Αγαπητέ «Ριζοσπάστη», το Σάββατο 11 του Φλεβάρη, στη στήλη της Επικοινωνίας και στο θέμα με τίτλο: «Συγκλονιστικό ντοκουμέντο», ο Βισίνσκι, από λάθος, αναφέρεται ως υπουργός των Εξωτερικών της ΕΣΣΔ, ενώ ήταν μόνιμος αντιπρόσωπος της ΕΣΣΔ στο πενταμελές μόνιμο Συμβούλιο του ΟΗΕ, ήταν πρώην Γενικός Εισαγγελέας της ΕΣΣΔ. Υπουργός Εξωτερικών εκείνη την περίοδο ήταν ο Μολότοφ. Και ήταν αυτός που χτύπησε το χέρι πάνω στο έδρανο και είπε: «Αξιώ, κύριοι, να σταματήσουν τώρα οι εκτελέσεις των αγωνιστών φυλακισμένων στην Ελλάδα».

Επειδή η μη εκτέλεση της θανατικής μου ποινής οφείλεται σε αυτήν ακριβώς την αξίωσή του, παρακαλώ να μου επιτραπεί η αναφορά στο κομμάτι αυτό της αγωνιστικής μου ζωής... Ειδικά αναφέρω ότι με την υπ' αρ. 78/27-9-1947 απόφαση του Α΄ Κακουργιοδικείου Τρίπολης είχα καταδικαστεί σε θάνατο, για το «σκοτωμό» 18 αγνώστων Γερμανών και ενός γέρου συνεργάτη τους στο Μελιγαλά, στις 9 του Σεπτέμβρη 1944, όταν στο Μελιγαλά δεν υπήρχαν ούτε Γερμανοί, ούτε ταγματασφαλίτες! Η καταδίκη ήταν επειδή δε δέχτηκα πρόταση του εισαγγελέα να υπογράψω δήλωση μετανοίας. Από την Τρίπολη με πήγαν στην Ακροναυπλία με πολλούς άλλους που είχαν μεταχθεί εκεί, για δεύτερο κύμα εκτελέσεων στο πεδίο βολής του Ναυπλίου.

Αξιο αναφοράς είναι ότι οι παλιοί Ακροναυπλιώτες είχαν προμηθευτεί έναν δέκτη ασυρμάτου του στρατού ξηράς, τύπου «Λόρενς», γαλλικό, που από τη μια φουρνιά κρατουμένων παραδίδονταν στην καθοδήγηση των εναπομεινάντων. Μια μέρα κάηκε μια λάμπα και ο δέκτης-ραδιόφωνο δε λειτουργούσε. Η επιτροπή της ομάδας, γνωρίζοντας τη μεγάλη ανάγκη για πληροφόρηση, ειδικά για να κρατήσει ψηλά το αγωνιστικό ηθικό της φυλακής, κινήθηκε αστραπιαία για την επιδιόρθωσή του. Σαν μοναδικός αεροπόρος ΕΛΑΣιτο-θανατοποινίτης, γνώριζαν ότι έφερνα και την ειδικότητα του ασυρματιστή αέρος.

Με κάλεσαν, αμέσως, παίρνοντας όλα τα μέτρα περιφρούρησης, και την άλλη μέρα, με ένα πενηντόφραγκο στο χέρι ενός φύλακα, ήρθε η ...καμένη λάμπα και στις 9 το βράδυ, κρυφά, μπρος στο σύνολο της επιτροπής, ακούσαμε με τα ίδια μας τ' αυτιά τη βαρυσήμαντη αξίωση του Μολότοφ που μετέδωσε το Λονδίνο στην ελληνική γλώσσα. Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια.

Τόσο ο Βισίνσκι όσο και ο Μολότοφ, υπουργός Εξωτερικών, ήταν βαρυσήμαντες προσωπικότητες και οι δύο, οι σημαντικότεροι, νομίζω, συνεργάτες του σ. Στάλιν.

ΥΓ: Μη μας ξεγελάνε με το κατάπτυστο μνημόνιο. Πάνε να μας κάνουν τα ίδια και χειρότερα. Αυτοί ανέθρεψαν το φασισμό-χιτλερισμό με τους κληρονόμους τους που ήθελαν να κυριαρχήσουν στην ανθρωπότητα. Ορτσα λαοί. Κόντρα, αγωνιστείτε ενάντια στα καινούρια σκυλιά, ανθρωπόμορφα τέρατα.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Ο αεροπόρος για τους φυλακισμένους συναγωνιστές, ΕΛΑΣίτης θανατοποινίτης

Μεταμόρφωση