Στη δίνη της ύφεσης βρίσκεται η γερμανική οικονομία και η κυβέρνηση Σρέντερ επιχειρεί την «έξοδο» με πολιτική κατεδάφισης των κοινωνικών κατακτήσεων των εργαζομένων. Η πρώτη εργάσιμη μέρα του 2005 έφερε αντιμέτωπους χιλιάδες ανέργους με μια νέα πραγματικότητα, αφού είδαν να μειώνονται δραστικά τα επιδόματά τους.

Σε συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό Stern, ο καγκελάριος Γκ. Σρέντερ παραδέχτηκε ότι από τον Ιανουάριο θα αυξηθεί αυτομάτως ο αριθμός των ανέργων ως συνέπεια των μεταρρυθμίσεων που είναι γνωστές ως «Χαρτζ 4» και μέρος των οποίων είναι η μείωση των επιδομάτων ανεργίας.

Σύμφωνα με πρόβλεψη που δημοσιοποίησαν τον περασμένο Οκτώβρη τα έξι σημαντικότερα οικονομικά ινστιτούτα της χώρας, ο αριθμός των ανέργων θα αυξηθεί κατά 300.000 με 400.000 τους πρώτους μήνες του χρόνου.

Εν τω μεταξύ, η ανεργία στη Γερμανία σημείωσε άνοδο το Δεκέμβρη 2004 με ποσοστό 10,8%. Η ανοδική πορεία συνεχίστηκε για ενδέκατο μήνα, καθώς εταιρείες όπως η Deutsche Bank ανακοίνωσε μεγαλύτερες περικοπές θέσεων εργασίας.

Φαίνεται όμως ότι ο κύκλος των μαζικών απολύσεων δεν έκλεισε ακόμη. «Οι εταιρίες δεν έχουν ακόμη τελειώσει με το θέμα της μείωσης του προσωπικού τους, στο πλαίσιο του περιορισμού του κόστους λειτουργίας τους», δήλωσε ο οικονομολόγος Ράινερ Γκούντερμαν του ινστιτούτου Dresdner Kleinwort Wasserstein.

Η γερμανική οικονομία πιέζεται από πολλές κατευθύνσεις. Η ίδια η κυβέρνηση υποχρεώθηκε λίγες μέρες μετά την ψήφιση του προϋπολογισμού να αναθεωρήσει προς τα κάτω τις προβλέψεις της για την ανάπτυξη το 2005 στο 1,7% από 1,8%. Ενας από τους σημαντικότερους παράγοντες αυτής της εξέλιξης είναι η διαρκής ισχυροποίηση του ευρώ έναντι του δολαρίου. Το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα ισχυροποιήθηκε έναντι του αμερικανικού κατά 7,6% το 2004, επιφέροντας σκληρό πλήγμα στις γερμανικές εξαγωγές.

Το μοναδικό αισιόδοξο σημάδι ήταν η μείωση των διεθνών τιμών του πετρελαίου σε ποσοστό 24% σε σχέση με τις τιμές - ρεκόρ του περασμένου Οκτώβρη. Ομως, το φθηνότερο πετρέλαιο δεν είναι αρκετό να οδηγήσει σε ανάκαμψη, αφού ένας άλλος παράγοντας, η εσωτερική ζήτηση, επηρεάζει προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Η μεγάλη αύξηση της ανεργίας, στα υψηλότερα επίπεδα της τελευταίας εξαετίας, και η αβεβαιότητα των εργαζομένων για το μέλλον τους έχουν οδηγήσει σε σημαντική μείωση της ζήτησης. Τα νοικοκυριά μειώνουν συστηματικά τις καταναλωτικές τους δαπάνες και αυτό αποτυπώθηκε στην πορεία των λιανικών πωλήσεων, οι οποίες υποχώρησαν κατά 3,7% σε σύγκριση με την προηγούμενη χρονιά.

Με αυτά τα δεδομένα, το 2005 προδιαγράφεται ως έτος μεγάλων συγκρούσεων, γεύση των οποίων πήραμε από τις διαδηλώσεις της περασμένης Δευτέρας στο Βερολίνο και άλλες μεγάλες πόλεις της Γερμανίας.