Η ταινία προβάλλει την αντιπαράθεση ανάμεσα στη μουσική ιδιοφυΐα και στη μετριότητα, με φόντο τη Βιέννη του 18ου αιώνα. Παράλληλα προβάλλει και την έχθρα και την αντιπαλότητα που τρέφει ο πολύ κατώτερός του συνθέτης της βασιλικής αυλής του Ιωσήφ Β', Αντόνιο Σαλιέρι, κατά του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ. Ο Αντόνιο Σαλιέρι διηγείται την ιστορία αυτή μέσα από ένα άσυλο όπου και βρίσκεται έγκλειστος. Γι' αυτόν ο Αμαντέους Μότσαρτ είναι ένας άνθρωπος χυδαίος, ερωτύλος και γεμάτος αλαζονεία, ο οποίος ισχυρίζεται ότι τον διάλεξε ο θεός για να εκφραστεί με τη μουσική του. Κάτι τέτοιο είναι αδύνατο και κυρίως άδικο. Και αυτή την αδικία θα θελήσει ο Σαλιέρι να διορθώσει μόνος του, να πάρει την «υπόθεση στα χέρια του». Ετσι δε θα κάνει τίποτε άλλο από το να προσπαθήσει να δηλητηριάσει τον Μότσαρτ...
Για την ταινία αυτή ο Μίλος Φόρμαν έχει βραβευτεί, ενώ συνολικά η ταινία έχει αποσπάσει οχτώ βραβεία. Ο σκηνοθέτης ζωντανεύει ένα «θάνατο - μυστήριο», δημιουργώντας μια τέλεια ανασύσταση της εποχής εκείνης μέσα από εντυπωσιακά όμορφους χώρους της Πράγας και μια ενδιαφέρουσα μουσική. Η ταινία είναι βασισμένη στο θεατρικό έργο του Πίτερ Σάφερ. Εξαιρετικές ερμηνείες από τους πρωταγωνιστές Τομ Χαλς και Μάρεϊ Εϊμπράχαμ, οι οποίοι την εποχή εκείνη ήταν άγνωστοι.