«Οι σημερινές εκλογές υπαγορεύουν στην κυβέρνηση να συνεχίσει τη στρατηγική της... Βασικός άξονας της στρατηγικής αυτής είναι οι μεταρρυθμίσεις και οι αλλαγές. Με αυτή τη στρατηγική πορευόμαστε και έτσι θα πορευτούμε μέχρι τις εθνικές εκλογές του 2008» (Κ. Καραμανλής, το βράδυ της περασμένης Κυριακής).

Και τίποτα να μην έλεγε ο πρωθυπουργός για το μήνυμα των τοπικών εκλογών οι κινήσεις και οι ενέργειες της κυβέρνησης των επόμενων ημερών έδειξαν καθαρά ποιο μήνυμα έλαβε η κυβέρνηση: Επιδοκιμάστηκε η αντιλαϊκή πολιτική της - Οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις και αλλαγές είναι λαϊκή αξίωση και απαίτηση! Το υποστήριξε, άλλωστε, ο ίδιος ο πρωθυπουργός στο Πολιτικό Συμβούλιο της ΝΔ υποστηρίζοντας ότι «οι πολίτες αξιώνουν»(!) τις «μεταρρυθμίσεις». «Ξέχασε», βέβαια, ότι καθ' όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου διαβεβαίωνε σε όλους τους τόνους ότι στις δημοτικές εκλογές «δεν κρίνεται η πολιτική της κυβέρνησης», αλλά η εκλογή «άξιων και ικανών» τοπικών αρχόντων, ακριβώς για να προφυλάξει, όσο μπορούσε, την εφαρμοζόμενη πολιτική από την έκφραση της λαϊκής δυσαρέσκειας και καταδίκης στις κάλπες.

Διαπιστώνοντας ότι αυτός ο στόχος της επιτεύχτηκε, σε ένα βαθμό, έσπευσε να χρησιμοποιήσει τη λαϊκή ψήφο ως επιδοκιμασία και συναίνεση στην αντιλαϊκή πολιτική της!

Είναι αξιοθαύμαστο ότι δεν έχασε ούτε ώρα, περνώντας από τις διαπιστώσεις στην πράξη. Η ανανέωση της αντιλαϊκής επίθεσης εκδηλώθηκε αμέσως και σε όλα τα μέτωπα.

Το πρώτο που έκανε ήταν να «ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς» της με το «μέτωπο» για τη δημόσια και δωρεάν Παιδεία. Εστειλε ένα ξεκάθαρο μήνυμα αδιαλλαξίας προς τους απεργούς δασκάλους, ζητώντας «να επιστρέψουν στα σχολεία για να μη χάσουν άλλα μαθήματα οι μαθητές» και επαναλαμβάνοντας ότι τα αιτήματά τους είναι «εκτός ορίων της εισοδηματικής πολιτικής». Ταυτόχρονα, δε δίστασε να επαναφέρει το ζήτημα της αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων.

Η αδιαλλαξία της κυβέρνησης έχει συγκεκριμένη πολιτική στόχευση. Θέλει να γονατίσει και τσακίσει το κίνημα για τη δημόσια και δωρεάν Παιδεία γιατί πιστεύει ότι αυτή είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να υλοποιηθούν οι αντιδραστικές αλλαγές με στόχο την παραπέρα εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Παιδείας. Δε δίστασε μάλιστα να επισείσει την απειλή των πρόωρων εκλογών στην περίπτωση που συνεχιστεί η «αναταραχή» στην Παιδεία. Προκειμένου να γίνει πιο πειστική η απειλή την περιέφερε στα κανάλια ο θλιβερός Βερέμης επικαλούμενος «εσωτερική πληροφόρηση» από το Μέγαρο Μαξίμου...

Το δεύτερο μέτωπο που έσπευσε να «ανοίξει» αμέσως μετά τις κάλπες η κυβέρνηση ήταν το Ασφαλιστικό, αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι έχει δρομολογήσει ανατροπές, τόσο για την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης όσο και τη μείωση των συντάξεων. Το διατυμπάνισε με πλήθος «ντελάληδων», μέσω της διορισμένης «Επιτροπής Σοφών», του ΔΝΤ, της ΕΕ... Δε μάσησε τα λόγια του - κάθε άλλο - ο ίδιος ο Γ. Αλογοσκούφης: «Γι' αυτά τα ζητήματα (σ.σ. για το Ασφαλιστικό) πρέπει να γίνουν προτάσεις τολμηρές και με φαντασία. Αυτό που ζητήσαμε από την επιτροπή (σ.σ. των σοφών) είναι να μας κάνουν προτάσεις που ξεφεύγουν από το πολιτικό πλαίσιο που έχει θέσει η κυβέρνηση». Οπως είναι γνωστό, το «πολιτικό πλαίσιο» της κυβέρνησης είναι ότι δε θα γίνει αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ούτε μείωση των συντάξεων. Είναι ευνόητο σε ποια κατεύθυνση ενθαρρύνει ο Γ. Αλογοσκούφης να είναι τολμηρές οι προτάσεις των «σοφών»... Ηδη το Διεθνές Γραφείο Εργασίας, που ανέλαβε την εκπόνηση της περιβόητης αναλογιστικής μελέτης, έλαβε σαφείς οδηγίες να παρουσιάσει «εναλλακτικά σενάρια για τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και για το ύψος των συντάξεων».

Μέχρι την «επόμενη τετραετία», που η ΝΔ θα έχει αλλάξει τις «δεσμεύσεις» της, η κυβέρνηση «έχει πολύ μαλλί να ξάνει». Ενοποιήσεις ασφαλιστικών ταμείων με όποιες αντιασφαλιστικές ανατροπές αυτό συνεπάγεται, ανατροπές στα βαρέα και ανθυγιεινά, εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών στο δημόσιο, κ.ά., είναι στην ατζέντα των επόμενων μηνών. Αξίζει να σημειωθεί ότι στη διαμόρφωση της - αντεργατικής - «ατζέντας» συμμετέχει και η ΓΣΕΕ, που ανταλλάσσει προς τούτο επιστολές με τον υπουργό Απασχόλησης, Σ. Τσιτουρίδη...

Την ίδια στιγμή, έγινε γνωστό ότι η κυβέρνηση ετοιμάζει νέο πακέτο για την ευελιξία στην αγορά εργασίας, που μεταξύ των άλλων θα περιλαμβάνει επέκταση της μερικής απασχόλησης στους ΟΤΑ και ενίσχυση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας.

Το ίδιο το υπουργείο Απασχόλησης στις απαντήσεις που έδωσε στα ερωτήματα του ΔΝΤ για την κυβερνητική πολιτική αντιμετώπισης της ανεργίας αποκαλύπτει ότι πρόκειται να αναλάβει «νέα πρωτοβουλία για την ενίσχυση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας», παρά το γεγονός ότι μόλις πριν από ένα χρόνο πέρασαν το νόμο για τις απλήρωτες υπερωρίες και το 8ωρο-λάστιχο.

Είναι ολοφάνερο από τα παραπάνω ότι η κυβέρνηση εργάζεται συστηματικά και ασταμάτητα προκειμένου να διασφαλίσει τη συνεχή μείωση του «εργατικού κόστους», γεγονός που, δίχως να ομολογεί δημόσια, θεωρεί ως προϋπόθεση εκ των ων ουκ άνευ για να δημιουργηθεί το «ελκυστικό επενδυτικό περιβάλλον» που έχει υποσχεθεί ο Κ. Καραμανλής στους μεγάλους οικονομικούς κολοσσούς.

Χάριν της ολοκληρωμένης εικόνας θα πρέπει να αναφερθούν δύο ακόμα «πρωτοβουλίες» που ανέλαβε τη βδομάδα που πέρασε η κυβέρνηση «αξιοποιώντας» το μήνυμα των εκλογών. Πρώτον, «πρόσφερε» τη ΔΕΗ ως όχημα στην αμερικανική εταιρεία «Contour Global» με στόχο τη λεηλασία των ενεργειακών πηγών (λιγνίτης, κ.ά.) στα Βαλκάνια.

Δεύτερον, προχώρησε στην πρώτη Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) στον τομέα της Υγείας, επεκτείνοντας την εμπορευματοποίησή της. Συγκεκριμένα, το γνωστό θεραπευτήριο «Υγεία», που ελέγχεται από το τραπεζικό κεφάλαιο της «Marfin», ήρθε σε συμφωνία με τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό για την κατασκευή δύο νοσοκομειακών μονάδων σε οικόπεδο 100 στρεμμάτων που σήμερα στεγάζεται το «Ασκληπιείο» Βούλας!

Συμπερασματικά, η κυβέρνηση δείχνει ασυγκράτητη προκειμένου να προωθήσει με πιο ταχείς ρυθμούς τις αντιδραστικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις χρησιμοποιώντας καταπώς τη βολεύει τη λαϊκή ψήφο στις τοπικές εκλογές. Προσθέτοντας δηλαδή δύναμη στις αντιλαϊκές πολιτικές... Με δεδομένη, λοιπόν, τη βούληση της κυβέρνησης οι εργαζόμενοι βρίσκονται «αντιμέτωποι» με το καθήκον να οργανώσουν την πάλη τους πιο αποφασιστικά για να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις της δικής τους αντεπίθεσης. Περιθώρια για μοιρολατρία και ηττοπάθεια δεν υπάρχουν...