ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (Της ανταποκρίτριάς μας ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ ΦΩΤΑΚΗ).--

Με «μαύρες λίστες» των επικίνδυνων αεροπορικών εταιριών προσπαθεί τώρα το Διευθυντήριο των Βρυξελλών να χρυσώσει το χάπι των πολιτικών απελευθέρωσης των αερομεταφορών, που εκτός από την ενίσχυση της κερδοσκοπικής ασυδοσίας ενίσχυσαν και τα αεροπορικά ατυχήματα. Επιχειρώντας τώρα να χρυσώσουν το χάπι, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποφάσισαν χτες στο Στρασβούργο την κατάρτιση «μαύρης λίστας» με επικίνδυνες αεροπορικές εταιρίες, τη θεσμοθέτηση της υποχρέωσης ενημέρωσης των επιβατών για την ταυτότητα της εταιρίας με την οποία ταξιδεύουν και τον εκσυγχρονισμό του ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας, για τη δήθεν προστασία των Ευρωπαίων πολιτών.

Σύμφωνα με την πρόταση της Επιτροπής (εγκρίθηκε στη χτεσινή Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο με 577 ψήφους υπέρ, 16 κατά και 1 αποχή και αναμένεται να επικυρωθεί και από το συμβούλιο των υπουργών Μεταφορών της ΕΕ στις 5 του Δεκέμβρη): Πρώτον, θα συνταχθεί μία λίστα στην οποία θα αναφέρονται όλες οι αεροπορικές εταιρίες που κρίνονται επικίνδυνες και απαγορεύεται να λειτουργούν στα 25 κράτη-μέλη της ΕΕ, η οποία θα δημοσιοποιηθεί σε κάθε χώρο πώλησης εισιτηρίων. Δεύτερον, θεσμοθετείται το αυτονόητο δικαίωμα κάθε πολίτη να γνωρίζει την ταυτότητα της εταιρίας με την οποία ταξιδεύει. Εάν ο μεταφορέας μπει στη λίστα ο επιβάτης θα δικαιούται αποζημίωση ή εισιτήριο με άλλη αεροπορική εταιρία.

Ωστόσο, κανένα από τα μέτρα αυτά δεν είναι δυνατό να αποδώσει στα πλαίσια της πολιτικής της απελευθέρωσης των αερομεταφορών και των κανόνων του ανταγωνισμού και της κερδοσκοπίας υπό τους οποίους λειτουργούν οι αεροπορικές εταιρίες σήμερα. Η μαύρη λίστα της ΕΕ, που θα εκδίδεται βάσει των ελέγχων, οι οποίοι θα διενεργούνται στα αεροσκάφη από τις αεροπορικές εταιρίες, αποτελεί φενάκη, καθώς και σήμερα γίνονται έλεγχοι σε θεωρητική βάση, χωρίς αποτέλεσμα, αφού οι εταιρίες δίνουν πλασματικά στοιχεία και οι έλεγχοι που «πραγματοποιούν» στα αεροσκάφη τους είναι εικονικοί και καταλήγουμε σε τραγωδίες τύπου ΗΛΙΟΣ, με εκατοντάδες νεκρούς να προστίθενται στη λίστα των θυμάτων της ανταγωνιστικότητας και της κερδοσκοπίας του κεφαλαίου.

Επίσης, οι διάφορες αεροπορικές εταιρίες, που ξεφυτρώνουν πλέον σαν μανιτάρια, μπορούν κάλλιστα να κλείνουν μετά την καταχώρισή τους στη μαύρη λίστα και να ανοίγουν με άλλο όνομα, εξακολουθώντας να αποτελούν κίνδυνο για τους επιβάτες τους. Οσο για τον εκσυγχρονισμό του ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας, παρότι είναι απαραίτητος, προφανώς και δε θα είναι δυνατόν να αποδώσει καθώς η απελευθέρωση είχε ως αποτέλεσμα να εμφανιστούν πλήθος αεροπορικών εταιριών, που διενεργούν πτήσεις και επομένως δημιουργούν αυξημένη κίνηση στους δρόμους εναέριας κυκλοφορίας.

Καταλήγουμε, λοιπόν, στο ότι η «πολιτική προστασίας των επιβατών» είναι μία εκ των υστέρων προσπάθεια της ΕΕ να αντιμετωπίσει την ασυδοσία που δημιούργησε με την «προώθηση των ανοιχτών ουρανών» και την εμπορευματοποίηση των αερομεταφορών, η οποία, σε αυτά τα πλαίσια, δεν αναμένεται να φέρει κανένα απολύτως αποτέλεσμα...