Τα ποσοστά αύξησης των κερδών, που εμφανίζουν ορισμένες μεγάλες επιχειρήσεις, φαντάζουν απίστευτα. Είναι όμως αληθινά. Ταυτόχρονα είναι προκλητικά, για τους εργαζόμενους και τα πλατιά λαϊκά στρώματα που υφίστανται τις συνέπειες των αντιλαϊκών πολιτικών γαλαζοπράσινης λιτότητας. Και δεν έχουμε κατά νου, μόνο τα 7,5 δισεκατομμύρια ευρώ κέρδη, που εμφάνισαν το 2004 οι 336 εισηγμένες στο χρηματιστήριο επιχειρήσεις, τα οποία - παρά τις ζημιές ορισμένων μεγάλων επιχειρήσεων, όπως της Εμπορικής Τράπεζας ή του ΟΤΕ - ήταν αυξημένα κατά 10% συγκριτικά με το 2003. Εχουμε κατά νου και ορισμένες μεγάλες επιχειρήσεις - όπως 50 από αυτές του πίνακα που επεξεργάστηκε και δημοσιεύει σήμερα ο «Ρ» - οι οποίες εμφανίζουν ποσοστά αύξησης από 28% μέχρι και... 5.882% (!) Και βέβαια, δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο, το γεγονός ότι η προκλητική - σε κάθε περίπτωση - συνεχιζόμενη αύξηση της κερδοφορίας, καταγράφεται σε μια περίοδο, που οι γαλαζοπράσινες εισοδηματικές πολιτικές λιτότητας, περιορίζουν τις ονομαστικές αυξήσεις των μισθών και συντάξεων, σε ποσοστά γύρω από τον άξονα του πληθωρισμού (2,5% - 3%).

Από τον πίνακα του «Ρ» προκύπτει ότι οι 50 επιχειρήσεις με τα μεγαλύτερα ποσοστά αύξησης κερδοφορίας, μοιράστηκαν μεταξύ τους κέρδη προ φόρων, που το 2004 έφτασαν στο ποσό των 2.418,6 εκατομμυρίων ευρώ. Με δεδομένο ότι το 2003 τα κέρδη των ίδιων επιχειρήσεων ήταν 1.507,6 εκατ. ευρώ, προκύπτει μια αύξηση κατά 60,4% ή 911 εκατ. ευρώ! Το μέσο ποσοστό αύξησης (60,4%) που εμφανίζουν τα προ φόρων κέρδη των εν λόγω 50 επιχειρήσεων, είναι περίπου 20 φορές μεγαλύτερο από τις ονομαστικές αυξήσεις - υποτίθεται ότι ήταν...«απλόχερες» λόγω εκλογών - που πήραν το 2004 οι εργαζόμενοι και συνταξιούχοι με την εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Από τον ίδιο πίνακα, προκύπτουν επίσης, και τα εξής ενδιαφέροντα συμπεράσματα, όπως:

Πρώτον, από τις 50 επιχειρήσεις με τα μεγαλύτερα ποσοστά αύξησης των κερδών, «πρωταθλήτρια» αναδείχτηκε η Lavipharm. Η εν λόγω εταιρία, που παράγει και εμπορεύεται φάρμακα, αύξησε τα κέρδη συγκριτικά με το 2003, κατά 5.882%, προσφέροντας έτσι ένα χαρακτηριστικό δείγμα γραφής για το ποιους τελικά ωφέλησε η εφαρμοζόμενη... φιλολαϊκή πολιτική των κυβερνώντων στο φάρμακο.

Δεύτερον, αντίθετα, από τις 50 επιχειρήσεις του πίνακα, τα μεγαλύτερα - σε όγκο - κέρδη, την πρώτη θέση κατέκτησε ο Οργανισμός Προγνωστικών Αγώνων Ποδοσφαίρου (ΟΠΑΠ). Συγκεκριμένα, τα προ φόρων κέρδη του ΟΠΑΠ, αυξήθηκαν το 2004 κατά 84,1% και διαμορφώθηκαν στα 747,1 εκατομμύρια ευρώ, από 405,9 εκατομμύρια που ήταν το 2003.

Τρίτον, προκλητικά μεγάλη αύξηση, εμφάνισαν και τα κέρδη του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών, που πέρσι διαμορφώθηκαν στα 14,3 εκατ. ευρώ, από 5,6 εκατ. ευρώ το 2003. Δηλαδή η εν λόγω εταιρία, αύξησε τα κέρδη της κατά 155,5% ή 8,7 εκατ. ευρώ. Αξιόλογη αύξηση κερδοφορίας κατά 100,2% και 67,8% αντίστοιχα, εμφανίζουν επίσης η εταιρία Euromedica AE Ιατρικές Υπηρεσίες και το Ιδιωτικό Ακτινοδιαγνωστικό Ιατρικό Κέντρο ΑΕ, αποκαλύπτοντας πως η πολιτική υποβάθμισης της δημόσιας υγείας, αποδίδει καρπούς για τους ιδιώτες και τους κάθε είδους συνεταίρους τους που κάνουν μπίζνες με το εμπόριο της υγείας!

Τέταρτον, το 2004, αποδείχτηκε για τις τράπεζες μια ακόμη κερδοφόρα χρονιά. Τα ποσοστά αύξησης των κερδών των τραπεζών ήταν διψήφιος αριθμός. Οι μεγάλες τράπεζες, που μοιράζονται μεταξύ τους και τη μερίδα του λέοντος των τραπεζικών κερδών, κατέγραψαν το 2004 αυξήσεις κερδών - με εξαίρεση την Εμπορική που εμφάνισε ζημιές - που κινήθηκαν μεταξύ 20% και 40%!

Πέμπτο, από τους ισολογισμούς που δημοσιεύτηκαν (δε φαίνονται στον πίνακα) προκύπτει ότι τα ποσοστά αύξησης του φόρου που πλήρωσαν οι μεγάλες εμποροβιομηχανικές επιχειρήσεις, υπολείπονται σημαντικά από τα ποσοστά αύξησης των κερδών.

Θα πρέπει να σημειώσουμε, πως εκτός από τις παραπάνω 50 επιχειρήσεις, υπάρχουν και πολλές άλλες που το 2004 κατέγραψαν μικρότερα ποσοστά αύξησης των κερδών ή ακόμα και μείωση των κερδών, συγκριτικά με το 2003. Αποτελεί δε κοινό μυστικό, πως κάποια στιγμή, θα σταματήσουμε να βλέπουμε τα προκλητικά και πρωτοφανή ποσοστά αύξησης που εμφάνιζαν τα τελευταία χρόνια τα τραπεζικά κέρδη, που οφείλονται - κατά κύριο λόγο - στην τοκογλυφική πολιτική που εφαρμόζουν με τις ευλογίες των κυβερνώντων. Η αντιλαϊκή πολιτική που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια - και συνεχίζουν να εφαρμόζουν με την ίδια συνέπεια και οι κυβερνήσεις της ΝΔ - εκτίναξε τη μάζα των κερδών (των τραπεζών και άλλων μεγάλων επιχειρήσεων) σε τέτοια ύψη, που ακόμη και ποσοστά αύξησης των κερδών να ισοδυναμούν με δεκάδες χιλιάδες ή και εκατομμύρια ευρώ. Αντίθετα, οι εφαρμογές των γαλαζοπράσινων εισοδηματικών πολιτικών λιτότητας, που καθήλωσαν την αγοραστική δύναμη των μισθών και συντάξεων στα απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα που βρίσκονται σήμερα, περιορίζουν σε μερικές δεκάδες ή εκατοντάδες ευρώ την αύξηση των ετήσιων εισοδημάτων για τους μισθωτούς και συνταξιούχους.

Ας το δούμε τι σημαίνει μια αύξηση των κερδών και των μισθών ή συντάξεων, ας πούμε 4%, σε ένα παράδειγμα.

Για έναν «προνομιούχο» μισθωτό με αποδοχές 1.200 ευρώ το μήνα, η εισοδηματική πολιτική του 2004 (που λόγω εκλογών πρόσφερε...«απλόχερη» αύξηση γύρω στο 4%) απέφερε αύξηση του εισοδήματός τους κατά 48 ευρώ το μήνα ή 672 ευρώ το χρόνο. Εννοείται, πως πολύ μικρότερη θα ήταν η αύξηση του ετήσιου εισοδήματος, για τους μη προνομιούχους μισθωτούς και συνταξιούχους, έστω κι αν για ψηφοθηρικούς λόγους, το ΕΚΑΣ και οι συντάξεις των χαμηλόμισθων και χαμηλοσυνταξιούχων το 2004 ήταν... γενναιόδωρες! Η αύξηση του 4%, σίγουρα, δεν ήταν αρκετή για να καλύψει τις τσουχτερές αυξήσεις των τιμών, που μπορεί σε μέσα επίπεδα να περιορίστηκαν στο 3,2% όμως στα είδη πρώτης ανάγκης οι ανατιμήσεις ήταν διψήφιο ποσοστό!

Σε αντίθεση με τα ψίχουλα που εισπράττουν οι μισθωτοί και συνταξιούχοι, από τις εφαρμοζόμενες γαλαζοπράσινες εισοδηματικές πολιτικές λιτότητας, ένα ποσοστό αύξησης των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων κατά 4%, αποφέρει στα τραπεζικά θησαυροφυλάκια κέρδη εκατομμυρίων ή δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ. Για παράδειγμα, η αύξηση των κερδών της Αγροτικής Τράπεζας Ελλάδας, που το 2004 ήταν 3,3%, απέφερε στα θησαυροφυλάκια της τράπεζας πρόσθετα κέρδη συνολικού ύψους 10,6 εκατ. ευρώ. Ποσό που ισοδυναμεί με τις ετήσιες συντάξεις 1.500 χαμηλοσυνταξιούχων με σύνταξη 500 ευρώ το μήνα!

Και το ευτράπελο της ιστορίας, είναι πως οι κυβερνώντες - είτε ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ είτε στη ΝΔ - επικαλούνται το σαθρό επιχείρημα πως «δεν αντέχει η οικονομία» για μεγαλύτερες αυξήσεις στους μισθούς και συντάξεις. Αντίθετα, η οικονομία αντέχει για παροχές στο κεφάλαιο και άλλες πολιτικές, που επιτρέπουν την κερδοσκοπία στα εμπορεύματα και υπηρεσίες και τοκογλυφικούς όρους εμπορίας του χρήματος από τις τράπεζες.