Η μορφή και η δομή της ύλης υπηρετούν την ανάγκη το περιοδικό να μπει στη δοκιμασία του ευρύτερου κοινού, πράγμα που κάθε άλλο παρά του στερεί την επιστημονικότητά του. Ετσι, υπάρχει μια σχετική διαφοροποίηση των περιεχομένων που προσεγγίζουν την επικαιρότητα, με σχόλια και άρθρα, ενώ τον κύριο όγκο καταλαμβάνει η παρουσίαση μελετών, ερευνών και προβληματισμών για εκπαιδευτικά ζητήματα.

Αναλυτικά η ύλη περιλαμβάνει:

1. Σημείωμα της σύνταξης όπου δίνεται το πολιτικό στίγμα του κάθε τεύχους.

2. Τα Επίκαιρα με χρονολόγιο της εκπαιδευτικής δραστηριότητας (στο πρώτο αυτό τεύχος τέτοιο μέρος δεν περιλαμβάνεται), σχολιασμός επίκαιρων ζητημάτων (αγώνες, συνέδρια - ημερίδες), δράση των συσπειρώσεων του κινήματος στο χώρο της παιδείας, σχόλια, μετωπική αντιπαράθεση, αναφορά στο επίκαιρο μήνυμα επετείων από αυτές που γιορτάζονται στα σχολεία ή και ποιητικός λόγος που αποδίδει επίκαιρα μηνύματα του περιοδικού. Στο πρώτο τεύχος ενδιαφέροντα στοιχεία για την πορεία της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, τα αιτήματα του εκπαιδευτικού χώρου, τον προσχηματικό διάλογο του, εκλεκτού του συγκροτήματος Λαμπράκη, νέου υπουργού, τις φοιτητικές εκλογές, το μήνυμα της Επανάστασης του 1821 σήμερα, κ.ά.

3. Αρθρο πολιτικού και ιδεολογικού χαρακτήρα με βάση το κύριο θέμα του τριμήνου. Αρχή γίνεται με το άρθρο του καθηγητή πανεπιστημίου και βουλευτή του ΚΚΕ Γιώργου Χουρμουζιάδη για το ρόλο του δασκάλου.

4. Τις «Μελέτες, έρευνες, προβληματισμούς», θέματα δηλαδή έρευνας και μελέτης, γενικού περιεχομένου ή και θέματα που αφορούν την κάθε βαθμίδα ή κατηγορία, ζητήματα διδασκαλίας, διδακτικής, αναλυτικών προγραμμάτων κλπ.

5. Ειδικό θέμα, με τη μορφή αφιερώματος είτε συνέντευξης.

6. Εκπαιδευτική νομοθεσία, μερική ή ολική δημοσίευση και σχολιασμός νόμων, ΠΔ, Υπουργικών Αποφάσεων, στατιστική της εκπαίδευσης. Στο συγκεκριμένο τεύχος γίνεται αναφορά στο νόμο 2817 για την «Εκπαίδευση των ατόμων με ειδικές ανάγκες» και στην τροπολογία για τα ΤΕΙ που κατέθεσε η κυβέρνηση.

7. Διεθνής πείρα, άρθρο συγκριτικής μελέτης από Ελληνα ερευνητή ή αναδημοσίευση μεταφρασμένου άρθρου από ξένο περιοδικό ή δημοσιογραφική μετάδοση της σχετικής με την εκπαίδευση διεθνούς επικαιρότητας. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το άρθρο του Γερμανού Τόρστεν Μπούλτμαν, από τα «Μαρξιστικά Τετράδια», με θέμα την «Ανισότητα σαν σχέδιο, η νεοφιλελεύθερη οικοδόμηση της εκπαίδευσης», με την εμπειρία από τις αντιεκπαιδευτικές ρυθμίσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στη Γερμανία, που έχει προηγηθεί κατά πολύ από τη χώρα μας (γνωστοί οι λόγοι) στη διαδικασία της ταξικής επιλογής από πολύ νωρίς, ώστε μόνο ένα 28% φτάνει να παίρνει το «διαβατήριο» για επιστημονικές σπουδές.

8. Πρακτικές προτάσεις με απαντήσεις στα ερωτήματα που απασχολούν εκπαιδευτικούς, γονείς, νέους, με συνεργασία ειδικών παιδαγωγών, ψυχολόγων και κοινωνιολόγων κλπ. Αυτή τη φορά το θέμα που αναλύει η ενότητα είναι το φαινόμενο της δυσλεξίας.

9. Στην ύλη περιλαμβάνεται κριτική και παρουσιάσεις βιβλίων, όπως σχολικών εγχειριδίων, βοηθημάτων είτε εκδόσεων σχετικών με την εκπαίδευση και αγωγή των νέων.

10. Τέλος, πολύ σημαντική είναι η ενότητα που κλείνει το περιοδικό, αυτή του παιδαγωγικού λεξικού. Πρόκειται για την αποσαφήνιση παιδαγωγικών εννοιών και όρων, με βάση κυρίως τη σχετική μαρξιστική βιβλιογραφία, που μπορεί ο αναγνώστης, συγκεντρώνοντας τα τεύχη, να συγκροτήσει ένα σύντομο χρήσιμο, για αυτομόρφωση και γενικό προσανατολισμό, λεξικό.

Στα θέματα που ξεχωρίζουμε από την ποικίλη ύλη αυτής της νέας τριμηνιαίας έκδοσης, είναι τα θέματα στην ενότητα των «ερευνών - μελετών» και το ειδικό αφιέρωμα που αναφέρεται στην ιστοριογραφία στα σχολικά βιβλία.

«Το δίκαιο και η δημοκρατία με παραμορφωτικούς φακούς», είναι το θέμα της πρώτης μελέτης του Δ. Καλτσώνη , διδάκτορα της Κοινωνιολογίας του Δικαίου του Νομικού Τμήματος της Αθήνας, που αναδείχνει τον τρόπο με τον οποίο στρεβλώνονται οι έννοιες αυτές στο σχολείο. Ο συγγραφέας, χωρίς να μένει στο επίπεδο της αφηρημένης θεωρητικής ανάλυσης και κριτικής, στηρίζεται σε παραδείγματα που αντλεί από το σχολικό εγχειρίδιο «Εισαγωγή στο δίκαιο και τους πολιτικούς θεσμούς» και παρουσιάζει τη μαρξιστική άποψη που απουσιάζει εντελώς, ενώ παρέχεται η δυνατότητα για μεγαλύτερη εμβάθυνση με την προτεινόμενη βιβλιογραφία.

Ο παλαίμαχος φιλόλογος και παιδαγωγός, υπεύθυνος του Τμήματος Εκπαιδευτικών Προβλημάτων του ΚΜΕ, Γ. Κ. Μωραΐτης, αναφέρεται στο σύγχρονο πρόβλημα του «λειτουργικού αναλφαβητισμού», δηλαδή στην κατάσταση κατά την οποία το άτομο, παρόλο που γνωρίζει γραφή και ανάγνωση, δεν μπορεί να σταθεί και να λειτουργήσει δημιουργικά μέσα στην κοινωνία. Το φαινόμενο αυτό μέσα από την εμπεριστατωμένη ανάλυση του συγγραφέα προσεγγίζεται από την πλευρά του είδους του σχολείου, του περιεχομένου και της διαδικασίας κατάκτησης της γνώσης, με κεντρική θέση ότι η κρίση του συστήματος αντανακλάται και στο εκπαιδευτικό σύστημα, γι' αυτό δεν αρκεί η αλλαγή των όρων λειτουργίας του σχολείου για να εξασφαλιστεί η επιτυχία της μόρφωσης, έτσι ώστε να αξιοποιείται δημιουργικά στην κοινωνική ζωή.

Ακολουθεί μια επίκαιρη κριτική παρουσίαση και ανατροπή της κυβερνητικής προπαγάνδας για το λεγόμενο «ολοήμερο σχολείο», από τον Ν. Ζώτο , στέλεχος της ΕΣΑΚ-ΔΕΕ, η ολοκληρωμένη πρόταση της παράταξης, δοσμένη εκλαϊκευτικά και συστηματικά για το «ενιαίο δωδεκάχρονο βασικό δημόσιο και δωρεάν σχολείο», το σχολείο της γενικής πολυτεχνικής εκπαίδευσης, ως απαραίτητη προϋπόθεση για την οικοδόμηση της οποιασδήποτε επαγγελματικής, επιστημονικής ή άλλης ειδίκευσης.

Πολύ ξεχωριστή θέση στη θεματογραφία του τεύχους καταλαμβάνουν η παρουσίαση από ομάδα ερευνητών του ΚΜΕ της διδασκαλίας της Γεωγραφίας στο δημοτικό σχολείο, η κριτική ματιά στα Μαθηματικά του εκπαιδευτικού Γ. Κερασαρίδη, εκπροσώπου της «Πανεπιστημονικής» στην Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία.

Τέλος, στην ιδιαίτερης σημασίας και επικαιρότητας έρευνα για το «πού βαδίζει η σχολική ιστοριογραφία», σημειώνεται από τη σύνταξη του περιοδικού ότι η έλλειψη σαφήνειας, οι αντιφάσεις και παραλείψεις που σημειώνονται σε αυτή, δε φαίνεται να είναι αποτέλεσμα μόνο προχειρότητας αλλά, στο μεγάλο τους μέρος, σκοπιμότητας. Και συνεχίζει με την επισήμανση: «Η συγγραφή των διδακτικών βιβλίων κινήθηκε πέρα από το τυπικό, στο άτυπο αλλά αυστηρά προκαθορισμένο ιδεολογικό πλαίσιο: Να χρησιμοποιηθεί η διδασκαλία της ιστορίας για την καλλιέργεια στους μαθητές της "ευρωπαϊκής ιθαγένειας", που δε στηρίζεται ούτε στη διεθνιστική ούτε στην πατριωτική συνείδηση που δημιουργεί η αληθινή γνώση της ιστορίας, αντίθετα αποπνέει ραγιαδισμό και μαζί ένα σύγχρονο εξευρωπαϊσμένο σοβινισμό».

Την πολύ χρήσιμη παρουσίαση της διδασκαλίας του μαθήματος της Ιστορίας και των σχολικών βιβλίων έχει επιμεληθεί ομάδα ερευνητών που προσεγγίζει τόσο τη γενική κατεύθυνση των βιβλίων, το ιδεολογικό τους περιεχόμενο και προβάλλει την αντίληψη ότι οι λαοί δεν πρέπει να μάθουν στην ανοχή, όπως καλλιεργείται από την κυρίαρχη πολιτική, αλλά να μάθουν το κοινό τους συμφέρον, την ειρήνη, τη συνεργασία και την αλληλεγγύη στην πάλη για την απελευθέρωσή τους. Στη συλλογική αυτή δουλιά συμμετέχουν οι εκπαιδευτικοί Γ. Τεμεκενίδης, Β. Θεοδωρακόπουλος, Γ. Δουλόπουλος, Ε. Μπιμπίρη, οι ιστορικοί Β. Λάζαρης, Δ. Μόσχου και συνέβαλαν με τις παρατηρήσεις ο Κύπριος φοιτητής της Φιλοσοφικής Αθήνας Γ. Παππάς και ο ιστορικός Χρ. Τσιντζιλώνης.