Οταν οι δυο αντίπαλοι συμβεί να βρεθούν σε καλή αγωνιστική φόρμα και έχουν διάθεση για καλό παιχνίδι, τότε συνήθως δημιουργούνται ωραίες και θεαματικές παρτίδες. Οι επιθέσεις διαδέχονται η μία την άλλη, τα «κονταροχτυπήματα» είναι δυνατά και η πρωτοβουλία των κινήσεων περνά διαδοχικά από τον ένα στον άλλο, φτιάχνοντας μιαν ...εφιαλτική κατάσταση και για τους δυο παίκτες.

Μάχες αυτής της μορφής μπορεί να κουράζουν ή και να οδηγούν σε λάθη τους δύο παίκτες, η έκβαση του αγώνα γίνεται ορατή, ακριβώς επειδή τα πάντα κρέμονται στην «κίνηση» ή στο χαμένο «τέμπο». Αυτό που μένει είναι η ικανοποίηση ότι έκαναν το καθήκον τους και δε φυγομάχησαν, όπως συνήθως γίνεται με τις «ισοπαλίες σαλονιού».

Στην παρτίδα που θα δούμε - παίχτηκε σε παλιότερο Διασυλλογικό «Αττικής Φιλίας» σαν αυτό που διεξάγεται αυτόν τον καιρό - υπάρχουν όλα τα χαρακτηριστικά που αναφέραμε πιο πάνω, ανεξάρτητα αν ο λευκός παρουσίασε ανώμαλο άνοιγμα με την κίνηση 1. γ3 που δεν τη συναντούμε συχνά. Ας δούμε την παρτίδα: 1. γ3 ζ5 2. η3 Ιζ6 3. Αη2 ε5 4. δ4 ε4 5. Ιθ3 δ5 6. 0-0 θ5. Τα μαύρα μπλοκάρουν το κέντρο και επιχειρούν με σύντομη επίθεση να ανοίξουν την κολόνα «θ» με κάθε θυσία. 7. Αη5 θ4 8. γ4 (υπάρχει και το 8. Αθ4) 9. θη3 Βδ6 10. Ιδ2 Ιγ6 11. ε3 Ιη4 12. α3 Αε7 13. Αζ4 Βδ8 14. γδ5 Βδ5 15. Βε2 η5 16. Ιη5 Αη5 17. Αη5 Βη8 18. Αζ4 Βθ7. Τα μαύρα πραγματοποίησαν τον πρώτο αντικειμενικό τους στόχο, το άνοιγμα και την κατάληξη της καθέτου «θ». Τώρα απειλούν ματ, που όμως... δεν υπάρχει! 19. Πζδ1 Αε6 20. Παγ1 0-0-0!; 21. β4 Πδ7 22. Πγ6! βγ6. Με τη θυσία διαφοράς τα λευκά αποκτούν επικίνδυνη πρωτοβουλία. 23. Βα6+ Ρβ8 24. β5 γ5 (αδιαφορεί για τον Αε6 και ο λευκός επίσης δεν τον αιχμαλωτίζει...) 25. δγ5 Βθ2+ 26. Ρζ1 Βθ5 (καλύτερο ήταν 26... Πχδ2!) 27. Ρε1 Ιζ2 28. Ιζ3 Ιδ1 29. β6 Βθ1+! 30. Αθ1 Πθ1+ 31. Ρε2 εζ3+ 32. Ρζ3 Αδ5+ 33. Ρδ2 και 0-1!