Merry Christmas, μέρες που είναι! | Η ΑΛΛΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ | ΓΥΝΑΙΚΑ

ΓΥΝΑΙΚΑ

Merry Christmas, μέρες που είναι!

Αυτές τις μέρες που γινότανε οι «κρυφές» ανακρίσεις των Πακιστανών στην Ελλάδα, οι ανακρίσεις για τις οποίες η ελληνική κυβέρνηση, λες και ήταν περαστική από τον τόπο, δε γνώριζε τίποτα, έτυχε - τελείως συμπτωματικά - να γνωρίσω έναν από τους πράκτορες, έναν από τους ανακριτές αυτών των ανακρίσεων. Εγώ καθόμουν στη μια άκρη του μπαρ και εκείνος στην άλλη. Και οι δυο ρουφούσαμε τα ποτά μας με τη μία. Αυτό ήταν και η αφορμή να γνωριστούμε. Πήρε το ποτήρι του και ήρθε δίπλα μου. «Εσάς τι σας συμβαίνει»; με ρώτησε. «Προβλήματα», του απάντησα. «Οποια κι αν είναι τα δικά σας προβλήματα», με αποπήρε, «είμαι βέβαιος είναι ελάχιστα μπροστά στα δικά μου».

Χωρίς να μου δώσει καιρό να φέρω τις αντιρρήσεις μου, έδωσε εντολή με τα μάτια στο παιδί πίσω από το μπαρ για να γεμίσει τα ποτήρια μας, και άρχισε τις εξομολογήσεις: «Μελέτησα το ζήτημα, είμαι πεπεισμένος», μου είπε. «Αυτή η ομοιότητα, αυτοί οι βίοι παράλληλοι του Ηρώδη και του Μπους με τρομάζει! Εφερα το ζήτημα στη σχετική επιτροπή του Κογκρέσου, και να το αποτέλεσμα. Με έστειλαν στην Ελλάδα να ανακρίνω κάποια δυστυχισμένα πλάσματα, που τα θεωρούνε πρώτα και δεύτερα ξαδέλφια του Μπιν Λάντεν».

«Ενώ δεν είναι»; ρωτάω.

«Και να 'ναι, που δεν είναι, δεν είναι εκεί το ζήτημα! Το ζήτημα είναι οι ιστορικές συμπτώσεις, μέρες που είναι! Αυτή η παράλληλη ιστορία του Μπους και του Ηρώδη, η οποία δεν προβληματίζει κανέναν! Τι έκανε ο Ηρώδης, αγαπητέ μου; Πολιόρκησε την Ιερουσαλήμ, αυτό δεν έκανε; Την πολιόρκησε και λίγο πριν την ισοπεδώσει τελείως με τους βομβαρδισμούς την κατέλαβε. Ετσι, δεν είναι; Την ίδια τακτική ακολούθησε και ο Μπους στη Βαγδάτη, συμφωνείτε; Βομβαρδισμοί με όλα τα μέσα και με όλους τους τρόπους. Από αέρα, από στεριά και από θάλασσα. Και η Βαγδάτη, λίγο πριν ισοπεδωθεί και αυτή, όπως η Ιερουσαλήμ, κυριεύτηκε! Ετσι έχουν τα πράγματα».

«Ο Ηρώδης, όμως», ξεκίνησα να πω.

«Ο Ηρώδης διέταξε να σφάξουν τα παιδιά; Αυτό δε θέλετε να πείτε; Γιατί ο Μπους τι έκανε; Ο Ηρώδης είπε κόφτε τους λαιμούς όλων των παιδιών κάτω από δυο ετών. Πόσα παιδιά κάτω των δυο ετών να είχε τότε η Ιερουσαλήμ; Εκατό, διακόσια, πεντακόσια, χίλια; Ο Μπους καθάρισε πάνω από 50.000. Και αυτές μόνον στο Ιράκ. Πόσες απ' αυτές τις 50.000 να είναι παιδιά; Κανένας δεν ξέρει! Πάντως, ένα είναι σίγουρο. Είναι απείρως περισσότερα από αυτά που έσφαξε ο Ηρώδης!

«Αυτά είναι γνωστά», του λέω.

«Συμφωνώ», απαντάει! «Ομως, ποτέ δε θα μεθούσα για "γνωστά πράγματα". Και πολύ περισσότερο δε θα μιλούσα σε έναν ξένο, ο οποίος μπορεί να είναι και αυτός τρομοκράτης. Ομως, κύριε», συνέχισε αδειάζοντας μια ακόμα φορά το ποτήρι του και δίνοντας εντολή να ξαναγεμίσουν, «αλλού βρίσκεται η αγωνία μου. Τι έκανε στο τέλος της ζωής του ο Ηρώδης; Θυμάστε την τελευταία του επιθυμία; Τι ζήτησε λίγο πριν πεθάνει: διέταξε την ημέρα του θανάτου του να εκτελεστούν οι πιο σπουδαίοι άρχοντες του βασιλείου του, έτσι ώστε όλη η χώρα να βυθιστεί στο πένθος».

«Τι θέλετε να πείτε», ρωτάω ανήσυχα.

Αυτό ακριβώς που καταλάβατε! Στην υγειά σας! Λίγο πριν πεθάνει ο Μπους, κύριε, θα διατάξει τη μεγάλη σφαγή! Μπλερ, Μπερλουσκόνι, Σιράκ, Μέρκελ, και ο από κοντά, βέβαια, και οι δευτεροκλασάτοι: Ισπανοί, Πορτογάλοι, Ελληνες. Ο κόσμος θα μείνει χωρίς ηγέτες».

«Εγώ, πάντως, δε θα απέτρεπα μια τέτοια εξέλιξη», τον πειράζω.

Παρ' ό,τι μεθυσμένος άστραψε το μάτι του! «Είστε μουσουλμάνος»; Με ρωτάει.

«Οχι, Χριστιανός! Και σαν τέτοιος δεν πρέπει να φέρω εμπόδια στην εφαρμογή των "Γραφών"».

Η λογική μου έδειξε να τον προβλημάτισε. Εδωσε εντολή να ξαναγεμίσουν τα ποτήρια μας.

«Να αφήσω, λέτε, τα πράγματα να εξελιχθούν»;

«Το σωστότερο», του προτείνω.

«Στην υγειά σου», μου λέει και τσουγκρίζουμε τα ποτήρια.

«Merry Christmas», του απαντάω! Merry Christmas, μέρες που είναι!

Του
Νίκου ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ