Δε συμβαίνει πρώτη φορά. Το 'χουμε ξαναδεί το «έργο». Αλλωστε, η διγλωσσία και η υποκρισία έχει γίνει, πλέον, μόνιμο χαρακτηριστικό τους. Για την απόφαση της Συνόδου Κορυφής του Ελσίνκι, μιλάμε και τις διάφορες ερμηνείες και εκδοχές του περιεχομένου της, που παρακολουθούσαμε επί ώρες προχθές. Λες και ήταν από «λάστιχο», ώστε να χωράει τις θριαμβολογίες του Κ. Σημίτη, τις επιδιώξεις της Αγκυρας, κλπ., ενώ το επίσημο κείμενο δε δινόταν στη δημοσιότητα και «ψηνόταν»...

Σ' ένα πράγμα, πάντως, όλοι συμφωνούσαν και συμφωνούν. Στην αναβάθμιση του επιδιαιτητικού ρόλου της ΕΕ, δηλαδή της Γερμανίας και των άλλων ισχυρών «εταίρων» μας, δίπλα στον αντίστοιχο των ΗΠΑ. Γεγονός, που σημαίνει την παραπέρα ένταση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην περιοχή μας και, μάλιστα, με αφορμή τις «ελληνοτουρκικές διαφορές» και το Κυπριακό. Κι όταν συμβαίνει αυτό, οι λαοί πρέπει να επαγρυπνούν ακόμη περισσότερο, να συσπειρώνονται και να δυναμώνουν τον αντιιμπεριαλιστικό τους μέτωπο. Αυτό διδάσκει η ιστορία.