«Η μόρφωση δεν είναι ζήτημα γνώσης, είναι ζήτημα ζωής».

Με αυτά τα λόγια του μεγάλου δασκάλου, Δημήτρη Γληνού, άνοιξε η προχτεσινή εκδήλωση που διοργάνωσε η Δημοκρατική Ενότητα (ΔΕ) Ηλιούπολης, με θέμα «Παιδεία και Τοπική Αυτοδιοίκηση». Στο κάλεσμα της ΔΕ Ηλιούπολης ανταποκρίθηκαν δημότες της πόλης, εργαζόμενοι αλλά και εκπαιδευτικοί σε σχολεία και παιδικούς σταθμούς του δήμου. Στο επίκεντρο της συζήτησης, τέθηκαν οι αλλαγές που προωθούνται σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες, καθώς και οι επιπτώσεις τους στη ζωή των εργαζομένων, στη μόρφωση των παιδιών τους, στο μέλλον και τη ζωή του λαού.

Στο πλαίσιο αυτό, αναδείχτηκε η αυξανόμενη εμπλοκή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην εκπαίδευση και η κατεύθυνση της «παράδοσης» αρμοδιοτήτων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, ως μοχλού ιδιωτικοποίησης και υποβάθμισης της Παιδείας. Γιατί σήμερα, πλευρές της εκπαίδευσης εντάσσονται στην αρμοδιότητα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης - στο όνομα της αποκέντρωσης και των αναγκών των τοπικών κοινωνιών - με αποτέλεσμα την ταχύτατη εφαρμογή και εξάπλωση του σχεδίου ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης και δημιουργίας σχολείων πολλών ταχυτήτων.

Εκτενή παρουσίαση των εξελίξεων σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης έκανε ο Κώστας Σμπόνιας, στέλεχος του ΠΑΜΕ, μέλος του ΔΣ της ΟΛΜΕ, ο οποίος ενημέρωσε για όλες τις αντιδραστικές αλλαγές που προωθούνται καθώς και τους νόμους που ψηφίστηκαν το περασμένο έτος. Εξηγώντας την ταξική κατεύθυνση των αλλαγών αυτών, από την καθιέρωση του διπλού σχολικού δικτύου μέχρι τη διά βίου εκπαίδευση και την επικείμενη αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος, ανέδειξε τους φραγμούς που ορθώνονται απέναντι στη λαϊκή οικογένεια και το δρόμο της ιδιωτικοποίησης όπου σπρώχνουν την εκπαίδευση οι αστικές κυβερνήσεις, σε άμεση συνάρτηση και με τις κατευθύνσεις της ΕΕ.

Τροφεία που αυξάνονται κάθε χρόνο, ελλείψεις στην υλικοτεχνική υποδομή των σχολικών εγκαταστάσεων, επικίνδυνα κτίρια, μαθητές στοιβαγμένοι σε κοντέινερ, εισβολή επιχειρήσεων στα σχολεία, επιπρόσθετο κόστος που μετακυλίεται στη λαϊκή οικογένεια ενισχύοντας τους ταξικούς φραγμούς. Τα παραπάνω περιέγραψε ο Νίκος Παπακωνσταντίνου, επικεφαλής της Δημοτικής Πρωτοβουλίας Ζωγράφου και δημοτικός σύμβουλος, ως συνέπειες της «εμπλοκής» της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής και μέσα στην εκπαίδευση. Τόνισε ότι «η προσδοκία κάθε γονιού να ανθίσει το "λουλούδι" του πρέπει να είναι ζήτημα διεκδίκησης και αντιπαράθεσης» ενάντια και σ' αυτήν την Τπική Ατοδιοίκηση που σήμερα είναι «η καρδιά μιας άκαρδης πολιτικής» και απηύθυνε κάλεσμα να πυκνώσουν τέτοιες δραστηριότητες και να απλωθούν σε κάθε γειτονιά.

Παίρνοντας τη σκυτάλη, η Χρυσούλα Λαμπούδη, εκπαιδευτικός και δημοτική σύμβουλος στην Ηλιούπολη, παρουσίασε χειροπιαστά παραδείγματα από την παρέμβαση της τωρινής διοίκησης του δήμου στην εκπαίδευση. Αντιπαρέβαλλε πώς θα πρέπει να είναι το σχολείο που θα μορφώνει, εξήγησε το ρεαλιστικό αίτημα για ενιαίο 12χρονο υποχρεωτικό δημόσιο και δωρεάν σχολείο για όλους και επισήμανε την αναγκαιότητα του αγώνα - και στο επίπεδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με κριτήριο το λαϊκό συμφέρον και με συντονισμό γονιών, μαθητών, εκπαιδευτικών, που θα βάζει φραγμό στην ενιαία αντιλαϊκή πολιτική ΕΕ - κυβέρνησης της ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Εντονο εκφράστηκε το ενδιαφέρον από τους παρευρισκόμενους, που στις παρεμβάσεις τους τόνισαν την ανάγκη να διευρυνθούν και να μονιμοποιηθούν τέτοιου είδους συζητήσεις, οι οποίες συμβάλλουν τόσο στην ενημέρωση, όσο και στην ανάδειξη της διεξόδου, στην προβολή των διεκδικήσεων και στη συμβολή στο συντονισμό της πάλης μαθητών, φοιτητών, εκπαιδευτικών, γονιών και εργαζομένων.