Σαν τον πρώτο έρωτα που δεν ξεχνιέται ποτέ, έτσι και η αγάπη για τα πρώτα ανοίγματα και τις βαριάντες της νεανικής ηλικίας, παραμένει! Το φαινόμενο αυτό, παρουσιάζεται σε όλους, σχεδόν τους σκακιστές κάποιας ηλικίας.

Οπως έλεγε ο περίφημος Εμ. Λάσκερ: «Το γκαμπί είναι το αμάρτημα της νεανικής ηλικίας!»

Συνήθως στα πρώτα του βήματα ο νεαρός σκακιστής αρέσκεται στη χρησιμοποίηση βίαιων ανοιγμάτων και εύκολα προσηλώνεται σε ριψοκίνδυνες βαριάντες.

Αργότερα, όταν ο παίκτης ωριμάσει και έχει γίνει πιο συντηρητικός, δεν πολυχρησιμοποιεί αυτές τις γραμμές δράσης, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι αποξενώνεται τελείως από αυτές. Συχνά ξαναγυρίζει πάλι πίσω, παίζοντας ριψοκίνδυνα, έχοντας αποκτήσει μεγαλύτερη εμπειρία, ξεπερνώντας έτσι τους κινδύνους.

Στην παρτίδα που θα δούμε, με τα μαύρα παίζει ο «ερασιτέχνης» σκακιστής, Γκραν Μετρ και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Λουμπλιάνα, Δρ. Μίλαν Βίντμαρ! Ο Γιουγκοσλάβος GM μαζί με τον γνωστό ομότιτλό του Ακίμπα Ρουμπινστάιν μας δείχνουν πόσο μια ξεχασμένη άμυνα μπορεί πολλές φορές να φανεί χρήσιμη. Βερολίνο 1918 «Αμυνα Βουδαπέστης!»

1. δ4 Ιζ6 2. γ4 ε5 3. δε5 Ιη4 4. Αζ4 Ιγ6 5. Ιζ3 Αβ4+ 6. Ιγ3 Βε7 7. Βδ5 ΑΧγ3+ 8. βΧΑ Βα3 9. Πγ1 ζ6 10. εζ6 Ιγ6 11. Βδ2 δ6 12. Ιδ4 0-0 13. ε3 ΙΧΙ 14. γΧΙ Ιε4 15. Βγ2 Βα5+ 16. Ρε2 (βλέπε διάγραμμα κειμένου 16... ΠΧΑζ4! 17. εΧΠ Αζ5! 18. Ββ2 Πε8! 19. Ρζ3 Ιδ2+ 20. Ρη3 Ιε4+ 21. Ρθ4 (Προτιμότερο ήταν, ίσως 20... Πε6) 21... Πε6 22. Αε2 Πθ6+ 23. Αθ5 ΠΧΑ+! 24. ΡΧΠ Αη6++ και 0-1.