Ανοίγουν αύριο τα σχολεία σε όλη τη χώρα και για μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικούς ξεκινάει μια νέα χρονιά που η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να κάνει νέα βήματα στην κατεύθυνση ιδιωτικοποίησης και υποβάθμισης της εκπαίδευσης, στην κατεύθυνση ενίσχυσης των ταξικών φραγμών, της κατηγοριοποίησης σχολείων και μαθητών.

Μπορεί οι ευχές προς τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς να... περισσέψουν και φέτος, μαζί με τις μεγαλόστομες διακηρύξεις περί «προτεραιότητας της παιδείας» και «επένδυσης στη γνώση».

Ωστόσο, για άλλη μια χρονιά οι μαθητές θα μπουν σε σχολεία όπου δε θα είναι όλοι οι καθηγητές στις θέσεις τους, τα βιβλία δε θα μοιραστούν όλα στην ώρα τους, οι υποδομές (από καρέκλες και θρανία, έως γυμναστήρια, εργαστήρια, βιβλιοθήκες κλπ.) θα είναι ανεπαρκέστατες. Και φυσικά, για άλλη μια χρονιά, χιλιάδες παιδιά θα αναγκάζονται να μοιράζονται στο καθεστώς της διπλοβάρδιας. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών, τα κενά σε εκπαιδευτικούς στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση θα ξεπεράσουν τις 8.000 και υπάρχουν ειδικότητες εκπαιδευτικών (π.χ. μουσικοί) που μπορεί να καλυφθούν ακόμα και μετά από τρεις μήνες. Η διπλοβάρδια στην Αθήνα ξεπερνά το 25% και συνολικά στην Αττική ξεπερνάει το 20%. Εκατοντάδες σχολεία δεν έχουν δικό τους κτίριο, ενώ παρατηρούνται ακόμα περιπτώσεις σχολικών κτιρίων που είναι τελείως ακατάλληλα.

Για άλλη μια χρονιά οι γονείς θα χρειαστεί να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να συμπληρώσουν τις ελλείψεις του σχολείου, είτε σε πολύ απλά και καθημερινά υλικά είτε βαθύτερα στις γνώσεις που δεν παρέχει. Από σπασμένα παράθυρα και κουρτίνες που ζητούν επιδιόρθωση μέχρι συμπληρωματικά βοηθήματα και όργανα γυμναστικής, οι γονείς αναγκάζονται να ξοδεύουν σε όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς μικρά ή και μεγαλύτερα ποσά για να συμπληρώνουν ελλείψεις του σχολείου. Παράλληλα, στον οικογενειακό προϋπολογισμό εντάσσονται τα έξοδα για φροντιστήρια ξένων γλωσσών, γυμναστήρια, σχολές χορού ή μουσικής, ιδιωτικά κέντρα στα οποία καταφεύγουν για την αγωγή του σώματος και του πνεύματος των παιδιών, αφού στο αναλυτικό πρόγραμμα του σχολείου δεν προβλέπεται ολοκληρωμένα τέτοια αγωγή. Ειδικά για την περίπτωση του Λυκείου, οι γονείς θα χρειαστεί να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να αντεπεξέλθουν τα παιδιά τους στις απαιτήσεις των πανελληνίων εξετάσεων. Πάνω από 250 το μήνα κοστολογείται το πακέτο των μαθημάτων για τις εξετάσεις.

Για άλλη μια χρονιά οι μαθητές θα μπουν σε ένα σχολείο που θα τους κουράζει με τις πολλές σκόρπιες κι ασύνδετες πληροφορίες που θα τους φορτώνει, χωρίς να τους μορφώνει. Θα παλεύουν με αντικρουόμενες, ακατανόητες και συχνά λαθεμένες αντιλήψεις, σε βιβλία που στοχεύουν από πολύ νωρίς να αποκοιμίσουν τη συνείδησή τους. Θα μεγαλώνουν με μισές αλήθειες. Θα διαχωρίζονται σ' αυτούς που «παίρνουν τα γράμματα» κι αυτούς που «δεν τα παίρνουν» με το διπλό σχολικό δίκτυο Λυκείου - ΤΕΕ.

Ολα τα παραπάνω είναι τα γνωστά, εδώ και χρόνια, αυτά που ισχυρίζεται η κυβέρνηση ότι δεν αλλάζουν από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά δε λέει όλη την αλήθεια... Δε λέει ότι όλα αυτά είναι οι εκφράσεις του δικού της μονόδρομου, της εκπαιδευτικής πολιτικής που υπηρετεί τα συμφέροντα των λίγων, των εκμεταλλευτών. Και βέβαια μαζί με την κυβέρνηση σ' αυτό το μονόδρομο πορεύεται το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ, υπηρετώντας πιστά το «ευρω-όραμα» μονοπωλίων και πολυεθνικών.

Στο πλαίσιο όμως της στρατηγικής τους για την καλύτερη εξυπηρέτηση αυτού του μονόδρομου θέλουν να κάνουν κι άλλα μεγάλα βήματα στην εκπαίδευση, να διαμορφώσουν ευνοϊκότερους όρους για το κεφάλαιο, δυσμενέστερους για την εργατική τάξη και τα παιδιά της. Πλάι στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στις εργασιακές σχέσεις, οι αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση έρχονται να παίξουν τον ίδιο ρόλο.

Η ιδιωτικοποίηση της δημόσιας παιδείας θα προχωρήσει περισσότερο. Η κυβέρνηση ανοίγει δρόμους στα σχολεία για να αναζητούν πιο εύκολα ιδιώτες - «χορηγούς». Ηδη διάφορες εταιρίες διαφημίζονται και προβάλλονται ως χορηγοί σχολικών δραστηριοτήτων π.χ. η «Renault» διδάσκει οδική συμπεριφορά, η «Microsoft» «χαρίζει» για πέντε χρόνια εκπαιδευτικό λογισμικό κ.ο.κ. Το μοντέλο των σχολείων - πολυκαταστημάτων δεν είναι μακριά, διευκολύνεται και προωθείται με τις περιβόητες «συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα». Την ίδια στιγμή ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου φωνάζει για «αποκρατικοποίηση της παιδείας»!

Βήματα προς το χειρότερο θα γίνουν όμως και στο περιεχόμενο της εκπαίδευσης. Μια σειρά σεμιναριακά προγράμματα του τύπου «αγωγή καταναλωτή», «αγωγή υγείας», «Ανοιξη της Ευρώπης» κλπ. κερδίζουν έδαφος στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Στόχος τους, εκτός από τη διεύρυνση της σύγχυσης και της αμάθειας που ήδη επιτυγχάνεται από το περιεχόμενο του σχολείου, είναι και ο εντονότερος έλεγχος της συνείδησης των μαθητών, η παραγωγή των αυριανών πειθήνιων «Ευρωπαίων πολιτών».

Ταυτόχρονα, μέσα από τα παραπάνω, προωθείται η ακόμα πιο έντονη διαφοροποίηση της εκπαίδευσης, η κατηγοριοποίηση σχολείων, μαθητών, ακόμα και εκπαιδευτικών. Η διαφοροποίηση που στην εξέλιξή της θα διαχωρίσει ακόμα πιο έντονα την εκπαίδευση που θα παίρνουν τα παιδιά της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, από την εκπαίδευση των παιδιών των εκμεταλλευτών.