Κυριακή 16 Ιούλη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 20
Η ΑΛΛΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ
η αλλη διασταση
ΖΗΤΩ Η SCOTLAND YARD

Και εγώ υποκλίνομαι... Ποιος είναι ο δικός μας αρχηγός της Αστυνομίας, παρακαλώ; Εχει κάποιον τίτλο ευγενείας και δεν το ξέρουμε; Δεν έχει. Πώς, λοιπόν, θα πιάσει τη 17 Νοέμβρη; Με τι προσόντα και ποιο παρελθόν; Θεωρείτε βλάκες τους «τρομοκράτες» να δεχτούνε να συλληφθούν από απογόνους τσοπαναραίων; Μα θα γινόταν ρεζίλι των σκυλιών. Θα μένανε αιώνια στιγματισμένοι. Αυτά τα πράγματα δε γίνονται. Τον Sir, λοιπόν...

Τον Sir John Stevens, άνθρωπο με σπουδές σπουδαίο! Που ηγείται μιας αστυνομίας ευγενών και όχι τέως χωροφυλάκων: Ανρθωπο με Master στη Φιλοσοφία. Με παρελθόν στις έρευνες για την τρομοκρατία στην Ιρλανδία. Δοκιμασμένο. Που διδάσκει σε πανεπιστήμια Δίκαιο. Που έχει πάρει το μετάλλιο της Βασίλισσας. Ο δικός μας τι έχει πέρeι. Τίποτα!

Πάψτε, λοιπόν, την γκρίνια. Η Scotland Yard δεν είναι αστυνομία, είναι θρύλος, θρησκεία. Τιμή μας που έστειλε ανθρώπους της. Και τιμή των δικών μας αστυνομικών που θα συναναστραφούν με τους απογόνους του ιδρυτή της Sotland Yard, του μοναδικού Sir Robert Peel. Ανθρωπο που σπούδασε στο Ηττον και υπήρξε (και αυτός) υπεύθυνος για την Ιρλανδία. Και όλα αυτά το 1829, ακόμα, όταν οι πρόγονοι των δικών μας αστυνομικών πάλευαν να νικήσουν τους Τούρκους. Οταν η χώρα μας μόλις πρόλαβε να πει «γεια σου» στην ελευθερία. Η Sotland Yard παρέδιδε μαθήματα αστυνόμευσης...

Ναι, κύριοι, σε τέτοια αστυνομία είπαμε «μπάτε σκύλοι αλέστε». Δεν είπαμε στη Sotland Yard της Αλβανίας να μπει. Σε αυτά τα σιχάματα. Αυτούς του βλάχους. Τους ξυπόλυτους. Είπαμε «περάστε» σε μια ιστορία 171 χρόνων. Χρόνων ηρωικών. Είπαμε ναι σε μια αστυνομία που τα 'βαλε με τον Marx και τον Engles. Που συγκρούστηκε με ανθρακωρύχους, που χτύπησε τον IRA. Μια αστυνομία που έγινε ένα με το νόμο... Μια αστυνομία πρότυπο!

Με μια τέτοια αστυνομία δε διαπραγματεύεσαι. Είναι ντροπή να είσαι μίζερος. Ανοίγεις τα σύνορα, κάνεις τα στραβά μάτια για το Σύνταγμα, οργανώνεις κλειστά σεμινάρια, παραχωρείς εθνικά δικαιώματα, ανοίγεις τα ντουλάπια σου και δείχνεις τους φακέλους, παραδίδεις φωτογραφίες, δακτυλικά αποτυπώματα... ό,τι σου ζητήσουν τους δίνεις! Κοινός είναι ο στόχος άλλωστε! Η πάταξη της τρομοκρατίας. Αξιοπρέπειες θα κοιτάξουμε τώρα; Αυτά είναι ψιλά γράμματα. Κουβέντες των κομμουνιστών. Αυτών που δεν πιστεύουν στο θεό και κάνουν ότι πιστεύουν στην πατρίδα.

Δε μασάμε, κύριοι! Εμάς δε μας ενοχλεί καθόλου η Sotland Yard, εσείς μας ενοχλείτε! Εσείς που για το παραμικρό κατεβαίνετε στα πεζοδρόμια και εμποδίζετε την κυκλοφορία. Και με την ευκαιρία, να ξέρετε, με τους Αγγλους θα πούμε και κάνα δυο κουβέντες και γι' αυτό το ζήτημα... Γιατί και αυτό το θέμα εμπίπτει στις κοινές μας ανησυχίες, στις κοινές προσπάθειες να μην κουνιέται φύλλο! Είναι μέρος του αγώνα μας να οικοδομήσουμε έναν κόσμο υποταγής. Εναν κόσμο που θα κυριαρχεί ο νόμος. Που θα υπάρξει τάξη. Ασφάλεια.

Ξέρετε για τι αστυνομία μιλάμε, κύριοι; Μόνον ένα στατιστικό παράδειγμα για να σκάσετε, οριστικά. Το 1847, όταν εμείς δεν είχαμε ακόμα βρακί, αυτοί - και μόνον στο Λονδίνο - έκαναν 62.181 συλλήψεις. Τι λέτε ότι ήταν όλος αυτός ο κόσμος, Νοικοκυραίοι; Δικοί μας ήτανε. Τρομοκράτες ήταν που παριστάνανε τους πεινασμένους και τους κλέφτες.

Και, τέλος πάντων, είδατε κανέναν Αγγλο αστυνομικό να κυκλοφορεί στο δρόμο; Να σας ζητάει τα στοιχεία; Σας είπε κανένας, fudoff. Σας έφτυσε κανένας στα μούτρα; θα πρέπει να ομολογήσετε, καμία σχέση αυτοί με τους Αμερικάνους. Που μπήκαν με τα σκυλιά στο Προεδρικό Μέγαρο. Αυτοί δε φέρανε μαζί τους ούτε γάτα. Τέτοια διακριτικότητα! Αυτοί είναι αξιοπρεπείς. Δε ζητάνε τίποτα. Εμείς τους δίνουμε. Και τους δίνουμε, όχι γιατί είμαστε υπηρέτες, όπως λέτε, αλλά γιατί έχουμε ανεπτυγμένο το συναίσθημα της φιλοξενίας. Γιατί κρατάμε γερά τις παραδόσεις ετούτου του τόπου. Γιατί σεβόμαστε τις φιλίες...

Και σας ρωτάω, σε τι διαφέρουν, κύριοι, οι αστυνομικοί που φιλοξενούμε, από τον Τσόρτσιλ; Σε τίποτα. Και ετούτοι, όπως και εκείνος για το καλό μας αγωνίζονται. Προσπαθούνε με νύχια και με δόντια, όπως προσπάθησε και εκείνος, να βοηθήσουν τη χώρα μας na προχωρήσει στο μέλλον της. Στο πεπρωμένο της. Στο πλευρό - πάντα - του ελεύθερου κόσμου. Δίπλα στον Μπλερ και τη μητέρα Αγγλία. Κοντά στον Κλίντον και τον πατέρα Αμερική.

Εσείς κρατήστε την εθνική ανεξαρτησία... εμείς προχωρήσαμε στην παγκοσμιοποίηση. Ενας κόσμος, μια αστυνομία! Κάτω τα σύνορα, ζήτω η Sotland Yard!


Του
Νίκου ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ