχών του ΟΤΕ στο Χρηματιστήριο, ενώ τον ίδιο μήνα με ιδιωτική τοποθέτηση αρχικά και εισαγωγή αργότερα, ιδιωτικοποιείται το Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών (ΧΑΑ).

1999: Το Μάρτη του '99, με διεθνή διαγωνισμό, ιδιωτικοποιείται η Ιονική Τράπεζα, ενώ τον Απρίλη με πρωτογενή και δευτερογενή προσφορά στο Χρηματιστήριο, ιδιωτικοποιείται η «Ολύμπικ Κέτερινγκ». Τον Ιούνιο ξεπουλιέται η μεγαλύτερη χαρτοβιομηχανία της χώρας η ΣΟΦΤΕΞ. Τον Ιούλιο, τίθεται και άλλο πακέτο μετοχών του ΟΤΕ στο Χρηματιστήριο, ενώ Αύγουστο μετά από δύο αποτυχημένες προσπάθειες πωλούνται τα Καταστήματα Αφορολογήτων Ειδών (ΚΑΕ) στην Αγροτική Τράπεζα. Τον Οκτώβρη ιδιωτικοποιούνται τα Ναυπηγείο Αυλίδας. Το Δεκέμβρη του ίδιου έτους η ΕΥΔΑΠ ιδιωτικοποιείται μέσω εισαγωγής πακέτων στο Χρηματιστήριο. Τον ίδιο μήνα ιδιωτικοποιείται μέσω Χρηματιστηρίου και η Ελληνική Τράπεζα Βιομηχανικής Αναπτύξεως (ΕΤΒΑ).

Ετος ιδιωτικοποιήσεων και το 2000 και ό,τι κερδοφόρο έχει απομείνει στο δημόσιο, είτε ξεπουλήθηκε είτε έχει δρομολογηθεί το ξεπούλημά του στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Το έτος ξεκίνησε με την εγκατάσταση στρατηγικού επενδυτή στην Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ) και την Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων (ΕΛΒΟ). Το Φλεβάρη, υπογράφεται η σύμβαση παραχώρησης της Διώρυγας της Κορίνθου, ενώ παραδίδεται και το δεύτερο πακέτο μετοχών των Ελληνικών Πετρελαίων στο Χρηματιστήριο. Το ίδιο διάστημα πωλείται το 20% του μετοχικού κεφαλαίου της «Ολυμπιακής Αεροπορίας» σε στρατηγικό εταίρο. Τον Απρίλη, με την έγκριση της Ελληνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού, οι τσιμεντοβιομηχανίες ΑΓΕΤ - Ηρακλής και «Τσιμέντα Χαλκίδας» πωλούνται σε εταιρία του ευρωπαϊκού καρτέλ τσιμέντου. Τον ίδιο μήνα υπογράφεται η σύμβαση παραχώρησης για τον Ιππόδρομο. Τον Ιούνιο θα τεθεί στο Χρηματιστήριο πακέτο μετοχών της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδας (ΑΤΕ), ενώ τον ίδιο μήνα στο Χρηματιστήριο εισάγονται ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιά (ΟΛΠ) και Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης (ΟΛΘ). Το Σεπτέμβρη έχει ανακοινωθεί ότι ιδιωτικοποιείται και η Εταιρεία Υδάτων και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης.

Μέσα στο έτος αναμένεται ότι θα έχει ιδιωτικοποιηθεί και η ΔΕΗ (η μεγαλύτερη επιχείρηση της χώρας), η Εμπορική Τράπεζα, η Δημόσια Επιχείρηση Αερίου (ΔΕΠΑ) μέσω της εξαγοράς της από τα ΕΛΠΕ, τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και αναμένεται να δρομολογηθεί η ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ.