Τι είπατε, κύριοι, στο «γραφείο συναίνεσης», που σας κάλεσαν; Είπατε τις απόψεις σας, θέσατε τους όρους σας και εκείνοι αποδέχτηκαν; Διαταγές έδωσαν και εσείς συμφωνήσατε! Ετσι έχουν τα πράγματα. Πρώτα εσύ αποδέχεσαι το σύστημα, και ύστερα εκείνο εσένα. Ακόμα και εσείς οι «αριστεροί» της καρπαζιάς γνωρίζετε πως πάνω από τη δική σας πολιτική είναι η πολιτική αυτών που σας διορίζουν. Και πάνω από την πολιτική αυτών που σας διορίζουν, υπάρχει η πολιτική αυτών που διορίζουν αυτούς που σας διορίζουν! Εσείς δεν είστε παρά ένα μικρό γραναζάκι, χωρίς αυτιά, γλώσσα και στόμα. Θλιβερά ανθρωπάκια, που τους δίνουν το ξεσκονόπανο, για να καθαρίσουν τα πατώματα, που πάνω τους θα περπατήσουν τα κάθε είδους αφεντικά. Καθαρίστριες είστε πότε του ΠΑΣΟΚ και πότε της Νέας Δημοκρατίας.
Ωστε, λοιπόν, δεν μπορεί το σύστημα χωρίς τις αφεντιές σας! Εφτασε στην απελπισία και έπεσε στα πόδια σας! Σας παρακάλεσε να το υπηρετήσετε, όπως εσείς νομίζετε και όπως εσείς επιθυμείτε! Ανοιξε τα συρτάρια του και σας έδωσε όλες τις εγγυήσεις, που ζητήσατε! Σας πρόσφερε και το ανάλογο προσωπικό και τα ανάλογα κεφάλαια! Επίσης, νομοθέτησε, όπου εσείς του υποδείξατε! Εκανε όλα εκείνα τα αναγκαία βήματα, που σας έλυσαν τα χέρια, για να το ...ανατρέψετε!
Αλίμονο στον καθρέφτη, που είναι υποχρεωμένος να σας υφίσταται! Μη φτύνεται πάνω του, δεν είναι αυτός θολός, εσείς είστε λερωμένοι. Δε μιλάω για τη συνείδησή σας, αυτή σας εγκατέλειψε έγκαιρα. Ποιος αντέχει να κουβαλάει πάνω του νοθευμένο φορτίο; Και η συνείδηση έχει όρια! Δεν αντέχει τους ριψάσπιδες! Αυτούς που παρακολουθούν συναινετικά το δημόσιο πλούτο να ξεπουλιέται. Τη μία μετά την άλλη τις κρατικές επιχειρήσεις να περνάνε σε ιδιωτικά χέρια. Την Υγεία, την Παιδεία, την Τέχνη,.. να παραδίδονται στη λεηλασία. Φεύγει, λοιπόν, η συνείδηση και μένετε γυμνοί στα μάτια των τίμιων ανθρώπων και στην ιστορία. Ο,τι δικαιολογία και να προβάλετε είστε έκθετοι!
Η παρουσία σου στον κυβερνητικό μηχανισμό, σε όποια θέση του κυβερνητικού μηχανισμού, γίνεται άλλοθι! Είσαι συνυπεύθυνος, για τις ζημιές που προκαλούνται στη χώρα. Μη φοράς το σακάκι σου ανάποδα. Δεν πρόκειται να σε κρύψει το δάκτυλό σου. Εσύ, «φίλε» μου, δεν έχεις ούτε καν τη δικαιολογία πως δε γνώριζες. Συνειδητά προσφέρεις τις υπηρεσίες σου. Και συνειδητά παίρνεις το μισθό σου. Συνέχισε, λοιπόν, να φτύνεις στον καθρέφτη σου μπορεί, τελικά, το σάλιο σου να φτάσει στο στόχο του!