Ιωάννα Ζηκοπούλου, Νέα Ιωνία. Στην παρακμή της Ρώμης τα πλήθη διασκέδαζαν, παρακολουθώντας άγρια θηρία να καταβροχθίζουν ανθρώπους. Σήμερα η κοινωνία μας βιώνει την παρακμή της καταβροχθίζοντας κατασκευασμένους ήρωες, μιας χρήσεως, που παράγουν μαζικά τα τηλεοπτικά ριάλιτι, ο αθλητισμός, τα ΜΜΕ, εύκολα θηράματα του αδηφάγου εμπορευματοποιημένου συστήματος. Από τους πολιτικούς ταγούς της κοινωνίας μας, όλοι μας νομίζω περιμέναμε κάτι πιο ουσιαστικό από το υποκριτικό ανάθεμα και το «τσ-τσ-τσ, τι ντροπή!» Περιμέναμε ένα σχόλιο για τον εκμαυλισμό των αξιών, την εμπορευματοποίηση των πάντων και την υποχρέωση των μικρών να σκύβουν δουλικά μπροστά στον ισχυρό μέσα σε παγκόσμια λεόντειο κοινωνία. Κρίμα που δεν ακούσαμε τίποτα.

Στη νεολαία μας/ Εμπρός με θάρρος και πείσμα

χωρίς καμιά αναβολή/ πιασμένοι χέρι χέρι

ν' αλλάξετε αυτή τη ζωή.

Κι εμείς γιαγιάδες και παππούδες/ πάντα στο δικό σας πλευρό,/ πάντα μαζί στους αγώνες/ όπως στης ΕΠΟΝ τον καιρό.

Ως πότε στο όνομα της Ειρήνης/ θα σκοτώνουν αθώους λαούς/ και πάνω σε κορμιά πνιγμένα στο αίμα/ οι βάρβαροι θα στήνουν χορούς;

Φτάνει πια, ας φωνάξουμε όλοι/ ξεσηκωθείτε λαοί,/ ο κόσμος θέλει με ειρήνη/ κι αδελφοσύνη να ζει.

Γιαγιά ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ ΠΑΠΑΖΩΤΟΥ