Μεγάλος πονοκέφαλος η ξέφρενη άνοδος του δολαρίου και του γιεν, που επιβαρύνουν το εξωτερικό χρέος με 1,5 τρισ. δραχμές το 15μηνο Γενάρη 1999 - Απρίλη 2000
Σύμφωνα με πληροφορίες στην ατζέντα των συζητήσεων περιλαμβάνονται ακόμα θέματα όπως η παρουσίαση των απολογιστικών στοιχείων του κρατικού προϋπολογισμού του 1999, η πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού του 2000, καθώς και τα πρώτα σχέδια κατάρτισης του προϋπολογισμού του 2001, ο πρώτος προϋπολογισμός σε ΕΥΡΩ...
Στο θέμα της εισοδηματικής πολιτικής για το έτος 2001, οι πληροφορίες θέλουν την κυβέρνηση να στέλνει από νωρίς το μήνυμα ότι και το νέο χρόνο οι μισθοί και οι συντάξεις, υπόκεινται στις λογικές λιτότητας. Αλλωστε, αυτό προβλέπεται και από το επικαιροποιημένο πρόγραμμα «σύγκλισης» που κατατέθηκε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή το Δεκέμβρη του 1999 και προβλέπει ονομαστικές αυξήσεις του ανά μονάδα κόστους εργασίας, σαφώς μικρότερες από την άνοδο της ετήσιας παραγωγικότητας. Απλώς η κυβέρνηση θέλει να αναβαθμίσει το πνεύμα λιτότητας στους μισθούς και τις συντάξεις για το 2001, σαν δείγμα καλής θέλησης και νομιμοφροσύνης προς τους κοινοτικούς εταίρους, ενόψει της Συνόδου Κορυφής της Λισαβόνας στις 21 του ερχόμενου Ιούνη, όπου και θα αποφασιστεί η ένταξη της Ελλάδας στη ζώνη του ΕΥΡΩ.
Ο μεγαλύτερος όμως «πονοκέφαλος» για την ασκούμενη δημοσιονομική πολιτική, είναι η συνεχής άνοδος της συναλλαγματικής ισοτιμίας του γιεν και του δολαρίου, ως προς το ΕΥΡΩ ( και κατά συνέπεια της δραχμής) η οποία επιβαρύνει το δημόσιο χρέος το οποίο αποτιμάται στα δυο αυτά νομίσματα. Οπως αναφέρεται στην τελευταία έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας, η επιβάρυνση του εξωτερικού χρέους το 1999 λόγω της ανόδου των ισοτιμιών του γιεν και του δολαρίου ανήλθε σε 2,9% του ΑΕΠ ή 1,15 τρισ. δραχμές, ενώ η συνέχιση της διολίσθησης της δραχμής και το τετράμηνο Γενάρη - Απρίλη 2000, είχε σαν συνέπεια νέα επιβάρυνση 400 περίπου δισ. δραχμών.