Σάββατο 15 Ιούλη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 18
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Είμαστε περήφανοι για τον ΔΣΕ

Το Φλεβάρη του 1945 έγινε η Συμφωνία της Βάρκιζας. Η συμφωνία δεν ήταν αυτή που η περίσταση απαιτούσε και μπορούσε να είναι. Μέσα στους όρους της, ήταν και ο αφοπλισμός του ΕΛΑΣ. Μετά την παράδοση των όπλων, αρχίζει και η παραβίαση της συμφωνίας. Οι παρακρατικές συμμορίες ξεφυτρώνουν η μια μετά την άλλη. Η τρομοκρατία οργιάζει. Παρακρατική και κρατική. Συλλήψεις, σκοτωμοί, βιασμοί, ξυλοδαρμοί, εκτοπίσεις και ό,τι μορφή αγριότητας μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους, είχαν γίνει τρόπος ζωής. Οι καταδιωκόμενοι πολλαπλασιάζονταν.

Το ΚΚΕ και το ΕΑΜ, θέλοντας να αποτρέψουν τον εμφύλιο σπαραγμό, συνιστούσαν άοπλη αυτοάμυνα. Αλλά ποια άοπλη αυτοάμυνα μπορούσε να αντισταθεί στις πάνοπλες συμμορίες; Και ως πότε οι απελευθερωτές της Ελλάδας θα έλεγαν στους άλλοτε γερμανοτσολιάδες και τώρα «αγγλοτυπισμένους» «Σφάξε με αγά ν' αγιάσω»; Τι τους έμεινε να κάμουν; Να πολεμήσουν ή να αυτοκτονήσουν. Να πώς έγινε ο Δημοκρατικός Στρατός. Να γιατί ο ΔΣΕ είναι συνέχεια του ΕΛΑΣ. Να γιατί η Εθνική Αντίσταση συνεχίστηκε. Να γιατί σε μια στροφή ενός τραγουδιού του ΔΣΕ λέει «Αγγλοαμερικανοί ιμπεριαλιστές ήρθανε στη χώρα μας κατακτητές».

Οι μαχητές του ΔΣΕ, αυτοί που ζουν, όσο και οι απόγονοί τους, πρέπει να νιώθουν περήφανοι. Παλέψαμε με τρεις πάνοπλους και αριθμητικά ασύγκριτους κατακτητές και τους ντόπιους υποτακτικούς τους. Τους δύο, τους νικήσαμε και με τον τρίτο συνεχίζουμε με άλλα μέσα, μέχρι να αντικαταστήσουμε τις σχέσεις υποτέλειας με ισότιμες. Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια για την αντίσταση και τον ΔΣΕ. Και γι' αυτό όσοι ζούμε και οι απόγονοί μας πρέπει να νιώθουμε περήφανοι.

Ν. ΚΑΜΑΚΑΣ

στρατιώτης του ΔΣΕ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ