Εκδήλωση, όπου εντοίχισαν αναμνηστική πλάκα στο Μοναστήρι του Τρίκερι, πραγματοποίησαν στις 11.6.2005, συναγωνίστριες, φίλες και φίλοι του Συλλόγου Πολιτικών Εξορίστων Γυναικών.

Με υψωμένο κεφάλι και βαθιά συγκίνηση εντοιχίζουμε την αναμνηστική πλάκα στον ιερό χώρο του μοναστηριού, που κάθε γωνιά του είναι ποτισμένη με δάκρυα και αίμα, με βόγκους και αναστεναγμούς, ξεκίνησε την ομιλία της η Πρόεδρος Ελένη Στεφανίδου - Καρανικόλα, για να προσθέσει:

Ενα χρόνο ζήσαμε στους στρατώνες της Χίου κάτω από πειθαρχημένη διαβίωση με μια ώρα έξοδο το πρωί και μία το απόγευμα. Πολύ σύντομα οι θάλαμοι του στρατώνα, το παράρτημα και οι σκηνές γέμισαν με τις «επικίνδυνες».

Ετσι τελικά φτάσαμε στο πανέμορφο νησί Τρίκερι χίλιες τριακόσιες πενήντα εξόριστες γυναίκες. Οι συλλήψεις συνεχίζονταν σε όλη την Ελλάδα και οι καραβιές έφταναν η μία κατόπιν της άλλης με τις «επικίνδυνες», όπως μας αποκαλούσαν, για τη δημόσια τάξη γυναίκες.

Πάνω από πέντε χιλιάδες εξόριστες έζησαν στο Τρίκερι και εκατόν πενήντα παιδιά, κάτω από άθλιες συνθήκες διαβίωσης χωρίς νερό και φάρμακα, χωρίς ποτέ να εμφανιστεί ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΟΣ ούτε ΕΝΑΣ από την Εκκλησία ή την Πολιτεία γι' αυτά τα παιδιά. Με λίγα λόγια, είχαν μεθοδεύσει τον αργό με σίγουρο θάνατό μας μέχρι δεύτερη γενιά.

Σ αυτή την επιδρομή της βαρβαρότητας, αντιτάξαμε την ενότητα, την αλληλεγγύη και τον πολιτισμό, αναπτύξαμε τις Τέχνες και τα Γράμματα, καταπολεμήσαμε τον αναλφαβητισμό.

Εδώ γνωρίσαμε το πολύμορφο τέρας της «αναμόρφωσης» της Μακρονήσου - πριν μας μεταφέρουν εκεί - και πήραμε την πρώτη πικρή γεύση της επιστημονικής βίας που ασκήθηκε για την εξόντωση χιλιάδων και χιλιάδων αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης.

Η αναμνηστική πλάκα που εντοιχίστηκε καταγράφει το ιστορικό αυτό γεγονός και αποτρέπει στο μέλλον να διαπραχτούν παρόμοια εγκλήματα. Βοηθά στη λειτουργία της Δημοκρατίας στη χώρα μας και το σεβασμό των αντιπάλων ιδεολογικών αντιλήψεων.

Με την ευκαιρία της τοποθέτησης της αναμνηστικής πλάκας, τιμήθηκαν τα θύματα των πολιτικών εξορίστων γυναικών από το 1948-1953 οι οποίες έχασαν τη ζωή τους για ειρήνη, ανεξαρτησία και δικαιοσύνη, με ενός λεπτού σιγή. Αιώνια η μνήμη τους.