Απάντηση σ' αυτό το μοντέλο εντελώς διαφοροποιημένης εκπαίδευσης μπορούν να δώσουν οι ταξικές δυνάμεις του συνδικαλιστικού κινήματος. Να αποκαλύψουν και μέσα από αυτό το πεδίο τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, τη «συμμαχία» της συναίνεσης και της υποταγής, που βλάπτει σοβαρά τα λαϊκά συμφέροντα.

Ενα ρωμαλέο λαϊκό κίνημα χρειάζεται να αναπτυχθεί σ' αυτή την κατεύθυνση για να αντιπαρατεθεί με την ταξικά διαφοροποιημένη εκπαίδευση και την ιδεολογική χειραγώγηση των πολλών από τους λίγους. Να τους επιστρέψει ως απαράδεκτες τις προτάσεις για υποκατάσταση της μαζικής εκπαίδευσης από ατομικές μορφές «διά βίου μάθησης», τα εμπορεύσιμα «πακέτα» αθεμελίωτων γνώσεων και εμπειρικών δεξιοτήτων.

Και, φυσικά, ένα τέτοιο κίνημα δεν μπορεί να έχει στόχο την υπεράσπιση της σημερινής κατάστασης, αλλά τη μαχητική διεκδίκηση της παιδείας που ανταποκρίνεται στις σύγχρονες συνθήκες, στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.

Το πλαίσιο πάλης που προτείνει το ΚΚΕ για την εκπαίδευση βασίζεται ακριβώς σ' αυτές τις σύγχρονες ανάγκες του λαού για ποιοτική και ποσοτική διεύρυνση της βασικής - γενικής μόρφωσης όλων, που είναι δυνατή στην εποχή μας. Απέναντι στη διαφοροποίηση που υποκριτικά θέλει να αμβλύνει τις ανισότητες γνωρίζοντας ότι θα τις παγιώσει και θα τις οξύνει, το ΚΚΕ αντιπροτείνει:

«Βασική - Γενική Εκπαίδευση έως τα 18 χρόνια μέσα από Ενιαίο Δωδεκάχρονο Υποχρεωτικό Σχολείο, συνέχεια δίχρονης υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής, με σκοπό την καλλιέργεια και την ολόπλευρη διαμόρφωση της προσωπικότητας κάθε νέου πριν από την επαγγελματική επιλογή ή ειδίκευση. Κατάργηση του διπλού σχολικού δικτύου (Γενικό - Επαγγελματικό Λύκειο), που αναπαράγει το διαχωρισμό διανοητικής και χειρωνακτικής εργασίας, αλλά και της διάσπασης σε Δημοτικό - Γυμνάσιο - Λύκειο, που εκφράζει ιστορικά ξεπερασμένα στάδια μόρφωσης του λαού μας. Ακύρωση κάθε μέτρου αξιολόγησης - κατηγοριοποίησης των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών, όπως και της «αποκέντρωσης» - εμπορευματοποίησης κρίσιμων εκπαιδευτικών λειτουργιών (υποδομές, βιβλία, προγράμματα), που διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες στη μόρφωση και μάλιστα από τις μικρότερες ηλικίες. Σχολείο κοινό για όλους τους νέους, με ενιαίο πρόγραμμα, ενιαία - σύγχρονη υλικοτεχνική υποδομή και ενιαία - δωρεάν βιβλία, ενιαία διοίκηση και λειτουργία, μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό με ενιαία εργασιακά δικαιώματα. Σχολείο, που θα εξασφαλίζει τη δωρεάν παροχή σε όμοιες συνθήκες της απαραίτητης σε όλους μόρφωσης, παίρνοντας ιδιαίτερα μέτρα για την ένταξη των παιδιών των μεταναστών και των μειονοτήτων».

Για ένα τέτοιο σχολείο, για τα παιδιά όλου του λαού, φυσικά απαιτείται ριζική αλλαγή των αναλυτικών προγραμμάτων, που σήμερα αποτελούν σύνοψη των γνωστικών αντικειμένων της επόμενης βαθμίδας, ώστε το σχολείο να προσανατολίζει στη γενικότερη επιστημονική θεώρηση του κόσμου, χρησιμοποιώντας νέα βιβλία, κατανοητά και επικεντρωμένα στα πιο σταθερά και ουσιαστικά στοιχεία της γνώσης, στις αρχές και τους νόμους που κυβερνούν τη φύση και εφαρμόζονται στην κοινωνία. Ταυτόχρονα, αφιερώνοντας χρόνο στην αισθητική και φυσική αγωγή και την ευρύτερη πολιτιστική δραστηριότητα, το σχολικό πρόγραμμα οφείλει ν' αναπτύσσει σώμα και πνεύμα και κοντά στη γνώση να καλλιεργεί το συναισθηματικό κόσμο και τη βούληση του μαθητή.

Στόχος του σχολείου αυτού για το οποίο έχει συμφέρον να παλέψει όλος ο λαός θα είναι να βοηθά τους μαθητές να δημιουργήσουν κριτήριο της αλήθειας και δημιουργική ζωή. Σε τελική ανάλυση, το σχολείο να διαπλάθει όχι καλούς υπηρέτες, αλλά αφεντικά της νέας ζωής.