Eurokinissi

Οι βρεφονηπιακοί σταθμοί που εντάχθηκαν στους δήμους ακριβοπληρώνονταιαπό τους γονείς

Στον τομέα της Εργασίας των γυναικών η ΤΑ μέσω των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης και των Τοπικών Πρωτοβουλιών Ανάπτυξης προωθεί τη μερική ανασφάλιστη απασχόληση. Το 30% των εργαζομένων στην ΤΑ εργάζεται με ασταθή απασχόληση. Για τη «θεραπεία» της ανεργίας προβάλλονται τα πρόχειρα σεμινάρια επιμόρφωσης των γυναικών, οι επιδοτήσεις, οι ψευτοκαταρτίσεις.

Οι ανάγκες στην Υγεία, την Πρόνοια, την Παιδεία, καλύπτονται με «μπαλώματα» απαλλάσσοντας το κράτος από τις ευθύνες του και φορτώνοντας τους δημότες με φορολογία μέσω των δημοτικών τελών (ΔΕΗ). Η ΤΑ στηρίζει την εμπορευματοποίηση της Υγείας, ιδίως της πρωτοβάθμιας, τορπιλίζοντας τον ενιαίο δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της.

Στην αρμοδιότητα της ΤΑ έχουν μεταφερθεί τομείς φροντίδας του παιδιού, των ηλικιωμένων και των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Μια φροντίδα που έχει υποβαθμιστεί, καθώς δε χρησιμοποιείται συνήθως εξειδικευμένο προσωπικό ή το προσωπικό είναι ελάχιστο για να καλύψει τις ανάγκες. Η υποβάθμιση των κοινωνικών υπηρεσιών είναι ορατή στη λειτουργία των βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών, όπου οι γονείς αναγκάζονται να πληρώνουν τροφεία.

Αλλά ας δούμε πώς εφαρμόζονται οι πολιτικές αυτές σε βάρος των εργαζομένων και ιδιαίτερα των γυναικών σε συγκεκριμένες περιοχές της χώρας μας. Αρχίζουμε, μιλώντας με την πρόεδρο του Συλλόγου Γυναικών Τρικάλων, Ντίνα Τσούβα...

-- «Στο νομό Τρικάλων, μας λέει, και σε επίπεδο Δήμων και σε επίπεδο Νομαρχίας, εφαρμόστηκαν πολιτικές που ήταν εις βάρος της λαϊκής οικογένειας, πολιτικές ιδιωτικοποιήσεων και προώθησης της μερικής απασχόλησης. Εβαλαν πλάτη για μια πιο αντιδραστική πορεία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ψηφίστηκαν και προωθήθηκαν όλες οι αντιλαϊκές επιλογές των κυβερνήσεων και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει μετατραπεί σε μηχανισμό χειραγώγησης, ρουσφετιού και διαφθοράς συνείδησης. Περνούν μέσα απ' αυτή η αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, η ανταποδοτικότητα σε όποιες υπηρεσίες προσφέρει. Με την εφαρμογή των "Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης" και των "Τοπικών Πρωτοβουλιών Απασχόλησης" καθιερώθηκε στους Δήμους μερική απασχόληση, κυρίως των γυναικών».

«Στο Δήμο Τρικκαίων για παράδειγμα, στη Δημοτική Επιχείρηση Κοινωνικής Μέριμνας Τρικάλων (ΔΕΚΟΜΕΤ), απασχολούνται εννέα γυναίκες. Οι τέσσερις με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου, οι τρεις με σύμβαση ορισμένου χρόνου και δυο με σύμβαση έργου. Με μερική απασχόληση επίσης εργάζονται οι εργαζόμενες στα ΚΕΠ, στο πρόγραμμα "Βοήθεια στο σπίτι" κλπ, στην πλειοψηφία», τονίζει η πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Τρικάλων.

«Η ΔΕΚΟΜΕΤ δε, εφαρμόζει δυο προγράμματα: Στο Μέτρο 3,1 και το Μέτρο 5,2 που παρέχουν κοινωνικές υποστηρικτικές υπηρεσίες με Συμβουλευτικό Κέντρο για ευπαθείς κοινωνικές ομάδες και απευθύνονται σε άτομα με αναπηρίες, μονογονεϊκές οικογένειες, κακοποιημένες γυναίκες, παλιννοστούντες ομογενείς - αλλοδαπούς, άστεγους κλπ. και παράλληλα με πρόγραμμα Τοπικών Πρωτοβουλιών Απασχόλησης περιλαμβάνεται ιατροκοινωνικό κέντρο για Τσιγγάνους. Το κέντρο αυτό, ενταγμένο στις Τοπικές Πρωτοβουλίες συγχρηματοδοτείται κατά 75% από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και κατά 25% από το υπουργείο Υγείας - Πρόνοιας και έχει ημερομηνία λήξης.

Αντί να διεκδικήσει ο Δήμος και η Νομαρχία ενίσχυση και διεύρυνση των δημόσιων δωρεάν παροχών μέσα από αναβαθμισμένες υπηρεσίες, η Τοπική Αυτοδιοίκηση αναλαμβάνει "Κοινωνική φροντίδα" παραβλέποντας το ότι όλα αυτά τα προβλήματα που απασχολούν αυτές τις ομάδες έχουν κοινωνικές αιτίες και ότι μόνο με την ανατροπή αυτών των αιτιών που τις προκαλούν μπορούν ριζικά να αντιμετωπιστούν. Οι Δήμοι λοιπόν, που εφαρμόζουν αυτά τα προγράμματα "χρυσώνουν το χάπι" του καπιταλισμού, προσπαθούν να γιατρέψουν βαθιές, ανοιχτές κοινωνικές πληγές με "βάμμα ιωδίου"».

«Οι βρεφονηπιακοί σταθμοί που εντάχθηκαν στους δήμους πραγματικά ακριβοπληρώνονται από τους γονείς. Εκατό πενήντα ευρώ το μήνα πληρώνει ο κηδεμόνας για να στείλει το παιδί του στο βρεφονηπιακό σταθμό. Οσο για τους εργαζόμενους: δεκαεφτά θέσεις μερικής απασχόλησης δόθηκαν το τελευταίο διάστημα. Και παράλληλα λειτουργούν στο πλαίσιο της ΔΕΚΑ: ΚΑΠΗ, ΚΗΦΗ (Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων) ΚΔΑΠ, ΚΔΑΠ ΜΕΑ «ΗΦΑΙΣΤΟΣ», "Βοήθεια στο σπίτι" κλπ, αντικαθιστώντας τη δημόσια δωρεάν πρόνοια με ό,τι συνέπειες μπορεί να επιφέρει αυτό στη γυναίκα του νομού μας», επισημαίνει η Ντίνα Τσούβα.

«Στο ζήτημα της απασχόλησης: Σε επίπεδο νομού εφαρμόζεται το Μέτρο 5,3 - πρόγραμμα που απευθύνεται σε γυναίκες με τίτλο "Πρόγραμμα Ολοκληρωμένης Παρέμβασης υπέρ των γυναικών" (ΘΕΣΙΣ ΝΕΤ) στο οποίο συμμετέχουν πολλοί φορείς της Θεσσαλίας. Στο Νομό Τρικάλων απευθύνονται σε 102 γυναίκες όπως διαφημίζεται και προβάλουν τη "γυναικεία επιχειρηματικότητα".

Ετσι πιστεύουν ότι θα λυθεί το πρόβλημα της γυναικείας ανεργίας και θα έρθει η ανάπτυξη του νομού. Σε μια περιοχή όπως τα Τρίκαλα, καθαρά αγροτική και με δεκάδες καταστήματα υπερχρεωμένα να κλείνουν κάθε μέρα, το να δίνεις ελπίδες να ανοίξει μια γυναίκα επιχείρηση φαίνεται υποκριτικό και ανεδαφικό. Αλλωστε οι τρεις γυναικείοι συνεταιρισμοί που τόσο προβλήθηκαν στο νομό μας, έγιναν δυο. Ο ένας, του Μεγαλοχωρίου, διαλύθηκε χρεοκοπημένος και τα άτομα που τον έστησαν ή εγκατέλειψαν ή ασχολούνται ατομικά (υπάρχει και σχετική παρέμβαση για το συνεταιρισμό αυτό από την Μαρία Ζώη στο 9ο Συνέδριο της ΟΓΕ).

Στο πρόγραμμα επίσης "Τοπικές Πρωτοβουλίες Απασχόλησης" υπόσχονται 123 ωφελούμενους, κατανεμημένους ως εξής: Νέες θέσεις εργασίας 35 άτομα, STAGE 60 άτομα, νέοι ελεύθεροι επαγγελματίες 28 άτομα. Ολα αυτά τα προγράμματα είναι προγράμματα απασχόλησης, χωρίς σταθερή και μόνιμη εργασία.

Στον τομέα της Παιδείας όλοι οι δήμοι εμπλέκονται στη λειτουργία των σχολείων (κτίρια, λειτουργικά έξοδα) και των ολοήμερων. Ο Δήμος Τρικκαίων μάλιστα, σε συνεργασία με τη ΔΕΚΑ και τη Β/βάθμια Εκπαίδευση Νομού Τρικάλων παραχώρησε σε πολυεθνική, τη CISCO WETWORKING ACADEMY, δημόσιο σχολείο για να προωθήσει η εταιρία τα προγράμματά της. Χρηματοδοτούσε τη λειτουργία Σχολείου Δεύτερης ευκαιρίας και ΚΕΚ μακριά από τον ενιαίο χαρακτήρα της εκπαίδευσης και δημιουργώντας ευέλικτο προσωπικό με ωρομίσθιους και αναπληρωτές».

-- Ευελιξία και ανασφάλεια λοιπόν...

-- «Είναι υποκρισία από την πλευρά της Νομαρχίας και των δήμων να υποστηρίζουν ότι ενδιαφέρονται για τη λύση των λαϊκών προβλημάτων. Υλοποιούν την πολιτική των εκάστοτε κυβερνήσεων, μια πολιτική που είναι εις βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Τα προβλήματα των γυναικών της φτωχής αγροτιάς των αυτοαπασχολούμενων και των εργαζομένων του νομού δε λύνονται ούτε με σεμινάρια ούτε με βραχυπρόθεσμα προγράμματα. Χρειάζονται μέτρα ουσιαστικής προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους. Σταθερή και μόνιμη δουλιά με πλήρη δικαιώματα. Οχι ευκαιρίες ούτε απασχόληση χωρίς σύνταξη. Δωρεάν κρατικούς σύγχρονους βρεφονηπιακούς σταθμούς και δημόσια κέντρα δημιουργικής απασχόλησης των παιδιών και των νηπίων. Ολοκληρωμένο δίκτυο κοινωνικών εγκαταστάσεων για την οικογένεια, το παιδί, τα άτομα της τρίτης ηλικίας, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, ώστε να βελτιωθεί η ζωή της γυναίκας, να αυξηθεί ο ελεύθερος χρόνος της, αφού με τα σημερινά δεδομένα το μεγαλύτερο μέρος όλων των βαρών πέφτει στις πλάτες τους».

-- Πώς μπορούν να πιέσουν οι γυναίκες ψηφοφόροι;

-- «Η γυναίκα του Νομού Τρικάλων πρέπει να ενισχύσει είτε ως υποψήφια, είτε ως ψηφοφόρος τα ψηφοδέλτια αγωνιστικών διεκδικήσεων συνδυασμών που θα παλεύουν μαζί με τους εργαζόμενους για την εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής και σε επίπεδο τοπικό και σε γενικότερο εθνικό».