Με τα λόγια - λέει η λαϊκή σοφία - χτίζω ανώγια και κατώγια. Κι όταν οι δημοτικές - νομαρχιακές εκλογές έγιναν ορατές στο χρονικό ορίζοντα η ηγεσία του ΣΥΝ ολοένα και με μεγαλύτερη συχνότητα έκανε λόγο για την ανάγκη να ηττηθεί ο δικομματισμός, αναγνωρίζοντας σ' αυτές τον πολιτικό τους χαρακτήρα, συνεπώς και τα πολιτικά μηνύματα που θα εξέπεμπαν τα αποτελέσματά τους.

Βέβαια, η συνέπεια της πάλης ενάντια στο δικομματισμό κρίνεται κυρίως από τις πράξεις και όχι από τα λόγια. Κι ανάμεσα στα λόγια και τις πράξεις του ΣΥΝ καταγράφτηκε τεράστια απόσταση, για να μην πούμε χάσμα. Αναμενόμενη για όποιον στοιχειωδώς έχει παρακολουθήσει την πορεία του ΣΥΝ γενικά και ειδικότερα στο πλαίσιο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Με σταθμούς: Τη συμφωνία του στις αντιδραστικές αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο που διέπει τη λειτουργία της. Τις υπηρεσίες που προσέφερε στην υλοποίησή τους, σε αναγνώριση των οποίων αυτοδιοικητικά στελέχη του αναδείχτηκαν με τη βοήθεια του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ σε ηγετικές θέσεις στα ανώτερα όργανα της ΤΑ. Από τις οποίες συνέχισαν να προωθούν αντιδραστικά αντιλαϊκά μέτρα σε αγαστή συνεργασία με το δικομματισμό. Να μην παραλείψουμε φυσικά τις εκτεταμένες συνεργασίες για την κατάληψη θέσεων στη δημοτική και νομαρχιακή αυτοδιοίκηση με το ΠΑΣΟΚ αλλά και τη ΝΔ.

Θα μπορούσε να πει κανείς «περσινά ξινά σταφύλια». Είναι όμως ολόφρεσκα. Και σ' αυτές τις εκλογές ο ΣΥΝ επέλεξε την επανάληψη των συνεργασιών του κυρίως με το ΠΑΣΟΚ αλλά και τη ΝΔ. Παράξενος τρόπος να ηττηθεί ο δικομματισμός, αλήθεια. Σε κάθε σχετική επισήμανση του οξύμωρου του πράγματος η ηγεσία του ΣΥΝ προσέφευγε στην προσφιλή της τακτική της μετάθεσης των ευθυνών στις «τοπικές κοινωνίες» που «με αυτοδιοικητικά κριτήρια αποφασίζουν»! Βέβαια, το νικηφόρο εκλογικό αποτέλεσμα όπου συνεργάστηκε με το ΠΑΣΟΚ η ηγεσία του ΣΥΝ έσπευσε να το ζητωκραυγάσει σαν νίκη των πολιτικών της επιλογών.

Ενόψει του δεύτερου γύρου έγινε ακόμα πιο εμφανής η διαδικασία «το 'να χέρι νίβει τ' άλλο». Μισόλογα από την Κουμουνδούρου για όπου αναμετρούνται υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και διφορούμενη γενικόλογη προτροπή για ψήφο στους «συνδυασμούς της ριζοσπαστικής Αριστεράς», όπως την προσδιόριζε βεβαίως ο ΣΥΝ. Και φαίνεται αυτό από τις μόνες ανακοινώσεις αφορούν στις περιπτώσεις που στο β΄ γύρο πάνε τα υποστηριζόμενα από το ΚΚΕ ψηφοδέλτια (Καρδίτσα και Νίκαια) για να προτρέψουν σε ψήφο κατά συνείδηση, αφού βέβαια καταλογίζουν τα μύρια όσα στους αγωνιστές δημάρχους Χρ. Τέγο και Στ. Μπενετάτο.

Για το δεύτερο γύρο ο ΣΥΝ φόρεσε το «αυτοδιοικητικό κοστούμι» και παρέπεμψε στις δημοτικές - νομαρχιακές κινήσεις, ώστε να αποφύγει το κόστος είτε της προτροπής καταψήφισης του δικομματισμού (σ' αυτή την περίπτωση τα αντίποινα ίσως ήταν οδυνηρά για τις περιπτώσεις που συνδυασμοί του ΣΥΝ πάνε στο β΄ γύρο) είτε της ανοιχτής του στήριξης. Απελευθερωμένες λοιπόν οι αυτοδιοικητικές του κινήσεις παίρνουν θέση (και την ευθύνη από την πλάτη της Κουμουνδούρου), όπως αυτή που πήρε ο Τ. Κουράκης στη Θεσσαλονίκη, ο οποίος έσπευσε να δηλώσει τη στήριξή του στην εκλεκτή του ΠΑΣΟΚ, Χρ. Αράπογλου.