Γοργόνες, ήρωες του '21, το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας, νεοκλασικά και πορτοκαλιές, πλημμύρισαν προχτές το βράδυ την αίθουσα της «Στοάς του Βιβλίου» για την παρουσίαση του λευκώματος του Τάσου Ζωγράφου «Εν Χορδαίς», από τις εκδόσεις «ERGO».

Η αίθουσα, όμως, ξεχείλισε και από κόσμο που ήθελε να τιμήσει τον αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, το Mακρονησιώτη, τον ακούραστο, σεμνότατο, ουσιαστικό «εργάτη» της τέχνης, το ζωντανό θρύλο των κινηματογραφικών «πλατό» και των θεατρικών παρασκηνίων, που με τις σκηνογραφίες και τα κοστούμια του και αργότερα με τις ζωγραφιές του κατέκτησε επάξια μια περίοπτη θέση ανάμεσα στο «πάνθεον» των σπουδαίων και πραγματικών λαϊκών καλλιτεχνών. Δηλαδή αυτών των ανθρώπων, που με το ταλέντο τους εκφράζουν αβίαστα, απλά, μα καθόλου απλοϊκά, τη συλλογική μνήμη, τα πάθη, τους πόθους, τα τραύματα, τις προσδοκίες, το δάκρυ και το χαμόγελο του λαού μας. Και που το έργο τους, βαθιά και γνήσια εντόπιο, καταφέρνει να διεκδικεί και να κερδίζει δικαίως μια θέση στην εθνική και παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά.

«Ανθρωπο ταμένο στην τέχνη του, που έχει πλήρη συνείδηση της ελληνικής ιθαγένειας», χαρακτήρισε τον Τάσο Ζωγράφο, ο κριτικός θεάτρου Κώστας Γεωργουσόπουλος, εξηγώντας πως με τον όρο «ιθαγένεια» εννοεί τον αυθεντικό τρόπο, με τον οποίο ένας λαός και οι καλλιτέχνες του αφομοιώνουν όλες τις τεχνοτροπίες μέσα από το φίλτρο του ήθους, του ύφους και της περιπέτειας ενός λαού. «Κάθε πινελιά, κάθε ντεκόρ του Τάσου έχουν αυτό το αναγνωρίσιμο, το οικείο στοιχείο», σημείωσε ο ομιλητής, συμπληρώνοντας πως ο καλλιτέχνης κατάφερνε να περνάει στο σκηνικό μύθο τα φτηνά υλικά και με τρόπο που να τους προσδίδει αυθεντικό χαρακτήρα, να τα κάνει να έχουν πατρίδα και ιδεολογία.

«Ιδιαίτερα θελκτική» χαρακτήρισε τη ζωγραφική του Τάσου η ιστορικός τέχνης Αγγέλα Ταμβάκη. Ζωγραφική βιωμένη, που την «προσεγγίζει κανείς με την ψυχή» και η οποία αποτελεί απάντηση σε όλη τη φιλολογία που έχει αναπτυχθεί περί "αδιεξόδων" της τέχνης. Τα μοτίβα του, παρ' ό,τι δεν είναι πρωτότυπα σαν μορφές στην ελληνική ζωγραφική, ωστόσο διαφοροποιούνται από τον τρόπο που τα χρησιμοποιεί ο Τ. Ζωγράφος, δημιουργώντας μια προσωπική "μυθολογία" με εμβληματική αξία και αρχετυπική μορφή, η οποία οδηγεί τελικά στην ταύτιση του καλλιτέχνη με αυτά τα μοτίβα.

Φανερά συγκινημένος, ο καλλιτέχνης, ευχαρίστησε τους ομιλητές και τον κόσμο που τον τίμησε. Σημείωσε πως προσπαθεί να είναι απλός και ευκατάληπτος, όπως οφείλει να είναι κάθε καλλιτέχνης που απευθύνεται σε ανθρώπους που δεν έχουν κώδικες για να «διαβάσουν» τις «σύγχρονες» τεχνοτροπίες και κατέληξε με την ευχή να μπορεί να συνεχίσει για πάντα αυτή την πορεία.

Η όμορφη βραδιά έκλεισε με μουσική εμπνευσμένη από τη λαϊκή μουσική, από συνεργάτες του Τρίτου Προγράμματος της ΕΡΑ.