Αναδρομή στους βασικούς σταθμούς της χαρακτικής του πορείας παρουσιάζει ο ζωγράφος - χαράκτης Γιώργος Κεφαλληνός σε έκθεσή του στην Ενωση Ελλήνων Χαρακτών (Λεμπέση 4 και Μακρυγιάννη). Εκτίθενται αντιπροσωπευτικά δείγματα - «καρποί» της τριαντάχρονης εργασίας του. Το άσπρο - μαύρο συγκέντρωσε από την αρχή την προτίμηση του δημιουργού, χωρίς να αποκλείει τη χρήση του χρώματος, που αναγνωρίζεται κυρίως στις αφαιρετικές διατυπώσεις του. Η τεχνική της αναγλυφοτυπίας, κατηγορία της οποίας είναι η ξυλογραφία, του πρόσφερε απεριόριστες εκφραστικές δυνατότητες. Δουλεύοντας στην ξύλινη πλάκα ή στο λινόλεουμ, ο Γ. Κεφαλληνός δε χρησιμοποιεί την πρέσα για την εκτύπωση των χαρακτικών του. Με επίμονη και μακρά διαδικασία, τυπώνει πιέζοντας ο ίδιος το χαρτί πάνω στην ανάγλυφη επιφάνεια.

Πολλές είναι οι θεματογραφικές περιοχές που τον ενδιαφέρουν. Κυρίως, όμως, κυριαρχούν η τοπιογραφία, η νεκρή φύση και οι ηθογραφικές σκηνές. Οπως σημειώνει ο Θάνος Χρήστου, στα «πρώτα ασπρόμαυρα χαρακτικά και σε ορισμένα έγχρωμα από την ίδια περίοδο, κυριαρχεί η σχεδιαστική ακρίβεια που υπογραμμίζει το ρεαλιστικό χαρακτήρα τους, καθώς και την αγάπη για το ανεκδοτολογικό, το κοινό, το καθημερινό... Στο πέρασμά του στην έγχρωμη ξυλογραφία, αποδεικνύει σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό, ότι ο χαράκτης έχει τη δυνατότητα να ανοίγει καινούριους δρόμους και να ανανεώνει τη μορφοπλαστική του γλώσσα».