Την ηρωίδα κομμουνίστρια Ηλέκτρα Αποστόλου, η οποία βρήκε φριχτό θάνατο στο άντρο της Ειδικής Ασφάλειας που δρούσε στην υπηρεσία των Γερμανών κατακτητών, τιμούν την ερχόμενη Τρίτη 26/7/2005 οι κομματικές οργανώσεις Ν. Ηρακλείου του ΚΚΕ, η ΠΕΑΕΑ Ν. Ηρακλείου και ο Σύλλογος Απογόνων και Φίλων της ΕΑ και του ΔΣΕ Β/Δ Προαστίων, σε εκδήλωση που γίνεται στο πολιτιστικό πολύκεντρο ΗΛΕΚΤΡΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Νέου Ηρακλείου(Κουντουριώτη και Νεότητος). Τιμάται η ηρωίδα που, όλη της η αγωνιστική διαδρομή ήταν η προσωποποίηση της Ελληνίδας Κομμουνίστριας. Της γυναίκας που με τη στάση της εκφράζει την κομμουνιστική λεβεντιά και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Που ξέρει να υπερασπίζεται το Κόμμα και τους συντρόφους της.

Η Ηλέκτρα Αποστόλου στα 32 της χρόνια, πριν οι δολοφόνοι της Ειδικής Ασφάλειας τη σκοτώσουν, έπειτα από φριχτά βασανιστήρια, πρόλαβε να γράψει μια λαμπρή αγωνιστική ιστορία. Μπήκε στον αγώνα από 13 χρόνων. Από το 1925 γίνεται μέλος της θρυλικής ΟΚΝΕ. Αφοσιώνεται στον αγώνα για την οργάνωση των εργατριών, για ίση αμοιβή και λιγότερες ώρες εργασίας και άλλα δικαιώματα. Οργάνωσε τις πρώτες απεργίες σε καπνεργοστάσια και εργοστάσια υφαντουργίας. Αντιπροσώπευσε τις Ελληνίδες στην Αντιφασιστική Διάσκεψη που έγινε στο Παρίσι το 1934.

Ηταν από τους πρώτους που συνέλαβαν μόλις έγινε η δικτατορία του Μεταξά. Ενώ την απέλυσαν γιατί ήταν σοβαρά άρρωστη, δε δίστασαν να την ξανασυλλάβουν και φυλακίσουν πάλι, παρ' όλο που ήταν στον ένατο μήνα της εγκυμοσύνης. Μόλις γέννησε, την έστειλαν εξορία στην Ανάφη με την κορούλα της και αργότερα μεταφέρθηκε σε στρατιωτικό νοσοκομείο στην Αθήνα, απ' όπου δραπέτευσε μεταμφιεσμένη σε καθαρίστρια.

Μόλις μπήκαν οι Γερμανοί ναζί στην Ελλάδα, η Ηλέκτρα δραστηριοποιήθηκε στις γραμμές της Αντίστασης. Για ένα διάστημα δούλεψε σαν γραμματέας της «Λεύτερης Νέας», αντιστασιακής οργάνωσης για τα κορίτσια, που αργότερα συγχωνεύτηκε στην ΕΠΟΝ. Οργάνωσε με επιτυχία την αντιστασιακή δουλιά στην Αθήνα, δίνοντας έμφαση και στον πολιτιστικό αγώνα. Καλλιεργημένη και ανοιχτόμυαλη ενέπνεε τους συναγωνιστές της στον αγώνα. Πρόβαλε ότι οι γυναίκες θα κερδίσουν τη λευτεριά τους, όχι με λόγια και διακηρύξεις, μα με τη συμμετοχή τους στους κοινωνικούς αγώνες. Βοηθούσε τις νέες γυναίκες να αποκτήσουν συνείδηση της δύναμής τους, να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση πως μπορούν όλα να τα καταφέρουν.

Η σύλληψή της στις 23 Ιούλη 1944 από τα όργανα της Ειδικής Ασφάλειας, έμελλε να είναι η μοιραία. Τη σκότωσαν με φρικτά βασανιστήρια και την επόμενη μέρα οι δολοφόνοι πέταξαν στο δρόμο το μισοκαμένο σώμα της Ηλέκτρας από το παράθυρο στο δρόμο.