Η ψήφος των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ | ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ - ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2006

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ - ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2006

ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΕΣ - ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Η ψήφος των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ

Πριν από λίγους μήνες, μεσοκαλόκαιρα, ψηφίστηκε στη Βουλή τροπολογία για την αλλαγή της χρήσης γης 150 στρεμμάτων από τον Ελαιώνα για την κατασκευή του γηπέδου του Παναθηναϊκού. Υπουργοί, βουλευτές, υποψήφιοι, νυν και πρώην δήμαρχοι Αθήνας, της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ, σε στιγμές αγαλλίασης, πανηγύριζαν που μια ιστορική ομάδα έβρισκε επιτέλους στέγη. Μόνο που η «ιστορική ομάδα» είναι ανώνυμη εταιρεία συμφερόντων μιας από τις ισχυρότερες οικογένειες μεγαλο-καπιταλιστών της χώρας και η «στέγη» είναι ιδιωτικό γήπεδο. Πέρα όμως από την προφανή υποτέλεια των εκπροσώπων του δικομματισμού και των συνοδοιπόρων του απέναντι στις επιταγές του μεγάλου κεφαλαίου - δεν έδειξαν την ίδια ευαισθησία για τη στέγαση των αναγκών για άθληση των λαϊκών στρωμάτων της Αθήνας - υπάρχει μια ουσιώδης λεπτομέρεια στην υπόθεση.

Η χρήση γης της συγκεκριμένης έκτασης, για την αλλαγή της οποίας χρειάστηκε νομοθετική ρύθμιση, ήταν χώρος πράσινου και βιοτεχνικό πάρκο, σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα 1049/95. Ολοι αυτοί που ζητωκραύγαζαν υπέρ του Παναθηναϊκού απέκρυψαν με επιμέλεια αυτήν τη λεπτομέρεια. Στην ουσία, δρομολογήθηκε μια διαδικασία τεμαχισμού και εκποίησης του Ελαιώνα στο μεγάλο κεφάλαιο, εκποίησης μιας από τις τελευταίες ελπίδες της βιοτεχνίας για μετεγκατάσταση από χώρους ακατάλληλους, μέσα σε κατοικημένες περιοχές. Είναι οι ίδιοι που δεν εφαρμόζουν ούτε τους δικούς τους νόμους, είναι αυτοί που για αρκετές δεκαετίες άφησαν τον Ελαιώνα στα χάλια του, για να πέσει σαν ώριμο φρούτο η «αξιοποίηση» του κάθε Βαρδινογιάννη. Είναι οι ίδιοι που θεωρούν αναβάθμιση της ζωής των δημοτών τον άνευ όρων διωγμό της βιοτεχνίας, και όχι μόνον, από τον οικιστικό ιστό (στους αριστοκρατικούς δήμους όπου η λογική αυτή εφαρμόζεται με απόλυτο τρόπο, για να αγοράσει κάποιος ψωμί, πρέπει να πάει στο διπλανό δήμο).

Αγαπητέ βιοτέχνη, μην παραξενευτείς αν αύριο κάποιος δήμαρχος σε κηρύξει σε έξωση μέσα σε μια νύχτα στο όνομα κάποιας «ανάπλασης». Το μεγάλο κεφάλαιο αποφάσισε να επενδύσει στη γειτονιά σου και ο δήμαρχος ανέλαβε να πετάξει τη μύγα από τη σούπα του. Το ίδιο έργο, πριν τον Ελαιώνα, παίχτηκε στου Ψυρρή, στο Θησείο, στο Γκάζι... Μην αναρωτιέσαι για το πού θα πας να συνεχίσεις τη δραστηριότητά σου, σε λίγο ελεύθεροι βιοτεχνικοί χώροι θα υπάρχουν μόνο πέρα από τη Μαλακάσα. Μην αποδεχτείς το ρόλο του «αποδιοπομπαίου τράγου» για τη μίζερη αποπνικτική ζωή που ζεις στις πόλεις μαζί με τους γείτονές σου. Και μην ψάξεις στα προεκλογικά προγράμματα των υποψήφιων του δικομματισμού για τέτοια πράγματα, τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται. Και είναι λογικό δήμαρχοι και νομάρχες που είναι δεμένοι με χίλια νήματα με τη φιλομονοπωλιακή πολιτική να αγνοούν τις ανάγκες σου και να αντιστρατεύονται τα συμφέροντά σου. Το παράλογο είναι να τους διευκολύνεις, με την ψήφο σου, να σε ξεπαστρέψουν.

Δεν είναι, βέβαια, μόνο το πρόβλημα της επαγγελματικής στέγης, υπάρχουν και οι κάθε λογής δημοτικοί φόροι που κατατρώγουν το εισόδημα των αυτοαπασχολούμενων και των μικρών ΕΒΕ λίγο λίγο. Πλούσιο είναι το οπλοστάσιο των τοπικών αρχόντων, που θεσμοθετήθηκε με πρωτοβουλία των αστικών κυβερνήσεων. Τέλος καθαριότητας και φωτισμού, φόρος ηλεκτροδοτούμενων χώρων, τέλος κοινόχρηστων χώρων και τραπεζοκαθισμάτων, τέλος 2% για τα επισιτιστικά επαγγέλματα και, για όσους έχουν την ατυχία να διαθέτουν ιδιόκτητη επαγγελματική στέγη, το τέλος ακίνητης περιουσίας. Και η ΚΕΔΚΕ ζητάει και νέους φόρους. Από κοντά και οι νομάρχες που ζητάνε μερτικό από την τσέπη των ΕΒΕ. Και η κυβέρνηση δεν έχει καμία πρόθεση να τους χαλάσει το χατίρι, αφού εξυπηρετεί μια χαρά την πολιτική της για εκχώρηση αρμοδιοτήτων στην Αυτοδιοίκηση, χωρίς εκχώρηση των αναγκαίων πόρων από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Εδώ αξίζει να δούμε πώς χειρίστηκαν αυτά τα όπλα οι δήμαρχοι:

Αθήνα, Ντ. Μπακογιάννη (ΝΔ). Από το 1995 μέχρι και το 2006 οι αυξήσεις στα ανταποδοτικά τέλη καθαριότητας και φωτισμού για τα καταστήματα έφθασαν το 92,5%.
Πειραιάς, Χρ. Αγραπίδης (ΝΔ) από την αρχή της θητείας αύξηση κατά 68,8%.
Θεσσαλονίκη, Β. Παπαγεωργόπουλος (ΝΔ) από το 1998 αύξηση κατά μέσο όρο 12% κάθε χρόνο.
Λάρισα, Τζανακούλης (ΝΔ) μόνο το 2004 αύξηση 20%.
Χανιά, Κυρ. Βιρβιδάκης (ΝΔ) 2003-2005 αύξηση 45%.
Πάτρα, Α. Καράβολας (ΠΑΣΟΚ) από το 2002 αύξηση 18,7%.
Περιστέρι, Παχατουρίδης (ΝΔ) 2002-2005 αύξηση 19,8%.
Αιγάλεω, Δ. Καλογερόπουλος (ΝΔ) αύξηση 12% μέσα σε δύο χρόνια. Ο προηγούμενος δήμαρχος του ΣΥΝ ήταν πιο ορμητικός, στη διάρκεια της θητείας πέτυχε αυξήσεις κατά 80%.
Πετρούπολη, Στ. Βλάχος (ΣΥΝ) αύξηση την προηγούμενη τετραετία 25,5%. Ο δήμος, επί δημαρχίας Γ. Γιώγου, είχε τα τρίτα χαμηλότερα τέλη σε ολόκληρη την Αττική.
Ιλιον, Β. Κουκουβίνος (ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ), τη διετία 2002-2003 αύξηση 16%.
Καλλιθέα, Κ. Ασκούνης (ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ), μέσα σε τρία χρόνια αύξηση 20%.

Οι παραπάνω για το 2006 επέβαλαν αυξήσεις στα δημοτικά τέλη στα όρια του πληθωρισμού. Πονηροί, σου λέει με τι μούτρα θα ζητήσουμε την ψήφο των δημοτών. Λες και οι δημότες έπαθαν ομαδική αμνησία για το χαράτσωμα των προηγούμενων ετών. Τη φετινή τους εγκράτεια θα την πληρώσουμε ακριβά τα επόμενα χρόνια, αν εκλεγούν.

Ομως, οι δημοτικοί φόροι δείχνουν μιαν επίμονη προτίμηση προς τα μικρά βαλάντια. Εφαρμόζονται στα τετραγωνικά μέτρα που χρησιμοποιούνται για την επαγγελματική χρήση και όχι στα κέρδη που προέρχονται από αυτήν. Δηλαδή, τα σπασμένα τα πληρώνει αυτός που έχει τα μικρότερα κέρδη ανά τετραγωνικό μέτρο. Τα ίδια και με το Τέλος Ακίνητης Περιούσιας. Το ΤΑΠ έχει μικρότερο συντελεστή φορολογίας από τον ΦΑΠ, τον οποίο αντικατέστησε. Να, επιτέλους, και μια φορολογική ελάφρυνση, θα μου πείτε. Ναι, αλλά καταργήθηκε το κατώτερο όριο. Ο ΦΑΠ φορολογούσε τις ιδιοκτησίες πάνω από 1,4 εκατ. ευρώ. Το ΤΑΠ φορολογεί τους πάντες. Παστρικές δουλιές, με αυτόν τον τρόπο και οι μεγαλοϊδιοκτήτες «παίρνουν μια ανάσα», αφού πληρώνουν λιγότερους φόρους και το ταμείο εισπράττει περισσότερα χρήματα, αφού πολλαπλασιάζονται αυτοί που πληρώνουν. Να μια ακόμα εφαρμογή της «δημιουργικής λογιστικής».

Οι δήμαρχοι του δικομματισμού δείχνουν μιαν ιδιαίτερη συμπάθεια στους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρούς ΕΒΕ, γι' αυτό και τους φορολογούν διπλά, και στην κατοικία τους, και στην εργασία τους.

Αγαπητέ αυτοαπασχολούμενε, οι επικείμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές δεν είναι καλλιστεία για την ανάδειξη των πιο ικανών και φιλόπονων τοπικών αρχόντων. Οι εκπρόσωποι του δικομματισμού και των συνοδοιπόρων του, είτε βρίσκονται στην κυβέρνηση είτε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, είναι οι πρόθυμοι πολιτικοί εκφραστές των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου, που είναι ο βασικός σου αντίπαλος. Με αυτούς πρέπει να συγκρουστείς. Σύμμαχοί σου οι εργαζόμενοι και οι αγρότες, που έχουν τις ίδιες βασικές ανάγκες με σένα. Μόνο στην αγωνιστική διεκδίκηση βρίσκεται η διέξοδος. Κάνε την ψήφο σου ανταποδοτική, ενισχύοντας τα ψηφοδέλτια που υποστηρίζονται από το ΚΚΕ, το ΔΗΚΚΙ, την Κομμουνιστική Ανανέωση, που το μόνο που έχουν να σου τάξουν είναι συμπαράσταση στους δικούς σου αγώνες.

Του
Βασίλη ΜΑΜΑΗ