Αλλος ένας σημαντικός τομέας της ελληνικής γεωργικής οικονομίας, αυτός της τευτλοκαλλιέργειας και της παραγωγής ζάχαρης, απειλείται με συρρίκνωση έως και αφανισμό. Η «ρίζα του κακού» βρίσκεται στις πολιτικές επιλογές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που υπηρετούνται το ίδιο καλά από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, με πρόσχημα το «κοινό καλό των αγροτών της κοινότητας», ενώ στην πράξη αποσκοπούν στη μέγιστη δυνατή εξυπηρέτηση των συμφερόντων των πολυεθνικών και του μεγάλου κεφαλαίου.

Στο πρόσφατο Συμβούλιο των υπουργών Γεωργίας της ΕΕ, που πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες στις 18 και 19 του Ιούλη 2005, ανακοινώθηκαν με τον πλέον επίσημο τρόπο, οι ολέθριες προτάσεις που θα οδηγήσουν - χωρίς αμφιβολία - στη δραστική συρρίκνωση της τευτλοκαλλιέργειας στην Ελλάδα. Προτάσεις, οι οποίες είναι κατά πολύ χειρότερες από εκείνες που είχαν ανακοινωθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή πριν από ένα χρόνο και συγκεκριμένα τον περασμένο Ιούλη. Η εξέλιξη αυτή αποκαλύπτει για μια ακόμη φορά το βρώμικο παιχνίδι που παίζει η ελληνική κυβέρνηση της ΝΔ - ανάλογο με αυτό της προηγούμενης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ - στις πλάτες των Ελλήνων παραγωγών, κάθε φορά που ανακοινώνεται και μια δυσμενής εξέλιξη για την εγχώρια αγροτική παραγωγή.

Χαρακτηριστική, από αυτή την άποψη είναι η δήλωση του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Ε. Μπασιάκου, ο οποίος στις 23/11/2004 ανακοίνωνε πανηγυρικά: «Στο κρίσιμο θέμα της ζάχαρης, η σθεναρή αντίδραση της ελληνικής αντιπροσωπείας και άλλων κρατών - μελών, στο πλαίσιο της κοινής θέσης τους, στις δυσμενείς προτάσεις της Επιτροπής, όπως σχεδιάστηκε και εκδηλώθηκε από τον Ιούλη εφέτος, ανάγκασαν την Επιτροπή να αποφασίσει επανεξέταση και επαναδιατύπωση των θέσεών της. Η επανεξέταση αυτή, εξέλιξη θετική από μόνη της, δημιουργεί ήδη τις προϋποθέσεις συνέχισης των διαπραγματεύσεων από διαφορετική αφετηρία και με πολύ καλύτερους όρους από τους σημερινούς».

Ποια είναι όμως η ...διαφορετική αφετηρία και οι ...καλύτεροι όροι που δημιουργήθηκαν από τη «σθεναρή αντίσταση» του ο Ευ. Μπασιάκου; Μα, η ακόμα μεγαλύτερη μείωση της τιμής της ζάχαρης και των τεύτλων και γενικά η χειροτέρευση των θέσεων της ΕΕ, από τις αρχικές προτάσεις του περασμένου Ιούλη. Κι αυτό, για τους εξής λόγους:

• Πρώτον, στη ζάχαρη προτείνεται η μείωση της θεσμικής τιμής μέσα σε δύο χρόνια, αρχής γενομένης από την περίοδο 2006/2007, κατά 39%. Δηλαδή, η τιμή από 632 ευρώ ανά τόνο θα μειωθεί στα 385,5 ευρώ ανά τόνο, ενώ η περσινή πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προωθούσε μείωση 33,4% (421 ευρώ ανά τόνο).
• Δεύτερον, στα ζαχαρότευτλα προτείνεται μείωση 42,6%. Δηλαδή, η τιμή μειώνεται από 43,6 ευρώ ανά τόνο στα 25,05 ευρώ ανά τόνο. Η περσινή πρόταση προωθούσε τελική μείωση στα 27,4 ευρώ ανά τόνο (42,4%).
• Τρίτον, προτείνεται η κατάργηση της δημόσιας παρέμβασης, η οποία θα αντικατασταθεί από το ιδιωτικό καθεστώς αποθεματοποίησης και η καταβολή μιας ψευτοεισοδηματικής ενίσχυσης (θα καλύπτει μόλις το 60% των απωλειών που θα έχουν οι παραγωγοί). Για το κλείσιμο των εργοστασίων οι τευτλοπαραγωγοί θα μπορούν να λάβουν μια συμπληρωματική ενίσχυση για ένα έτος, ενώ ακόμα θα επιδοτείται με κάτι ψιλά η καλλιέργεια τεύτλων που δεν πηγαίνει για ζάχαρη...

Ολα τα παραπάνω τα είχε ήδη αποκαλύψει ο «Ρ» από τις 23 Νοέμβρη του 2003, φέρνοντας στη δημοσιότητα τα σχέδια των Βρυξελλών που προδιέγραφαν το σβήσιμο της τευτλοκαλλιέργειας, αλλά και το κλείσιμο ή τη συρρίκνωση των εργοστασίων της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης. Στο «Εγγραφο Εργασίας των Υπηρεσιών της Επιτροπής», που έφερε τον τίτλο «Προς μεταρρύθμιση της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τη ζάχαρη», προδιαγραφόταν το ζοφερό μέλλον για τους περίπου 20.000 τευτλοπαραγωγούς της χώρας, αλλά και για τους εργαζόμενους (εργάτες και επιστημονικό προσωπικό, μόνιμους και εποχιακούς) στα εργοστάσια της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης. Στη σχετική μελέτη επιπτώσεων (υπ.αριθ. sec 2003) - η οποία είχε αντιμετωπιστεί από τους αρμόδιους ως «έκθεση εργασίας» και όχι ως «οριστική απόφαση» - δημοσιεύονταν όλα αυτά τα σχέδια που πάνε σήμερα να γίνουν πράξη.

Σχέδια που σαφώς εντάσσονται στη γενικευμένη επίθεση των κυρίαρχων κύκλων της ΕΕ κατά των φτωχομεσαίων αγροτών της χώρας, στο πλαίσιο της ενδιάμεσης αναθεώρησης της «Κοινής Αγροτικής Πολιτικής» της Ευρωπαϊκής Ενωσης, την οποία συναποφασίζει και πιστά υπηρετεί και εφαρμόζει το εγχώριο πολιτικό προσωπικό του πολυεθνικού κεφαλαίου, το οποίο στην παρούσα πολιτική συγκυρία είναι η κυβέρνηση της ΝΔ.

Το όλο πρόβλημα λαμβάνει πλέον δραματικές διαστάσεις αν αναλογιστεί κανείς ότι οι χιλιάδες ελληνικές οικογένειες (αγρότες και εργαζόμενοι στη μεταποίηση της πρώτης ύλης) που επιβιώνουν, όπως επιβιώνουν, σήμερα από την παραγωγή των τεύτλων, είναι συγκεντρωμένες στη Θεσσαλία, στη Μακεδονία και τη Θράκη. Περιοχές όπου είναι επίσης συγκεντρωμένες - σε πολύ μεγάλο ποσοστό - οι καλλιέργειες βαμβακιού και καπνού, για τις οποίες επίσης έχει αποφασιστεί το τσεκούρωμά τους και ο αφανισμός τους στο πλαίσιο της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής.

Σε αυτό το πλαίσιο, εντάσσεται και η ενέργεια της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης να προχωρήσει σε δραστική μείωση του προσωπικού της, με στόχο την επόμενη διετία ο αριθμός των εργαζομένων να μειωθεί σε 700 από 900 που είναι σήμερα. Ηδη, όπως αναφέρουν σχετικές πληροφορίες, έχουν κατατεθεί από εργαζομένους οι πρώτες 62 αιτήσεις για «εθελούσια έξοδο», ενώ από τη διοίκηση της Βιομηχανίας δόθηκε η κατεύθυνση στους διευθυντές των πέντε εργοστασίων σε ολόκληρη τη χώρα να μειώσουν όσο γίνεται την πρόσληψη εποχικού προσωπικού.

Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση προσπαθεί να «ζαχαρώσει το χάπι» των ολέθριων προτάσεων της ΕΕ για τη ζάχαρη, προκειμένου να σπείρει νέες αυταπάτες στους τευτλοπαραγωγούς και στους εργαζόμενους στην Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης. Ενα πρώτο δείγμα έδωσε ο πρόεδρος της ΕΒΖ Χρ. Κοσκινάς, ο οποίος, αντί να δηλώσει την κατηγορηματική αντίθεσή του στις αρνητικότατες προτάσεις της Κομισιόν για την αναθεώρηση της Κοινής Οργάνωσης Αγοράς Ζάχαρης, άρχισε τις ...προσφορές. Ο πρόεδρος της ΕΒΖ αντιπρότεινε η μείωση της τιμής παρέμβασης στη ζάχαρη να είναι 20% και όχι 39% που πρότεινε η Κομισιόν, με προφανή σκοπό, αν στη συνέχεια, μετά τα αναμενόμενα παζάρια, η τιμή παρέμβασης μειωθεί κατά 25% ή 30%, οι αρμόδιοι κυβερνητικοί φορείς θα πανηγυρίζουν για μια «ακόμη εθνική επιτυχία»...

Οι Ελληνες τευτλοπαραγωγοί σε καμία περίπτωση δε θα πρέπει να «χάψουν» τις όποιες κυβερνητικές προτάσεις για ψευτοβελτίωση των ολέθριων προτάσεων της ΕΕ για τη ζάχαρη και τεύτλα, αφού δεν έχουν να προσθέσουν τίποτα προς όφελός τους και σίγουρα θα γίνουν εκ του πονηρού... Αυτό που απαιτείται είναι η μαζική αντίσταση και η άμεση ανατροπή της ακολουθούμενης αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ, που εφαρμόζουν εναλλάξ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, όταν βρίσκονται στην κυβέρνηση.