Δε χαμηλώνουν τα βουνά, δε γέρνουν τα πλατάνια.

Πάντοτε ολόρθα μένουνε στήθος και περηφάνια.

Σταυραετοί στους ουρανούς, πάνω στη γης λιοντάρια,

ακολουθώντας μια ζωή αγωνιστών τα χνάρια.

Και συ ακριβέ μας σύντροφε, μ' αγώνα και θυσία,

μες στις καρδιές μας κέρδισες αιώνια αθανασία.

Για του λαού π' αγάπησες το δίκιο, το ψωμί του,

πολέμησες ως τα στερνά, Χαρίλαε Φλωράκη.

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΖΑΒΙΤΣΑΝΟΣ, Αθήνα