Εκπληκτοι οι ανυποψίαστοι τηλεθεατές και αναγνώστες εφημερίδων παρακολουθούν περισσότερο από 10 μέρες τα όσα λέγονται και γίνονται γύρω από τα αίτια του θανάτου ή της δολοφονίας του στρατιώτη Σπ. Ρωμιόπουλου.

Ακόμα και όσοι έχουν βιώσει και δει πολλά στις δύσκολες και ανώμαλες περιόδους στην πολιτική ζωή της χώρας, μένουν άφωνοι με τα όσα απίθανα και επικίνδυνα για το λαό και τη Δημοκρατία συμβαίνουν σ' αυτή την υπόθεση και όχι μόνο.

Η στρατιωτική και κυρίως η πολιτική ηγεσία οφείλει να απαντήσει ξεκάθαρα και πειστικά σε καταγγελίες που ευθέως, έστω και με καθυστέρηση, δικαιολογημένη ή όχι αδιάφορο, έκαναν δυστυχείς γονείς για τα παιδιά τους, που έχασαν τη ζωή τους το τελευταίο χρονικό διάστημα κατά τη διάρκεια που υπηρετούσαν τη στρατιωτική τους θητεία και σαν αιτία από την υπηρεσία "πιστοποιήθηκε", ή αυτοκτονία ή παθολογικά αίτια τα οποία πάντα συνοδεύονταν με υπόδειξη να μην ανοιχτεί το φέρετρο.

Η κατάσταση φαίνεται ότι είναι πιο σοβαρή,

Αν συνυπολογιστούν "συμπτώσεις", όπως αυτή της δολοφονίας του αξιωματικού της αστυνομίας Μαρκάκη στην Αλβανία από αστυνομικό των ΕΚΑΜ, που πήγε να αποδοθεί κατ' αρχήν σε Αλβανό, στη συνέχεια σε Βορειοηπειρώτη και την (ανεξάρτητη) δολοφονία του Βορειοηπειρώτη φύλακα.

Αν αληθεύει η καταγγελία που δημόσια διατυπώθηκε ότι στο 640 υπηρετεί έφεδρος αξιωματικός που πριν τη θητεία του ήταν "μπράβος" σε νυχτερινά κέντρα.

Αν είναι γεγονός ότι οι σπουδαστές της Σχολής Αξιωματικών της Αεροπορίας που βασάνισαν νεότερο συνάδελφό τους δεν εκδιώχθηκαν και μάλιστα ο ένας εξ αυτών είναι σήμερα σπουδαστής στη Σχολή Ευελπίδων.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κατάσταση, όπως αναδείχτηκε ιδιαίτερα τις τελευταίες μέρες, δεν είναι καλή και φαίνεται ότι δεν πρόκειται απλά για καψώνια ατομικά ή ομαδικά, ας τα χαρακτηρίσουμε συνηθισμένα, τα οποία κι αυτά είναι καταδικαστέα και απαράδεκτα.

Η διαταγή του αρχηγού ΓΕΣ προς όλες τις μονάδες να σταματήσουν τα καψώνια (ορθότατη και προς τιμήν του) φανερώνει το μέγεθος του προβλήματος.

Παρακολουθώντας τα όσα διαδραματίζονται γύρω από τα αίτια θανάτου του στρατιώτη Ρωμιόπουλου ανάμεσα στα πολλά ερωτήματα που δημιουργούνται αναδείχνεται ένα κορυφαίο.

Πρόκειται για μεμονωμένη περίπτωση ή είναι η κορυφή του παγόβουνου; Αν θελήσει κάποιος να δώσει απάντηση σ' αυτό το ερώτημα βρίσκεται μπροστά σε άλλα όπως:

* Εγινε ή όχι προσπάθεια να συγκαλυφτούν τα αίτια που προκάλεσαν το θάνατο του στρατιώτη;

* Αν οφείλεται σε παθολογικά αίτια, γιατί όλες οι διαδικασίες δεν έγιναν με πλήρη διαφάνεια, γιατί δεν ειδοποιήθηκε η οικογένεια του στρατιώτη, να πάει και με δικούς της ιατροδικαστές και δικηγόρους στο σημείο που βρέθηκε ο νεκρός; Δεν μπορεί βέβαια να ισχυριστεί κανείς ότι κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε κινδύνους για την εθνική ασφάλεια.

* Αν ακόμη υποθέσει κανείς ότι μπορεί να συνέβη λόγω προσωπικών διαφορών ή αντιπαράθεσης με κάποιον, δε φαίνεται ο λόγος προσπάθειας συγκάλυψης.

* Εγινε μέχρι τώρα νεκροψία, τρεις φορές, από ιατροδικαστές με διαπιστώσεις διαμετρικά αντίθετες. Θάνατος από φυσιολογικά αίτια είναι η διαπίστωση από την ιατροδικαστή της Αλεξανδρούπολης, άγρια δολοφονία διαπιστώνουν και υποστηρίζουν τρεις άλλοι ιατροδικαστές. Αν είναι επιστημονικά επιτρεπτό ή όχι να υπάρχουν τέτοιες διαφορές για το συγκεκριμένο θάνατο θα το απαντήσουν οι επιστήμονες όμως:

- Αν υπάρχει κάποια σκοπιμότητα παραποίησης των αιτιών, από ποια πλευρά μπορεί να επιδιωθχεί;

- Τι έχουν να κερδίσουν οι γονείς και η οικογένεια του στρατιώτη προσπαθώντας να βρουν δολοφόνους, αν ο θάνατος οφείλεται σε φυσιολογικά αίτια;

- Υπάρχει λόγος οι τρεις ιατροδικαστές (Νόνας, Κοτσάφτης και Γιαμαρέλος) να προσπαθούν να "ανακαλύψουν" δολοφόνους αν δεν υπάρχουν και ποιον θα ωφελήσει μια τέτοια γνωμάτευση;

- Υπάρχει μήπως λόγος να αποκρύπτονται ή να παραποιούνται ευρήματα για να συγκαλυφτεί δολοφονική ενέργεια και ποιοι θα ωφεληθούν; Κοινός νους σε μια τέτοια περίπτωση θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι κάποιος ή κάποιοι ωφελούνται από μια συγκάλυψη. Είναι αυτοί που άμεσα και έμμεσα εμπλέκονται σε μια τέτοια υπόθεση.

Είναι γεγονός ότι η πλατιά δημοσιοποίηση της υπόθεσης "θάνατος του στρατιώτη Ρωμιόπουλου" βοηθάει - πιέζει σε μια κατεύθυνση αποκάλυψης των πραγματικών αιτιών, δυσκολεύει επιδιώξεις συγκάλυψης που πιθανά υπάρχουν.

Ομως αν τα πράγματα μείνουν ως εκεί, ελάχιστα θα έχουν επιτευχθεί. Προκύπτει ανάγκη ουσιαστικών αλλαγών στο νομικό πλαίσιο, τους κανονισμούς και τη νοοτροπία στο χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων. Μόνο τότε θα αποκατασταθεί πλήρως η εμπιστοσύνη της νεολαίας και του λαού, θα πολλαπλασιαστεί η αμυντική δυνατότητα της πατρίδας μας.

Δε διαφεύγει ασφαλώς των εκτιμήσεών μας, η συμμετοχή της χώρας στο ΝΑΤΟ, ότι μέσα από εκεί δρομολογούνται και αναπτύσσονται η ιδεολογία, η πολιτική τακτική και πρακτική των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, ότι αυτά που συμβαίνουν στις Ενοπλες Δυνάμεις είναι αμερικανικές αντιλήψεις και συστήματα.

Υπάρχει ταυτόχρονα και μια πραγματικότητα που λέει ότι τα συμφέροντα της Ελλάδας δεν ταυτίζονται με αυτά του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ. Η εκτίμηση αυτή μπορεί πριν λίγα χρόνια να γινόταν αποδεκτή από το τμήμα εκείνο του λαού που βρισκόταν στον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς, σήμερα όμως είναι πεποίθηση της μεγάλης του πλειοψηφίας.

Δεν υπάρχουν βέβαια αυταπάτες ότι είναι δυνατό η σημερινή κυβέρνηση, που το σύνολο της πολιτικής της κινείται στα πλαίσια της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των ντόπιων και ξένων μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού, να πάρει μέτρα ουσιαστικής αλλαγής σε προοδευτική κατεύθυνση στο χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων. Αλλωστε, οι νόμοι που τελευταία ψηφίστηκαν (μισθολόγιο, θητεία, εξοπλιστικό πρόγραμμα) είναι αποδειχτικά των διαθέσεων και επιδιώξεών της. Παρ' όλα αυτά θεωρούμε ότι πέρα από την ανάγκη υπάρχει και δυνατότητα να αντιμετωπιστούν θετικά και να ξεπεραστούν ορισμένα προβλήματα που υπάρχουν σ' αυτό το χώρο με την προϋπόθεση ότι:

- Οπου υπάρχει ή παρουσιάζεται μικρό ή μεγάλο πρόβλημα να αποκαλύπτεται, να καταγγέλλεται, να δημοσιοποιείται και να αναπτύσσεται απαίτηση, πάλη για την αντιμετώπισή του.

- Θα υπάρξει ενδιαφέρον και δράση από φορείς νομικών, κοινωνιολόγων, γιατρών και άλλων επιστημονικών ενώσεων, αλλά και από άτομα αυτών των κλάδων, γενικότερα από μαζικές οργανώσεις της εργατικής τάξης, των αγροτών, της νεολαίας, την Τοπική Αυτοδιοίκηση κλπ.

- Θα απαιτηθούν μέτρα τα οποία θα βελτιώνουν ουσιαστικά τη ζωή των στρατευμένων αξιωματικών, υπαξιωματικών και στρατιωτών. Ενα πλαίσιο τέτοιων μέτρων μπορεί να είναι η ουσιαστική αναβάθμιση των οικονομικών τους, ένα πρόγραμμα πλήρους εκδημοκρατισμού που θα κατοχυρώνει όλα τα δικαιώματα και τις ελευθερίες που απολαμβάνουν όλοι οι Ελληνες υπήκοοι και είναι συνταγματικά κατοχυρωμένα, που να ξεκινάνε από τη δυνατότητα διαβάσματος όλων των πολιτικών εντύπων μέχρι την ανάπτυξη συνδικαλιστικής δράσης, την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών και το σπάσιμο των στεγανών, το ξήλωμα κυκλωμάτων ναρκωτικών ή άλλων και τη δυνατότητα όταν προκύπτει πρόβλημα η εκδίκαση των υποθέσεων να γίνεται από την τακτική Δικαιοσύνη και όχι από στρατοδικεία.

Η ανάπτυξη δράσης σε μια τέτοια κατεύθυνση θα ξεμπλοκάρει δυνάμεις - υπάρχουν έντιμοι δημοκράτες, πατριώτες, αξιωματικοί - αλλά και άτομα σε όλο τον κρατικό μηχανισμό που θα βοηθήσουν να φωτιστούν τα στεγανά, να φυσήξει άλλος αέρας. Αυτό θα είναι μια μεγάλη προσφορά στο έθνος και την πατρίδα. Μια τέτοια συνολική προσπάθεια με τη συμβολή και των εντίμων δημοσιογράφων που θα αναδείξουν το μέγεθος του προβλήματος μπορεί να υποχρεώσει την κυβέρνηση να προχωρήσει στην αντιμετώπιση κάποιων προβλημάτων.

Αλλωστε, από μέτρα εκδημοκρατισμού κανείς, τουλάχιστον μακροπρόθεσμα, δεν έχει να χάσει, ενώ όφελος άμεσα και προοπτικά θα υπάρξει για τα στρατευμένα παιδιά μας, τη νεολαία, το λαό και την πατρίδα.

Να απαιτηθούν μέτρα τα οποία θα βελτιώνουν ουσιαστικά τη ζωή των στρατευμένων αξιωματικών, υπαξιωματικών και στρατιωτών. Ενα πλαίσιο τέτοιων μέτρων μπορεί να είναι η ουσιαστική αναβάθμιση των οικονομικών τους, ένα πρόγραμμα πλήρους εκδημοκρατισμού που θα κατοχυρώνει όλα τα δικαιώματα και τις ελευθερίες που απολαμβάνουν όλοι οι Ελληνες υπήκοοι και είναι συνταγματικά κατοχυρωμένα