Επάξια κρατάει η «Φολκσβάγκεν» τον τίτλο του «εργαστηρίου αντεργατικών μέτρων». Το νέο «κατόρθωμα» της μεγάλης γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας είναι η αύξηση των ωρών εργασίας, χωρίς αύξηση των αποδοχών των εργαζομένων.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τα παραπάνω συμφωνήθηκαν μεταξύ της εργοδοσίας και του συνδικάτου «ΙG Metall», των εργαζομένων στο μέταλλο. Ως «αντάλλαγμα», η «Φολκσβάγκεν» απέσυρε την απειλή της για 30.000 απολύσεις και τη διατήρηση του εργοστασίου της επιχείρησης στο Βόλφσμπουργκ.

Με βάση τη συμφωνία που θα τεθεί σε ισχύ από την 1η Νοέμβρη, οι εργαζόμενοι θα εργάζονται 33 ώρες την εβδομάδα, αντί των 28,8 ωρών τη βδομάδα που ισχύει τώρα. Η διοίκηση της επιχείρησης ήθελε μάλιστα το ωράριο να αυξηθεί στις 35 ώρες. Ομως, οι αποδοχές θα παραμείνουν στα σημερινά επίπεδα.

Βεβαίως, η «Φολκσβάγκεν» δεν είναι η μόνη γερμανική βιομηχανία που προβαίνει σε τέτοιες αντεργατικές ρυθμίσεις. Σε ανάλογες ρυθμίσεις και αύξηση των ωρών εργασίας από 35 σε 40 ώρες τη βδομάδα, χωρίς αύξηση αποδοχών, έχουν προχωρήσει και άλλες μεγάλες γερμανικές βιομηχανίες, όπως η «DaimlerChrysler» και η «Siemens».

Η σημασία, πάντως, της συμφωνίας στη «Φολκσβάγκεν» αποτυπώνεται στη δήλωση του υπουργού Οικονομίας της Γερμανίας, Κλέμεντ, ότι αυτός ο συμβιβασμός είναι «σινιάλο προς την παγκόσμια οικονομία». Εννοώντας, προφανώς, ότι ανάλογοι συμβιβασμοί εργοδοσίας - συνδικάτων θα πρέπει να γίνουν σε όλο τον κόσμο...

Οι εκβιασμοί των εργοδοτών, που απειλούν να κλείσουν τα εργοστάσιά τους και να τα μεταφέρουν σε χώρες με φθηνότερο εργατικό δυναμικό, αν οι εργαζόμενοι δε δεχτούν αύξηση των ωρών εργασίας και μείωση, ουσιαστικά, των μισθών τους, βρίσκουν απήχηση στις ρεφορμιστικές ηγεσίες των συνδικάτων, αλλά και υποστήριξη από την κυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών - Σοσιαλδημοκρατών. Αυτό είναι το «γερμανικό μοντέλο».