Μαζί με τον Προφήτη Ηλία 80 ομάδες γυμνάζονται στο κλειστό των Καμινίων!

- Πόσα αθλήματα καλλιεργείτε;

«Ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Τα παιδιά του ποδοσφαίρου προπονούνται μαζί με άλλες 14 ομάδες στο ξερό γήπεδο του ΣΕΦ. Στην ουσία είμαστε ο ένας απάνω στον άλλο. Οι ίδιες συνθήκες επικρατούν και στο μπάσκετ, αφού γυμναζόμαστε μαζί με άλλες 80 ομάδες στο σχολικό κλειστό γυμναστήριο των Καμινίων, οι δε έφηβοι, παίδες και παμπαίδες προπονούνται σ' ένα ανοιχτό γήπεδο που βρίσκεται δίπλα στο Βεάκειο Θέατρο».

- Ζείτε το δράμα της παντελούς έλλειψης υλικοτεχνικής αθλητικής υποδομής. Αυτό βέβαια δεν είναι σημερινό φαινόμενο, είναι μια ιστορία τουλάχιστον 60 χρόνων.

«Ετσι ακριβώς είναι τα πράγματα. Παρότι υπήρχαν χώροι, εντούτοις δόθηκαν για να εξυπηρετήσουν άλλους σκοπούς. Ομως, ακόμα και σήμερα χώροι υπάρχουν π.χ. στο πάρκινγκ του ΣΕΦ, υπάρχει δημοτικός χώρος που θα μπορούσε με μια λυόμενη κατασκευή να γίνει ένα κλειστό να μην ξεπαγιάζουν τα παιδιά. Το ζήτημα είναι ότι δε θέλουν».

Στο «ξερό» του ΣΕΦ στοιβάζεται και ο ποδοσφαιρικός σύλλογος του Προφήτη Ηλία

«Τεράστια προβλήματα. Κατ' αρχήν, μόλις βρέξει γίνεται λίμνη. Τα μπάνια δε δουλεύουνε, θέρμανση δεν υπάρχει. Εχουμε ειδοποιήσει το Δήμο πολλές φορές. Δε μας δίνει καμιά σημασία».

- Πλησιάζουν οι εκλογές και ίσως γίνει κάτι. Πάντα έτσι δε γίνεται;

«Είναι πολύ πιθανό. Ετσι κοροϊδεύουν τον κόσμο».

- Πόσα παιδιά γυμνάζονται και στα δύο αθλήματα;

«Περίπου 120 παιδιά».

- Ποιος είναι ο προϋπολογισμός του συλλόγου;

«Γύρω στις 11.000 ευρώ. Τα παιδιά του μπάσκετ πληρώνουν 20 ευρώ το μήνα, από εκεί βγαίνουν οι μισθοί των προπονητών. Τα υπόλοιπα τα βάζουμε εμείς. Εφέτος ήμασταν τυχεροί, λόγω εκλογών πήραμε 4.000 ευρώ από το Δήμο. Και απ' ό,τι ακούγεται θα πάρουμε και από τη ΓΓΑ 700 ευρώ για το μπάσκετ και 1.500 ευρώ για το ποδόσφαιρο».

- Μια και είστε γιατρός, πείτε μου με το χέρι στην καρδιά, πόσο εξασφαλισμένη είναι η υγεία των αθλητών σας; Το ρωτάω, γιατί γνωρίζεται πολύ καλά ότι όλοι όσοι γυμνάζονται δεν είναι απαραίτητο να μπορούν να κάνουν και πρωταθλητισμό.

«Ετσι είναι όπως το λέτε. Από τη δική μας την πλευρά κάνουμε ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό. Ομως δεν είναι αρκετό. Η πολιτεία έχει τη μεγάλη ευθύνη, γιατί δεν προστατεύει 100% τον αθλούμενο».

- Αρα σήμερα, η προστασία της υγείας των παιδιών στο ερασιτεχνικό σωματείο και γενικότερα στο χώρο των σπορ είναι δύσκολη έως αδύνατη.

«Θα έλεγα και σαν γιατρός ότι είναι στην τύχη. Δεν υπάρχει έλεγχος σε βάθος, όλων των παραμέτρων. Αυτό απαιτεί χρήματα, τα οποία εμείς δεν έχουμε».

- Στα 23 χρόνια που είστε πρόεδρος, πώς βλέπετε την πορεία του ερασιτεχνικού αθλητισμού;

«Νομίζω ότι σε όλη τη χώρα μας είναι φθίνουσα».

- Ποια νομίζετε ότι είναι η βασική αιτία;

«Κατά τη γνώμη μου, η βασική αιτία είναι ότι δεν υπάρχουν παιδιά. Κοινωνικές οι αιτίες, υπογεννητικότητα και ο νέος τρόπος ζωής που κρατάει τα παιδιά στο σπίτι. (Πλέι στέσιον, TV κ.λπ.). Μας έχουν επιβάλει έναν τρόπο ζωής που δυστυχώς βολεύει και εμάς τους γονείς που όλη μέρα τρέχουμε».

- Αρα το κράτος δε δημιουργεί τις προϋποθέσεις, τις δυνατότητες που χρειάζεται η ελληνική οικογένεια, ώστε να μπορέσει αυτή να δώσει με τη σειρά της όλα εκείνα που χρειάζονται για το σωστό μεγάλωμα των παιδιών.

«Ετσι έχουν τα πράγματα. Σήμερα πρέπει συνεχώς να είμαστε με το χέρι στην τσέπη, η μέση οικογένεια δεν αντέχει πια».

- Πώς θα αντέξουν, λοιπόν, τα φτωχά σωματεία, όταν ο μικρός παράγοντας δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με τα δικά του προβλήματα; Συνεπώς, βαδίζουμε ολοταχώς για την πλήρη ιδιωτικοποίηση του αθλητισμού με τη δημιουργία μεγάλων κλαμπ τύπου Ολυμπιακού, Πανελληνίου, Παναθηναϊκού κ.λπ.

«Πράγματι εκεί βαδίζουν τα πράγματα. Αυτό δεν μπορώ να σας το βεβαιώσω. Οπου και να πάμε εμείς τα μικρά σωματεία στον Πειραιά βρίσκουμε μπροστά μας τον Ολυμπιακό π.χ. στο ΣΕΦ, το βοηθητικό κλειστό γυμναστήριο το 'χει ο Ολυμπιακός για τα παιδικά του τμήματα. Μ' αυτόν τον τρόπο έμμεσα πιεζόμαστε να διαλύσουμε τα σωματεία της γειτονιάς μας. Και να μην ξεχνάμε ότι κάθε σύλλογος απασχολεί από 150 - 200 παιδιά κατά μέσο όρο. Ο αθλητισμός "ζει" εθελοντικά. Βοήθεια δεν υπάρχει από πουθενά. Να σας πως και ένα παράδειγμα: Το ανοιχτό γήπεδο του Προφήτη Ηλία που κάνουν τα παιδιά μας προπόνηση στο μπάσκετ δε θα υπήρχε αν δεν κάναμε κατάληψη. Θέλανε να το κάνουν πάρκινγκ. Εγινε μεγάλη φασαρία στο Δήμο και τελικά καταφέραμε να το κρατήσουμε. Αυτή είναι η κατάσταση. Κανείς δεν ενδιαφέρεται».

- Η ΕΠΟ είναι ερασιτεχνική Ομοσπονδία. Στόχος της είναι η ανάπτυξη του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου. Ανταποκρίνεται στο σκοπό της;

«Η παρουσία της ΕΠΟ είναι διακοσμητική. Δεν παρουσίασε ποτέ κανένα πρόγραμμα για την ανάπτυξη του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου. Από πού θα βγουν τα ταλέντα;».

- Με την ΕΠΕ πώς πάτε;

«Υπάρχουν κάποιοι λίγοι, που κάνουν κάποιες προσπάθειες, οι περισσότεροι έχουν εξωαθλητικές φιλοδοξίες. Θέλουν να βγουν δημοτικοί σύμβουλοι, νομαρχιακοί και βουλευτές και όλα αυτά σε βάρος του αθλητισμού. Εμείς όμως είμαστε στα πρόθυρα διάλυσης».

- Υπάρχουν πολλά χρήματα στον αθλητισμό. Το ΠΡΟ ΠΟ δημιουργήθηκε για τα συμφέροντα του ερασιτεχνικού αθλητισμού.

«Τα λεφτά όμως πού πάνε; Ξοδεύτηκαν πολλά λεφτά για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ο αθλητισμός όμως δεν είχε ουσιαστικό όφελος. Εν τω μεταξύ συνεχώς μας λένε ότι φροντίζουν τον ερασιτεχνικό αθλητισμό και όμως οι σύλλογοι κλείνουν ο ένας πίσω από τον άλλον».

- Δε σας βλέπω αισιόδοξο.

«Οχι βέβαια. Γιατί να είμαι; Νέοι παράγοντες δεν υπάρχουν, ο χρόνος έχει γίνει πολύ λίγος, το ίδιο και το χρήμα. Η ζωή γενικά έχει γίνει πολύ δύσκολη. Καλούμε τα παιδιά να έρθουν στο γυμναστήριο δεν έχουμε όμως να τους προσφέρουμε τίποτα. Ο χώρος προπόνησης αφιλόξενος, δεν υπάρχει μια λέσχη να καθίσουν τα παιδιά να μιλήσουν να γνωριστούν να γίνουν φίλοι. Δεν υπάρχει τίποτα».

- Για πέστε μας μιας και έχετε και μπάσκετ. Η νίκη στο Ευρωπαϊκό πόσο επηρέασε την κατάσταση;

«Καμιά ουσιαστική αλλαγή. Αλλωστε, αυτή η νίκη δεν ήταν το αποτέλεσμα μιας οργανωμένης δουλιάς σε βάθος. Βρέθηκε μια παρέα από χαρισματικά παιδιά κι ένας καλός προπονητής. Τίποτε άλλο. Δεν υπήρξε ποτέ προγραμματισμός από την πολιτεία. Μας κοροϊδεύουν. Π.χ. Οταν μας δίνει 1 ή 2 μπάλες τη στιγμή που εγώ ξοδεύω πάνω από 1.000 ευρώ για το σκοπό αυτό δε μας κοροϊδεύει;».

- Εχετε σκεφτεί κάποιες μορφές αγώνα όλα μαζί τα σωματεία;

«Δεν έχουμε προς το παρόν σκεφτεί να γίνει κάτι τέτοιο. Βέβαια, ίσως είναι η μόνη διέξοδος. Η ζωή θα δείξει».