Πολλά και βαρύγδουπα περί οικουμενικού μέσου επικοινωνίας, διαθέσιμου σε όλους, ακούστηκαν από κυβερνητικά χείλη στην έναρξη των εργασιών του Α΄ Παγκόσμιου Φόρουμ για τη Διακυβέρνηση του Διαδικτύου, που πραγματοποιείται στην Αθήνα. Στην πραγματικότητα, το φόρουμ αυτό είναι ένα διαβούλιο χωρίς δυνατότητα λήψης αποφάσεων, ένα φόρουμ ανταλλαγής απόψεων από το οποίο δε θα προκύψει καν ένα κείμενο συμπερασμάτων. Η πραγματοποίησή του αποφασίστηκε για να δοθεί μια διέξοδος μετά την αποτυχία της περσινής συνάντησης για την Κοινωνία της Πληροφορίας (που οργάνωσε ο ΟΗΕ στην Τύνιδα), στην οποία οι ιμπεριαλιστές της άλλης πλευράς του Ατλαντικού είχαν αρνηθεί να παραδώσουν στον ΟΗΕ ή κάποιο διακρατικό οργανισμό, τον έλεγχο της διευθυνσιοδότησης και της ονοματοδοσίας στο Διαδίκτυο.

Ο έλεγχος της διευθυνσιοδότησης είναι σημαντικό οικονομικό όπλο στη σημερινή καπιταλιστική οικονομία που κάνει ευρεία χρήση του διαδικτύου, αφού αυτός που τον έχει, αν και δεν μπορεί να διακόψει τη λειτουργία του διαδικτύου σε άλλες χώρες, μπορεί ωστόσο να δημιουργήσει σοβαρότατα προβλήματα για αρκετό χρονικό διάστημα, μέχρι τα υπόλοιπα τμήματα του διαδικτύου να ανασυνταχθούν και υποκαταστήσουν τα συστήματα διευθυνσιοδότησης που θα έχουν στερηθεί. Επιπλέον, ο ελέγχων την ονοματοδοσία, κρυμμένος πίσω από μια «ανεξάρτητη» αρχή, μπορεί να βάλει εμπόδια στην υλοποίηση του σχεδιασμού αξιοποίησης του Διαδικτύου των αντιπάλων του. Το μόνο που δέχτηκαν μέχρι σήμερα οι ΗΠΑ, ήταν να πάψει να λειτουργεί ο αμερικανικός φορέας για την παγκόσμια διευθυνσιοδότηση του Διαδικτύου (ICANN) υπό την άμεση επίβλεψη του υπουργείου Εμπορίου των ΗΠΑ.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση, στο πλαίσιο του γενικότερου ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού, πιέζει για να πάψει ο έλεγχος από τη μεριά των ΗΠΑ και να δοθεί η σχετική αρμοδιότητα απευθείας στις ιδιωτικές εταιρείες, απορρίπτοντας την εμπλοκή οποιουδήποτε διακρατικού οργανισμού στην καθημερινή λειτουργία του δικτύου. Λογικά διερωτάται κανείς, αν η ΕΕ θα πρότεινε το ίδιο στην περίπτωση που εκείνη είχε την απαιτούμενη γεωπολιτική ισχύ, ή τον παραδοσιακό έλεγχο του Διαδικτύου. Μια σειρά από άλλες χώρες προτείνουν το Διαδίκτυο, ως παγκόσμια υποδομή, να επιβλέπεται από διεθνείς διακρατικούς οργανισμούς, που είναι μάλλον η καλύτερη λύση αν πρόκειται να υπάρχει η δυνατότητα στις μικρότερες χώρες να υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους στον τομέα αυτόν.

Αλλά ας υποθέσουμε ότι το θέμα της διευθυνσιοδότησης λύνεται με το θετικότερο δυνατό τρόπο στο σημερινό πλαίσιο. Θα εξασφαλίσει αυτό την αξιοποίηση του Διαδικτύου προς όφελος των λαών; Η συζήτηση που γίνεται περί ισότητας δεν αναφέρεται στην ισότητα στη διακίνηση ιδεών και πληροφοριών από τους απλούς ανθρώπους κάθε χώρας. Αναφέρεται στην εξάλειψη κάθε περιορισμού στην αξιοποίηση του Διαδικτύου από τις επιχειρήσεις. «Διακυβέρνηση του Διαδικτύου για την Ανάπτυξη» είναι το θέμα του φόρουμ, που πραγματοποιείται στην Αθήνα και η ανάπτυξη, το ξέρουμε καλά πια, δεν αφορά τον εργατοϋπάλληλο, τον αυτοαπασχολούμενο, τον μικροαγρότη και τον μικροεπαγγελματία. Η συζήτηση γίνεται για το πώς, μέσω του Διαδικτύου, τα μονοπώλια των ιμπεριαλιστικών χωρών και ενώσεων θα διεισδύσουν σε λιγότερο αναπτυγμένες οικονομίες, για να πουλήσουν μηχανήματα και υπηρεσίες, για να εδραιώσουν παραπέρα, μέσω αυτής της διαδικασίας, τη θέση τους στις εν λόγω οικονομίες.

Το φόρουμ για τη Διακυβέρνηση του Διαδικτύου «μπορεί να γίνει ο τόπος συνάντησης, όπου ξεκινάμε τη διαδικασία μετατροπής του ψηφιακού χάσματος σε ψηφιακή ευκαιρία», είπε στην παρέμβασή του ο υπουργός κ. Λιάπης. Δε μίλησε για δικαίωμα όλων των ανθρώπων σ' αυτή την παγκόσμια υποδομή. Μίλησε για ευκαιρία, δηλαδή επιχειρηματική ευκαιρία. Είναι χαρακτηριστικό ποιοι συμμετέχουν στο φόρουμ: εκπρόσωποι κυβερνήσεων, εταιρειών (ποιος τους έστειλε αυτούς;), της κοινωνίας των πολιτών (;) και της ακαδημαϊκής και τεχνολογικής κοινότητας (κι αυτούς ποιος τους επέλεξε;). Δεν υπάρχει κανείς που να πήγε εκεί ως εκπρόσωπος π.χ. συνδικαλιστικού φορέα των εργαζομένων.

Για τους στόχους διακυβέρνησης του Διαδικτύου υπέρ του κεφαλαίου ήταν σαφής και ο πρωθυπουργός στην ομιλία του στο φόρουμ: Η διακυβέρνηση του διαδικτύου πρέπει «να ανταποκρίνεται στα ερεθίσματα και τις προκλήσεις και να συνεχίσει να υποστηρίζει ένα περιβάλλον που προάγει τις καινοτομίες, τον ανταγωνισμό και τις επενδύσεις». Θέση που συνάδει με την ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής πέρσι στην Τύνιδα, για πρωτοβουλίες που θα υποβοηθήσουν - όπως ελπίζει το κεφάλαιο - την τεχνολογικά υποστηριζόμενη οικονομική ανάπτυξη.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτός ο στόχος. «Το Διαδίκτυο μπορεί και πρέπει να ενισχύσει τη δημοκρατία, την κοινωνική συνοχή, την καλή διακυβέρνηση και την ισχύ των νόμων σε εθνικό και διεθνές επίπεδο», πρόσθεσε ο κ. Καραμανλής. Το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του προσπαθούν στο όνομα της δημοκρατίας να περιορίσουν, να καταπνίξουν την ελευθερία διακίνησης ιδεών στο Διαδίκτυο, την ύψωση οποιασδήποτε αντίθετης φωνής που θα χαλάει την «κοινωνική συνοχή» εκμεταλλευτών - εκμεταλλευομένων, να το μετατρέψουν σε ένα ακόμα μέσο χειραγώγησης της κοινωνικής συνείδησης, σε ένα ακόμα μέσο εφαρμογής και περάσματος της πολιτικής της παγκοσμιοποίησης του κεφαλαίου. Στο πλαίσιο αυτό, λένε, «το Διαδίκτυο θα αποτελεί ένα αποτελεσματικό εργαλείο για την προαγωγή της γνώσης αλλά, επίσης, και της ειρήνης, της ασφάλειας και της σταθερότητας». Οπου η σταθερότητα και η ασφάλεια αφορούν, φυσικά, τη διαιώνιση του καπιταλισμού και του κοινωνικού πλαισίου που διευκολύνει την κερδοφορία του.

Κουβέντα δεν είπε ο κ. πρωθυπουργός και ο υπουργός του για το θέμα της προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών στο Διαδίκτυο. Η κυβέρνησή του, όπως και η Ευρωπαϊκή Ενωση συνολικά, έχει προχωρήσει στη νομότυπη παρακολούθηση των πάντων μέσα και από το Διαδίκτυο, στο όνομα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας.

Δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι σημαντικό μέρος των επενδύσεων που έχει εξαγγείλει η ελληνική κυβέρνηση για τη δημιουργία υποδομών για το λεγόμενο «γρήγορο ίντερνετ» θα δοθεί προς αξιοποίηση στα τηλεπικοινωνιακά μονοπώλια της χώρας, μέσω Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα. Με άλλα λόγια, ο ελληνικός λαός θα χρηματοδοτήσει τις εταιρείες για να του πουλάνε «φτηνότερα» τις υπηρεσίες διαδικτύου.

Το κεφάλαιο θέλει το διαδίκτυο οικουμενικό μέσο για τους δικούς του λόγους. Το λαϊκό κίνημα έχει κάθε λόγο να θέλει το διαδίκτυο πραγματικά οικουμενικό μέσο, προσβάσιμο από όλους, χωρίς τους φραγμούς που βάζει η εξαπλούμενη φτώχεια, όχι μέσο επιβολής του νόμου της κυρίαρχης τάξης, αλλά μέσο ελεύθερης διακίνησης ιδεών και επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων, με τη δημοκρατικότερη στις σημερινές συνθήκες λύση στο ζήτημα της διευθυνσιοδότησης, δημόσια υποδομή για το παρόν και το μέλλον.