Ελάχιστη προσφορά στον αγώνα του Λιβανέζικου λαού, των λαών που αγωνίζονται ενάντια στον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και ΕΕ αφιερώνω, μέσω του αγαπημένου «Ριζοσπάστη», το παρακάτω ποίημά μου:

«Δε θα πεθάνουμε σας το φωνάζουμε/ Φονιάδες των λαών και της ζωής μας./ Θα πολεμήσουμε, δε θα λυγίσουμε/ κι η νίκη η τελική θάναι δική μας.

***

Βόμβες κι αν ρίχνετε, στο αίμα αν πνίξετε/ γυναίκες και παιδιά, λαούς και έθνη/ το μαύρο χέρι σας/ θε να το κόψουμε, τη μάθαμε την τέχνη.

***

Βιετνάμ και Λίβανος, ο ίδιος τύραννος/ ισοπεδώνει τα χωριά, τις πολιτείες/ και τα γεράκια τους απ' τα παλάτια τους/ να ευλογούν τους στυγνούς εγκληματίες.

***

Για γη παλεύουμε, το δίκιο θέλουμε/ και μας αποκαλείτε τρομοκράτες/ παιδιών χασάπηδες, λαών σατράπηδες/ με καμουφλάζ τον τίτλο δημοκράτες!

***

Καρφί στο μάτι σας, για το γινάτι σας/ της λευτεριάς αντίκρυ σας το Κάστρο/ ό,τι κι αν κάνετε, δεν θα την πάρετε/ την Κούβα του συντρόφου Φιντέλ Κάστρο.

***

Το μαύρο τέλος σας, θάναι το μέλλον σας./ O,τι κι αν κάνετε Χιροσίμες, Ναγκασάκια/ κάποιαν Αυγή, πάνω στη γη/ θε ν' ανεμίσουν σφυροδρέπανα μ' αστράκια».

ΖΑΒΙΤΣΑΝΟΣ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ

Λευκάδα