Η πλειοψηφία των κάθε λογής αρμοδίων και «ταγών» του ποδοσφαίρου ενδιαφέρεται μόνο για το κομμάτι που προσφέρει προβολή και χρήμα. Δηλαδή το επαγγελματικό (βιτρίνα). Για το ερασιτεχνικό (στην πράξη) αδιαφορούν. Το έχουν αφήσει στη μοίρα του. Είναι πολιτική επιλογή τους (είτε είναι κυβερνητικά, είτε δημοτικά, είτε αθλητικά στελέχη) να θυμούνται φραστικά το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο - και ό,τι αντιπροσωπεύει - όταν θέλουν να βγάλουν ρομαντικούς δεκάρικους και να παρουσιάσουν ένα φιλολαϊκό προσωπείο. Σε δημόσιες εκδηλώσεις, αναφορές τους, δηλαδή και λίγο πριν από τις εκλογές. Την ίδια στιγμή, όμως, το οδηγούν με την πολιτική τους, στη μιζέρια και το μαρασμό. Είναι το αποπαίδι, στο οποίο «πετούν ένα ξεροκόμματο» και το αναγκάζουν να ζει με «ψίχουλα». Και αν έχει επιβιώσει (όπως μπορεί) μέχρι σήμερα, αυτό το οφείλει στην αγάπη και το μεράκι, κάποιων ...ρομαντικών.

Οσα προβλήματα αντιμετωπίζουν τα σωματεία που έχουμε παρουσιάσει, αλλά και όσα θα ακολουθήσουν το επόμενο διάστημα μέσα από την έρευνα του «Ρ», θέτουν δύο ως μείζονα θέματα. Την έλλειψη εγκαταστάσεων και την οικονομική στήριξη της Πολιτείας. Ας δούμε, πιο αναλυτικά το θέμα των εγκαταστάσεων, με ...διευθύνσεις και ονόματα. Στο «μικροσκόπιό» μας, η πρωτεύουσα της χώρας και διοργανώτρια πόλη των Ολυμπιακών Αγώνων. Ο Δήμος της Αθήνας.

Ξεκινώντας - για να φρεσκάρουμε τη μνήμη μας αλλά και για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης -αναφερόμαστε στον πολυπληθέστερο δήμο της Ελλάδας. Στο Δήμο της Αθήνας ζουν, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή, περίπου 800.000 κάτοικοι. Αρκετές χιλιάδες από αυτούς, λοιπόν, είναι φίλοι του αθλητισμού και πιο συγκεκριμένα του ποδοσφαίρου. Κάποιοι, μάλιστα, ενεργά ασχολούμενοι. Είτε ως αθλούμενοι, είτε ως παράγοντες. Οχι (οι περισσότεροι) για να κονομήσουν, να εξυπηρετήσουν αλλότριους σκοπούς, να αποκτήσουν κοινωνική καταξίωση ή προβολή. Αλλά από αγάπη για το χώρο και τη νεολαία, από μεράκι.

Στα διοικητικά όρια του Δήμου Αθηναίων, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ενωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Αθήνας, δραστηριοποιούνται 33 ομάδες. Σε ποιους χώρους; Τα κόμματα εξουσίας (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ) είτε σε κυβερνητικό, είτε σε δημοτικό επίπεδο, έχουν ...φροντίσει να υπάρχουν 2,5 γήπεδα!... Της Αλεπότρυπας (Κυψέλη), του Ρουφ, ενώ το «μισό» αντιστοιχεί στην αλάνα (γιατί δεν είναι κάτι περισσότερο) που βρίσκεται στην Ακαδημία Πλάτωνος.

Οπως, λοιπόν, είναι προφανές, η... μέριμνα των «ταγών», περισσότερο με μια διεκπεραίωση τυπικής υποχρέωσης, μοιάζει. Η «φροντίδα» τους, για τις χιλιάδες των αθλουμένων, απέχει πολύ από το να καλύψει τις πραγματικές ανάγκες, όχι όμως από το να χαρακτηριστεί ως κοροϊδία. Διάθεση, χώρους και κονδύλια για να συμβάλλουν καθοριστικά στη δημιουργία πολυχώρων, οι οποίοι θα αυγατίσουν την κερδοφορία των ΠΑΕ (στην προκειμένη περίπτωση του Παναθηναϊκού), έχουν - και το δείχνουν έμπρακτα - κυβέρνηση και δημοτική αρχή. 'Η για να κατασκευάσουν ένα χώρο (εγκαταστάσεις μπάντμιντον, στο Γουδί) που χρησιμοποιήθηκε αθλητικά για μερικές μέρες (ΟΑ) και τώρα θα παραχωρηθεί σε ιδιώτες...

Για να στηρίξουν την αγάπη των νέων για το ποδόσφαιρο και το δικαίωμά τους στην ενεργή συμμετοχή, δυσκολεύονται να βρουν διάθεση, χώρους και πόρους. Και δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά αφού, (και) η ιεράρχηση είναι ζήτημα πολιτικής επιλογής.

Στο Δήμο, λοιπόν, που φιλοξένησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες και που περίσσεψαν οι μεγαλοστομίες και οι υποσχέσεις, οι 33 ομάδες πρέπει να βολευτούν σε 2,5 γήπεδα. Αποτέλεσμα;

• Στο γήπεδο της Αλεπότρυπας, στριμώχνονται 10 ομάδες... Οι «τυχερές», αφού μπορούν να το χρησιμοποιούν αρκετά, είναι Αθηναΐδα, Γκυζιακός, Αστέρας Εξαρχείων, Ολυμπιακός Κυψέλης, Κρόνος Αθηνών, Ατλαντας Κυψέλης, Τριφυλλιακός και Πήγασος Πατησίων (έχει έδρα το γήπεδο του Απόλλωνα Χαλανδρίου). Αντίθετα, Αμπελόκηποι (έδρα το γήπεδο των Αγ. Αναργύρων) και Αίαντας Αθηνών το βλέπουν μία φορά τη βδομάδα. Τις υπόλοιπες φιλοξενούνται στο βοηθητικό της Αγίας Παρασκευής και στη Μεταμόρφωση, αντίστοιχα...
• Στο Ρουφ συνωστίζονται 8 ομάδες. Η χρήση του γηπέδου γίνεται (και) με βάση την κατηγορία, στην οποία καθεμιά από αυτές αγωνίζεται. Το "χαίρονται", λοιπόν, οι ΠΑΟ Ρουφ, Πετράλωνα, Πανθησειακός, Ενωση Βοτανικού, Ενωση Κάτω Πετραλώνων, Δάφνη Αθηνών, Κεραμεικός και Λαρισαϊκός. Οι δύο τελευταίες ομάδες (στο Δήμο που διοργάνωσε Ολυμπιακούς και ήθελε να συνδιοργανώσει και Πανευρωπαϊκό Ποδοσφαίρου) το χρησιμοποιούν μόνο δύο φορές τη βδομάδα και μάλιστα μοιράζονται το γήπεδο! Δηλαδή, στο ένα κομμάτι του η μια, στο έτερο η άλλη...
• Στην αλάνα της Ακαδημίας Πλάτωνα, αναγκάζονται να καταφύγουν για την προπόνησή τους οι Αττικός, Κολωνός, Πλάτωνας, Ακάδημος, Αφοβος. Και όχι μόνο τα αντρικά, αλλά και τα τμήματα των ακαδημιών τους... Επειδή όμως - όπως γράψαμε παραπάνω, πρόκειται για αλάνα, δεν μπορούν εκεί να γίνουν επίσημα παιχνίδια. Ετσι, Αττικός, Κολωνός και Πλάτωνας πηγαίνουν στον Αγ. Ιερόθεο. Ακάδημος και Αφοβος περιμένουν από την ΕΠΣΑ να καταφέρει να τους βρει γήπεδο. Συνήθως ο πρώτος παίζει σε χώρους του Περιστερίου και ο δεύτερος του Αιγάλεω ή της Πετρούπολης...

Υπάρχουν και οι εξ ολοκλήρου γυρολόγοι. Πέρα Κλουμπ, ΑΟ Κωφών εδρεύουν στο γήπεδο του Παπάγου, Θρίαμβος Αθηνών και Νίκη Αλίμου (πρώην Πλάκας) στους Τράχωνες, τα Πατήσια στο Γαλάτσι και το Κουκάκι στο γήπεδο Β' του Ταύρου. Στις εγκαταστάσεις της Εργάνης (Βύρωνας), πηγαίνουν Αρμενική, Αρίωνας και Παγκράτι. Το τελευταίο μόνο για τα επίσημα. Τις καθημερινές του προπονήσεις κάνει στην Ηλιούπολη...

Μάλλον στη χειρότερη μοίρα όλων, βρίσκονται ΠΣ Θυμαρακίων (πρώην Ολυμπιακός Θρύλος) και Εθνικός Ελληνορώσων. Ο ΠΣ προπονείται σε γήπεδο 8Χ8 και ο Εθνικός στο ξερό γήπεδο της Αγ. Σωτήρας (λεωφ. Μεσογείων)!

Την ΤΡΙΤΗ: «Αστεγα» σωματεία στο Μαρούσι.