Την παραπέρα εμπλοκή των ασφαλιστικών ταμείων με τις αγοραπωλησίες μετοχών του Χρηματιστηρίου προτείνει ουσιαστικά ο Συνασπισμός, με αφορμή την επικείμενη αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής Τράπεζας και με πρόσχημα την... αποτροπή παραπέρα ιδιωτικοποίησής της. Μετά από μια ολόκληρη δεκαπενταετία συνεχούς μείωσης της συμμετοχής του δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο της ΕΤΕ και αφού εδώ και χρόνια η τράπεζα θεωρείται ήδη ιδιωτικοποιημένη, ο ΣΥΝ αφ' ενός εκφράζει... ανησυχίες για την ιδιωτικοποίηση, αφ' ετέρου προτείνει την παραπέρα οικονομική αιμορραγία των ασφαλιστικών ταμείων, ώστε να διατηρήσουν το ποσοστό των μετοχών που έχουν στην Τράπεζα, λες και εξαρτώνται έστω στο παραμικρό οι σχεδιασμοί και η πολιτική της ΕΤΕ, από το ποσοστό των μετοχών που κατέχουν τα Ταμεία. Παράσταση για το θέμα έκανε χτες αντιπροσωπεία του ΣΥΝ υπό τον Αλ. Αλαβάνο, στον υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών.

Το οξύμωρο της υπόθεσης είναι ότι ενώ ο ΣΥΝ στο παρελθόν και στα πλαίσια της στήριξης των επιλογών της Συνθήκης του Μάαστριχτ, όχι απλά ανέχθηκε, αλλά και ενθάρρυνε τις αθρόες ιδιωτικοποιήσεις που πραγματοποίησαν τη δεκαετία του '90 οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, σήμερα που το σύνολο σχεδόν της δημόσιας περιουσίας έχει περάσει στα χέρια του ιδιωτικού κεφαλαίου (το έγκλημα, δηλαδή, έχει ήδη συντελεστεί), σήμερα διαμαρτύρεται επιλεκτικά για τις συνέπειες των ιδιωτικοποιήσεων. Στην πραγματικότητα βέβαια, τόσο οι εξελίξεις στην Εθνική, όσο και σε άλλες, ιδιωτικοποιημένες σήμερα, πρώην τράπεζες του Δημοσίου, αλλά και σε πρώην ΔΕΚΟ (ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΛ.ΠΕ, ΕΥΔΑΠ κλπ.), δικαιώνουν πλήρως την πολιτική θέση του ΚΚΕ, που από την πρώτη στιγμή είχε διακηρύξει «καμιά μετοχή σε ιδιώτες». Πολιτική θέση, την οποία τότε οι άλλες πολιτικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένου και του ΣΥΝ, ειρωνεύονταν, χαρακτηρίζοντάς τη μαξιμαλιστική... Τώρα ο ΣΥΝ και ο πρόεδρός του, σε μια περίοδο που τα επιχειρηματικά σχέδια της ΕΤΕ, αλλά και των άλλων τραπεζών και πρώην ΔΕΚΟ, έχουν ενσωματωθεί πλήρως με τις άλλες ομοειδείς τους ιδιωτικές επιχειρήσεις και τράπεζες, θυμήθηκαν τις... συνέπειες των πολιτικών ιδιωτικοποίησης. Κι όχι μόνο αυτό. Επιπλέον προτείνουν - ακόμα και την παρέμβαση της κυβέρνησης - να μπουν τα ασφαλιστικά ταμεία ακόμα πιο βαθιά στα χρηματιστηριακά και άλλα επιχειρηματικά παιχνίδια, παίρνοντας μέρος στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΕΤΕ.

Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Εθνικής το ποσοστό των ασφαλιστικών ταμείων και φορέων του δημόσιου τομέα στο μετοχικό κεφάλαιο της τράπεζας είναι περίπου 22%, ενώ η αύξηση κεφαλαίου που αναμένεται να αποφασιστεί την επόμενη Τρίτη, είναι της τάξης των 3 δισ. ευρώ.

Σε δηλώσεις που έκανε μετά τη συνάντησή του με τον υπουργό Οικονομίας ο πρόεδρος του ΣΥΝ, ανέφερε: «έχουμε μεγάλες ανησυχίες ότι, μετά την εξαγορά της FinansBank στην Τουρκία και την προβλεπόμενη αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής, θα έχουμε μια αλλοίωση της μετοχικής σύνθεσης της Εθνικής σε βάρος του δημοσίου», για να προσθέσει ότι «όπως προχωράει η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της Εθνικής, θα έχουμε μια μεγάλη μείωση στο μετοχικό κεφάλαιο της θέσης των ασφαλιστικών ταμείων». Η... ανησυχία όμως δεν περιορίστηκε σε αυτό. Αποκαλύπτοντας την αντίληψη του ίδιου του κόμματός του για το σημερινό ρόλο της Εθνικής Τράπεζας, μιας τράπεζας πλήρως ιδιωτικοποιημένης, ζήτησε από τον υπουργό Οικονομίας, είτε να εξασφαλιστεί η στήριξη των Ταμείων, είτε τις μετοχές τους να τις αγοράσει το δημόσιο, χαρακτηρίζοντας το όλο ζήτημα «θέμα στρατηγικής σημασίας για την ελληνική οικονομία, αφού η Εθνική είναι μια τράπεζα με ηγετική θέση στο τραπεζικό χώρο...».

Από την πλευρά του ο Γ. Αλογοσκούφης, ξεκάθαρος και συνεπής στις ταξικές του θέσεις, επισήμανε αφ' ενός ότι λόγος γίνεται για τις εξελίξεις σε μια ιδιωτική τράπεζα, ότι η κίνηση της Εθνικής να εξαγοράσει την FinansBank, είναι απόλυτα συμβατή με τις στρατηγικές επιλογές της κυβέρνησης στην ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής, ενώ για το θέμα των Ταμείων ανέφερε ότι αυτά θα κάνουν ό,τι προβλέπει ο νόμος και το συμφέρον των ασφαλισμένων. Αλλωστε, όπως εξήγησε, «την κυβέρνηση δεν την απασχολεί ιδιαιτέρως να μειωθεί λίγο το ποσοστό των Ταμείων, αν τα επενδυτικά τους όρια δεν τους επιτρέπουν να συμμετάσχουν πλήρως στην αύξηση του κεφαλαίου».