1) Η Ολυμπία, ένας χώρος με μοναδική ιστορική αξία, κομμάτι της κληρονομιάς μας, είναι η ίδια μας η ζωή. Και να μην ξεχνάμε, ότι μέσα εκεί δώσαμε τη μάχη μαζί με δεκάδες Ολυμπιονίκες απ' όλο τον κόσμο και ανθρώπους των τεχνών και των γραμμάτων, όταν οι Αμερικανοί, ενόψει της Ολυμπιάδας του '84, είχανε πουλήσει τη φλόγα για 3 χιλ. δολάρια το χιλιόμετρο και ότι, για πρώτη φορά στην ιστορία των Αγώνων, η φλόγα έφυγε κλεφτά. Ο χώρος αυτός λοιπόν σήμερα, μετά από αυτήν την απόφαση, θα «βιαστεί» βάναυσα από την είσοδο των πολυεθνικών εταιριών, με αντικειμενικό σκοπό το κέρδος. Οι επιταγές ή οι ράβδοι χρυσού θα τοποθετηθούν σε περίοπτη θέση για να μπορούν τα ΜΜΕ να δείξουν ανά τον κόσμο, τι θα εισπράξουν οι νικητές, ανάλογα με τη θέση που θα πάρουν.

2) Για να μην ξεχνάμε ποιοι ήταν οι υπαίτιοι αυτής της κατρακύλας του παγκόσμιου αθλητισμού, χρειάζεται να σημειώσουμε το εξής: Τη δεκαετία του '80 ο τότε πρόεδρος της ΔΟΕ Χ. Σάμαρακ με τον Π. Νεμπιόλο, πρόεδρο τότε της IAAF, αποφάσισαν σε αγαστή συνεργασία με το πολυεθνικό κεφάλαιο να επαγγελματοποιήσουν τα σπορ. Αυτή η απόφαση ήταν καθοριστική και για την ολοκληρωτική είσοδο των αναβολικών στον αθλητισμό, με ένα και μοναδικό στόχο: το χρήμα!

3) Εχω τη γνώμη ότι, επειδή το παιχνίδι έχει παραχοντρύνει και ο αθλητισμός έχει φτάσει στον πάτο, και σαν χώρα μάλλον από τις αθλητικές μας ηγεσίες δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα, θα έλεγα μήπως αυτήν την κατρακύλα θα μπορούσε, να προσπαθήσει βρε αδελφέ, να φρενάρει η Εθνική Ολυμπιακή Επιτροπή της χώρας μας μαζί με τον ΣΕΓΑΣ, την αρχαιότερη αθλητική ομοσπονδία στον κόσμο, παρόλο που κι αυτές είναι βουτηγμένες μέχρι το λαιμό στο πνεύμα της εποχής. Ας μείνει και ένας χώρος έξω από το εμπορευματοποιημένο πνεύμα της εποχής μας. Ας μην τα πουλήσουμε όλα.

4) Οσο για την κ. Πετραλιά, η οποία δε χάνει ευκαιρία να μας μιλάει για την αθλητική οικογενειακή της κληρονομιά, τι να πει κανείς...