Πέντε μέρες έχουν απομείνει πριν από το μεγάλο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο. Μαθητές, σπουδαστές, φοιτητές είναι σε ετοιμότητα να «πλημμυρίσουν», για άλλη μια φορά, τους δρόμους της Αθήνας και όχι μόνο. Κι όπως λένε και οι ίδιοι, αυτή είναι η μόνη επιλογή. Οι αντιδραστικοί νόμοι που ψηφίστηκαν πέρσι, αλλά και τα ψίχουλα του φετινού προϋπολογισμού, που δίνονται για την Παιδεία, έχουν σκοπό να μην αφήσουν όρθια ούτε μια βαθμίδα της εκπαίδευσης, καθώς το ένα σχολείο μετά το άλλο, η μια σχολή μετά την άλλη, ρίχνονται στην αγκαλιά της αγοράς, της ανταγωνιστικότητας, υποβαθμίζοντας το περιεχόμενο σπουδών, υπονομεύοντας το δημόσιο, δωρεάν και ενιαίο χαρακτήρα της.

Είναι η μόνη επιλογή για τους χιλιάδες νέους, που δε θέλουν να γίνουν φτηνό και ευέλικτο εργατικό δυναμικό, χειραγωγήσιμοι και υποταγμένοι, διαθέσιμοι στις ορέξεις και τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου. Είναι η μόνη επιλογή για όλους εκείνους, που ζουν με το άγχος της αυριανής ανεργίας, που βλέπουν τον συμφοιτητή ή τον συμμαθητή τους να λυγίζει και να παραιτείται από το δικαίωμά του στη γνώση και τη μόρφωση, μπροστά στο οικονομικό βάρος των σπουδών, μπροστά σ' ένα αβέβαιο μέλλον, μπροστά σε απολυτήρια και πτυχία χωρίς αξία.

Στις 9 Δεκέμβρη θα συναντηθεί στους δρόμους η οργή και η αγανάκτηση, σ' έναν αγώνα που θέλει και έχει δείξει ότι μπορεί να έχει δυναμική, προοπτική και συνέχεια. Εναν αγώνα, που απέχει από τις τουφεκιές του τύπου «κάνω το αγωνιστικό καθήκον μου και μετά τα κεφάλια μέσα». Την Παρασκευή θα τους τη «χαλάσουν», για άλλη μια φορά, στέλνοντας το μήνυμα ότι «συνένοχοι στο έγκλημα» δε θα γίνουν, για να μη βγει «ο δολοφόνος να πει ότι το θύμα μου ήθελε να το σκοτώσουν». Θα ακουστεί ένα μεγάλο «όχι» στην αντιεκπαιδευτική και αντιδραστική πολιτική του ξεπουλήματος. Και, την ίδια στιγμή, ένα μεγάλο «ναι» στις σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες, για τη «γνώση που δικαιούμαστε, τη ζωή που μας αξίζει».