Στην ποίηση και στον αγώνα των λογοτεχνών στα χρόνια της Αντίστασης, θα είναι αφιερωμένη η εκπομπή «Ποιητική Αδεία», που επιμελείται και παρουσιάζει ο Γιώργος Μηλιώνης, αύριο Κυριακή 6 με 8 το απόγευμα στον «902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΑ FM».

Εξήντα τέσσερα χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ συμπληρώνονται στις 27 του Σεπτέμβρη, 64 χρόνια από τότε που μια χούφτα - στην αρχή - άνθρωποι με μπροστάρη το ΚΚΕ, σάλπισαν τον υπέρτατο αγώνα για το ψωμί, τη λευτεριά και την τιμή του λαού...

Ενα σάλπισμα σαν μια αχτίδα του ήλιου πάνω στη στοιχειωμένη από τους φασίστες πατρίδα, ένα σάλπισμα που γκρέμισε τείχη, ένα λαϊκό μέτωπο, υπόθεση εκείνων που δεν έφυγαν, υπόθεση εκείνων που έγιναν ένα με την πέτρα στο μετερίζι, υπόθεση εκείνων που το τουφέκι έγινε συνέχεια του χεριού τους, που ήταν η συνέχεια της καρδιάς τους...

Λαϊκό μέτωπο, πυρακτωμένα μάτια και καρδιές, που έβλεπαν πίσω από την καταχνιά της Κατοχής, μάτια που μεγάλωσαν στην αγρύπνια του αγώνα, μάτια που κοίταζαν στα ίσια τις κάννες των τουφεκιών, μάτια που λύγιζαν σίδερα...

Λαϊκό μέτωπο, η δύναμη του λαού, ρωμαλέα κι αληθινή μέσα στη μεγαλειώδη απλότητά της - «ραγιάδες μεις δεν είμαστε» - η δύναμη του λαού που έφθασε σε κάθε γωνιά, σε κάθε σπίτι, σε κάθε καρδιά...

Λαϊκό μέτωπο, η δύναμη του λαού, που σάρωσε τις αμφιβολίες, που σκόρπισε τη σκόνη των γραφείων, που ζήτησε από τις πένες των ποιητών και των λογοτεχνών, να την ιστορήσουν με ποιήματα, χρώματα και τραγούδια.

Ενας λαός, που ύψωσε το ανάστημά του απέναντι στο φασισμό, δίνοντας έναν τιτάνιο αγώνα, συνδυάζοντας όλες τις μορφές πάλης.

Ηταν η λαϊκή πάλη, που τίναξε τις «ατομικές αναζητήσεις», «σήκωσε από το γραφείο» τους διανοούμενους που τους έδειξε ότι η θέση τους ήταν δίπλα στην αγωνιζόμενη ολότητα, ήταν το μάτωμα του λαού, ο θάνατος, η πείνα, τα βασανιστήρια και οι εκτελέσεις που θύμιζαν στους εργάτες του πνεύματος το υπέρτατο χρέος τους: Να κάνουν το συνειδητό λόγο τους στήριγμα της λαϊκής πάλης.

Εξήντα τέσσερα χρόνια μετά, και τα μηνύματα του αγώνα εκείνου είναι πάντα επίκαιρα...

Η στάση των διανοουμένων πάντα αποτελούσε μείζον ζήτημα σε όλους τους καιρούς, και αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία στις μέρες μας, που ο ιμπεριαλισμός απειλεί με πυρηνικό όλεθρο, ματώνει λαούς και απειλεί άλλους, κηρύσσοντας, ταυτόχρονα, πόλεμο ενάντια σε όλες τις κατακτήσεις των εργαζομένων που κερδήθηκαν με αίμα.

Οταν ο ιμπεριαλισμός κατασπαράζει τις σάρκες της ανθρωπότητας, τότε οι άνθρωποι του πνεύματος όπως και όλοι μας δεν έχουμε το δικαίωμα να σιωπούμε...