Ζέστη κάνει, μόνοι έχουμε απομείνει, το απόγευμα νωθρά σέρνεται και δε λέει να φύγει, να πέσει η νύχτα επιτέλους, να γαληνέψουμε λιγάκι. Ποτίσαμε, ήπιαμε αναψυκτικά, κάναμε τα σεντόνια λούτσα, πού να σε πάρει ο ύπνος με τέτοια ζέστη και απόφαση το πήραμε. Θα διαβάσουμε λίγο από το «Χρονικό των Επιστημονικών Ανακαλύψεων του Ισαάκ Ασίμοφ». Τυχαία ανοίγουμε στη σελίδα 257. Διαβάζουμε: «1789»! Για την κατάσταση που επικρατούσε στη Γαλλία εκείνη την εποχή γνωρίζουμε αρκετά. Ξέρουμε δηλαδή ότι στις 5 του Μάη ο Λουδοβίκος ο 16ος αναγκάστηκε να συγκαλέσει τη γενική Συνέλευση των Τάξεων(το αγγλικό κοινοβούλιο) και επειδή η Τρίτη Τάξη ήξερε πως δε θα ακουστεί ο λόγος της, συγκρότησε την Εθνοσυνέλευση υπό την ηγεσία του Ονοερέ Γκαμπριέλ Ρικετί. Ξέρουμε ακόμη ότι οι κάτοικοι της γαλλικής πρωτεύουσας εξοργίστηκαν όταν πληροφορήθηκαν ότι ο βασιλιάς θα χρησιμοποιήσει στρατό, για να εξοντώσει όλους όσοι ήθελαν τις μεταρρυθμίσεις και επιτέθηκαν κατά της Βαστίλλης, της φυλακής του βασιλικού δεσποτισμού. Η Βαστίλλη έπεσε στις 14 Ιούλη και αυτό το γεγονός θεωρείται ως η έναρξη της Γαλλικής Επανάστασης. Δηλαδή σαν προχτές... Αυτά λίγο - πολύ, πολύ θα λέγαμε, τα ξέραμε. Ομως δεν είχαμε ιδέα για τους Δορυφόρους.

«Μέχρι τα τέλη του 17ου αιώνα - μάς πληροφορεί ο Ασίμοφ - ήταν γνωστοί δέκα δορυφόροι του Δία, που ανακαλύφθηκαν από τον Γαλιλαίο, και οι δορυφόροι του Κρόνου, που ανακαλύφτηκαν από τον Χόιχενς και τον Κασίνι. Είχε περάσει ένας αιώνας από την ανακάλυψη της Διώνης από τον Κασίνι το 1684, χωρίς να ανακαλυφθεί κανένας δορυφόρος. Αλλά, το 1787, ο Χέρσελ ανακάλυψε δυο δορυφόρους του δικού του πλανήτη, του Ουρανού. Τους ονόμασε Τιτάνια και Ομπερον, από τα ονόματα της βασίλισσας και του βασιλιά των νεραϊδών στο έργο του Γουίλιαμ Σαίξπηρ "Ονειρο θερινής νυχτός", θέτοντας έτσι τέρμα στη μέχρι τότε παράδοση να δίνονται στους πλανήτες και στους δορυφόρους ονόματα από την ελληνική μυθολογία».

Και έτσι καθώς διαβάζουμε αυτές τις τόσο ενδιαφέρουσες σελίδες, βλέπουμε το φλογερό ήλιο, επιτέλους να αποσύρεται. Να γέρνει αποκαμωμένος πίσω από μια κεραία τηλεόρασης. Το σκοτάδι κοντοζυγώνει. Το δικό μας «όνειρο θερινής νυχτός» δεν είναι άλλο από το να δροσίσει, να αποσυρθούμε και εμείς φλογεροί και αποκαμωμένοι από τη ζέστη. Να να μας πλησιάσουν οι δορυφόροι: Τιτάνια και Ομπερον, τόσο ώστε να μας προστατέψουν από τα κουνούπια που καραδοκούν να μας κατασπαράξουν για να μας αφήσουν «απερίσπαστους -κοιμισμένους».