Απόλυτα ευθυγραμμισμένη με τις επιταγές της Κομισιόν, ικανοποιητική για την εργοδοσία και την κυβέρνηση, αλλά και για την ηγεσία της ΓΣΕΕ, είναι η νέα ΓΣΣΕ. Μόνο οι εργαζόμενοι μένουν έξω από αυτό το κλίμα «ικανοποίησης», καθώς οι αυξήσεις «πείνας» της Σύμβασης εξανεμίζονται από τη γενικότερη αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, οικονομική και κοινωνική.

Σύμφωνα με τη νέα ΕΓΣΣΕ, το 2000 θα δοθεί ονομαστική αύξηση 3,5%, η οποία επιμερίζεται σε δυο δόσεις, από 1η Γενάρη 2% και από 1η Ιούλη άλλο 1,5%.Επειδή δίνεται σε δυο δόσεις, το πραγματικό ποσοστό αύξησης είναι μόλις 2,8%! Αντίστοιχα, το 2001 προβλέπεται αύξηση 1,8% το πρώτο εξάμηνο και 1,5% το δεύτερο, τυπικά 3,3%, αλλά πραγματικά 2,6%. Σε περίπτωση που ο μέσος πληθωρισμός υπερβεί τις προβλέψεις και δε δίνει αύξηση τουλάχιστον... 1%, τότε η υπέρβαση του πληθωρισμού θα δοθεί στους εργαζόμενους στο τέλος του 2001. Στις αυξήσεις αυτές, προστίθεται ποσοστό 0,7% σαν διορθωτικό από την προηγούμενη Σύμβαση. Δηλαδή, οι εργαζόμενοι παίρνουν τη διαφορά από την υπέρβαση του πληθωρισμού του 1999 στα μέσα του 2000!

Πέρα από τα ποσοστά, το βασικό μεροκάματο είναι τόσο χαμηλό σήμερα, που η δραχμική αύξηση είναι αμελητέα και δείχνει με έναν ακόμη τρόπο την αρνητική πραγματικότητα αυτής της Σύμβασης. Ετσι, το βασικό μεροκάματο θα διαμορφωθεί από 1η Γενάρη του 2000 στις 6.885 δραχμές μεικτά (καθαρά 5.552 δραχμές) και από 1 Ιούλη στις 6.988 δραχμές. Για τους υπαλλήλους ο κατώτατος μισθός διαμορφώνεται από 1η Γενάρη στις 153.643 δραχμές μεικτά και από 1η Ιούλη στις 155.948 δραχμές.

Σε σχέση με τα θεσμικά αιτήματα, που συνήθως σημειώνονται μικρές παραχωρήσεις ως «αντιστάθμισμα» για τις εξευτελιστικές αυξήσεις, αυτή τη φορά σημειώθηκε καίριο χτύπημα στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, με ευθύνη της πλειοψηφίας που έσπευσε απροκάλυπτα να στηρίξει την κυβερνητική πολιτική και σε αυτό το σημείο.

Ειδικότερα, στο άρθρο 13 της Σύμβασης, συμφωνείται η πραγματοποίηση «κοινωνικού διαλόγου» για το ασφαλιστικό, σε μια περίοδο που η πρόθεση της κυβέρνησης για σημαντικές αντιασφαλιστικές ανατροπές είναι πασιφανής και διακηρυγμένη με διάφορους τρόπους! Πολύ περισσότερο, είναι η κυβέρνηση που μέσω του υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων Τ. Γιαννίτση, έχει ανακοινώσει ότι θα προχωρήσει σε «κοινωνικό διάλογο», μια στημένη διαδικασία που σκοπό έχει να πείσει τους εργαζόμενους ότι οι αποφάσεις δεν είναι δεδομένες, ενώ στην πραγματικότητα εκκρεμεί μόνο η εκτέλεσή τους.

Παραμερίζοντας κάθε πρόσχημα, η υποταγμένη ηγεσία της ΓΣΕΕ, έθεσε και άξονες γι' αυτό το διάλογο, ανοίγοντας δρόμους για την καλύτερη εφαρμογή των κυβερνητικών και εργοδοτικών σχεδίων. Ετσι, σκοπός αυτού του «διαλόγου» θα είναι, μεταξύ άλλων, και η «αναμόρφωση της κοινωνικής ασφάλισης που προϋποθέτει μέτρα άμεσης απόδοσης και θεσμικές παρεμβάσεις μακράς πνοής στις θεμελιακές πτυχές της».

Προκλητική είναι η αναφορά στη «συγκρότηση συστήματος κεφαλαιοποιητικών και διανεμητικών στοιχείων», για ενοποιήσεις κύριων Ταμείων και κλάδων υγείας Ταμείων, χωρίς να θέτονται όροι και προϋποθέσεις. Ακόμη και το αίτημα για επανασύνδεση των κατώτερων συντάξεων με τα 20 ημερομίσθια ανειδίκευτου εργάτη, περιορίζεται σε αυξήσεις στις συντάξεις αντίστοιχες με τις αυξήσεις της ΕΓΣΣΕ. Υστερα από όλα αυτά, ζητείται... τριμερής χρηματοδότηση και πάταξη της εισφοροδιαφυγής και της ανασφάλιστης εργασίας!

Μια ακόμη συμφωνία στα πλαίσια της Σύμβασης, που είχε όμως προαποφασιστεί, είναι αυτή της κάλυψης από τον Λογαριασμό για την Απασχόληση και Επαγγελματική Κατάρτιση (ΛΑΕΚ), των εισφορών ηλικιωμένων ανέργων που βρίσκονται κοντά στο όριο συνταξιοδότησης. Ο λογαριασμός τροφοδοτείται από ειδική εισφορά, εντάσσεται στον ΟΑΕΔ και για να ενεργοποιηθεί η συμφωνία χρειάζεται νομοθετική ρύθμιση. Ωστόσο, ακόμη και σε αυτό το σημείο, αφέθηκε «ανοιχτό» για το μέλλον, η ενίσχυση και εργοδοτών!

Για το 35ωρο δεν υπήρξε κάποια εξέλιξη, καθώς οι εργοδότες το απορρίπτουν, η κυβέρνηση εμφανίζεται να το αντιμετωπίζει θετικά μόνο φραστικά και η ΓΣΕΕ προσπαθεί να το κάνει «ελκυστικό» ακυρώνοντάς το στην ουσία, καθώς αρνείται να το οριοθετήσει στα πλαίσια 7ωρης πλήρους απασχόλησης για πέντε μέρες τη βδομάδα με αύξηση αποδοχών και χωρίς περικοπή ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Η ΕΓΣΣΕ προβλέπει ακόμα 30 μέρες άδειας για εργαζόμενους με 10 χρόνια προϋπηρεσία (με 6ήμερη εργασία) και 25 (με 5ήμερη εργασία). Αδεια μητρότητας 17 βδομάδων από 16. Αποζημίωση 125 ημερομισθίων για όσους εργάζονται πάνω από 25 χρόνια. Πέμπτη τριετία στους εργατοτεχνίτες, άδεια φροντίδας υιοθετημένων παιδιών. Εξι μέρες άδεια γάμου για όσους εργάζονται 6ήμερο. Δύο ημέρες άδεια στο πατέρα για γέννηση παιδιού και 12 μέρες το χρόνο για ασθένεια εξαρτώμενων μελών. Θα ζητηθεί επίσης αύξηση αποδοχών από τον ΟΑΕΔ για την άδεια συμμετοχής σε εξετάσεις.