Ο «διαδρομικός διάλογος» που φέρεται να έγινε μεταξύ του υφυπουργού Πολιτισμού, Π. Τατούλη και του σκηνοθέτη και προέδρου του ΔΣ του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Θόδωρου Αγγελόπουλου, στο πλαίσιο της διοργάνωσης, αναπαράχθηκε έντονα τα τελευταία 24ωρα από τον Τύπο. Ο πρώτος φέρεται να δήλωσε «ουδείς αναντικατάστατος», το οποίο ερμηνεύτηκε ότι αφορούσε στον καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ, Μισέλ Δημόπουλο, και ο δεύτερος είπε πως σε τέτοια περίπτωση θα παραιτηθεί κι αυτός και πως θα φτιάξει άλλο φεστιβάλ στην Αθήνα.

Αν έγιναν έτσι ακριβώς τα πράγματα, το θέμα των προσώπων είναι μεν σημαντικό, αλλά στα χάλια που έχει η εθνική κινηματογραφία είναι μάλλον δευτερεύον. Αντίθετα, επικίνδυνο είναι αυτό που είπε ο Π. Τατούλης, ότι «ο κινηματογράφος είναι βιομηχανικό προϊόν και πρέπει να εντάσσεται στη νέα αναπτυξιακή πολιτική της κυβέρνησης». Δηλαδή, ο κινηματογράφος δεν είναι δημιουργία, αλλά ...κονσέρβες τοματοπελτέ.

Αρα: Φεστιβάλ έχουμε πολλά κι ακόμη ένα δεν αλλάζει το τοπίο. Το πραγματικό ερώτημα είναι αν οι δημιουργοί θα αντιταχθούν στην αγοραία αντιμετώπιση της τέχνης τους ή θα «βαφτίσουν» την κρατική απαξίωση «μαγκιά να κάνεις ταινίες χωρίς λεφτά», όπως είπε ο Παντελής Βούλγαρης...