Οι εορτασμοί, οι εκδηλώσεις λατρείας, αγάπης και θαυμασμού είναι η λαμπρότερη συνδρομή του ανθρώπινου γένους στη Φύση. Ηδη, οι αρχαίοι Ελληνες, όπως και οι Ρωμαίοι, το Δεκέμβρη ξόρκιζαν με τρόπο πανηγυρικό και οργιαστικό το φαινομενικό θάνατο της βλάστησης. Γι' αυτό και η αναγέννηση του φωτός συνδέθηκε με τη γέννηση του θεού που το συμβολίζει. Και αφού στα Ευαγγέλια δεν αναφερόταν ημερομηνία της γέννησης του Χριστού, θα έπρεπε ν' αναζητηθεί. Με δεδομένη την ημερομηνία του Ευαγγελισμού στις 25 Μαρτίου, η 25η Δεκεμβρίου φαινόταν η πιο ταιριαστή. Τότε γιορτάζονταν και τα γενέθλια του ανίκητου Ηλιου. Ετσι, κατά τον 4ο αιώνα καθιερώθηκαν τα γενέθλια του Χριστού στις 25 Δεκέμβρη