"Εκσυγχρονισμός", "μεταρρύθμιση", "μετασχηματισμός του κράτους", "σύγχρονη αντίληψη γι' αυτό" ήταν οι κυρίαρχες φράσεις και λέξεις στα ντοκουμέντα της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ, που έγινε στο Ναύπλιο. Ηταν μεγάλη η προσπάθεια να καλυφθεί η ουσία αυτών των σλόγκαν. Θέλησαν να περάσουν την αντίληψη ότι το κράτος είναι ουδέτερο, είναι υπεράνω των ταξικών αντιθέσεων και επομένως η μεταρρύθμισή του γίνεται για το γενικό καλό. Θέλουν να καλύψουν το ρόλο του αστικού κράτους σαν οργάνου της κυρίαρχης τάξης, σαν οργάνου επιβολής της πολιτικής εξουσίας της. Ομως παρά την προσπάθειά τους να κρύψουν το πραγματικό περιεχόμενο του εκσυγχρονισμού, του μετασχηματισμού και της μεταρρύθμισής του, αναγκάζονται να ομολογήσουν ότι τελικός στόχος είναι τα παραπάνω όχι μόνο να προσαρμοστούν στις υπάρχουσες οδηγίες και εντολές, αλλά και να αφήνουν ανοιχτή τη δυνατότητα για σημαντικές αλλαγές που θα προέλθουν "από την ολοκλήρωση της ευρωπαϊκής ενοποίησης και τις ανάγκες της ανταγωνιστικής εθνικής οικονομίας", δηλαδή τη λιτότητα, την ανεργία, τη φτώχεια για τους πολλούς και τα κέρδη για το μεγάλο κεφάλαιο. Με άλλα λόγια πλήρης υποταγή σε όσες και όποιες αλλαγές επιβάλλουν τα υπερεθνικά κέντρα, χωρίς έστω και αναφορά (ακόμα και για τα προσχήματα) στο περιεχόμενο και την κατεύθυνσή τους, δηλαδή αν συμφέρουν τη χώρα, τους εργαζομένους ή το μεγάλο κεφάλαιο. Και είναι φυσικό, αφού έχουν ταυτίσει την ύπαρξη της θέσης και της πολιτικής τους με τα συμφέροντα αυτά.

Εκσυγχρονισμός και μετασχηματισμός του κράτους δε σημαίνει για το ΠΑΣΟΚ αλλαγή κατεύθυνσης, δε σημαίνει φιλολαϊκή πολιτική, αλλά αντίθετα ενίσχυση της εξουσίας της κυρίαρχης τάξης, την επιβολή νέων δεινών για το λαό. Σημαίνει παραπέρα υποβάθμιση των αντιπροσωπευτικών θεσμών, περιορισμό της δυνατότητας παρέμβασής τους σε μια φιλολαϊκή αναπτυξιακή διαδικασία. Και η επιβεβαίωση έρχεται από μια σειρά μέτρων που ήδη έχουν θεσμοθετηθεί, όπως η ανάπτυξη της Περιφερειακής Διοίκησης, με την οποία ενδυναμώνεται η παρέμβαση του κράτους στον έλεγχο της Νομαρχιακής και Πρωτοβάθμιας Αυτοδιοίκησης, με σκοπό αυτές να εφαρμόζουν με συνέπεια τις πιο αντιλαϊκές διατάξεις που έχουν επιβληθεί. Για να εφαρμόσουν δηλαδή την οδηγία 92/50 της ΕΕ, με την οποία μπορούν να ανατίθενται σε ιδιώτες οι υπηρεσίες, οι αρμοδιότητές τους, τα έργα τους. Για να επιβάλουν πρόσθετους φόρους στο λαό για έργα που "αναπτύσσουν την περιοχή, βελτιώνουν το περιβάλλον και εξυπηρετούν τους πολίτες", δηλαδή για τα πάντα. Για να περάσουν μέσα και από αυτόν το θεσμό, τις πελατειακές σχέσεις, τη διαφθορά (μέσα από τη διαχείριση των ΕΟΚικών Προγραμμάτων), την αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων με τις διαφόρων μορφών και είδους επιχειρήσεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης κλπ. Γι' αυτό κύρια προσπάθειά τους είναι να δημιουργήσουν τη συνείδηση ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι μόνο διοικητικός μηχανισμός.

Σαν φυσιολογικό αποτέλεσμα αυτής τους της θέσης έρχεται και η προτροπή για ανάδειξη αιρετών στην ΤΑ διαχειριστών αυτής της πολιτικής χωρίς αντιδράσεις. Οχι απλά "πιστών στο κομματικό καθήκον", αλλά στο σύστημα, στη διατήρησή του, στη διαχείριση της κρίσης του. Κι αυτό σημαίνει ουσιαστικά κατάργηση της αιρετότητας, της ουσίας και του περιεχομένου των οργάνων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Γι' αυτό διατηρούν, παρά τις εδώ και χρόνια διακηρύξεις, αντιδραστικό εκλογικό σύστημα και δεν εφαρμόζουν την απλή αναλογική. Γι' αυτό κρατούν οικονομικά καθηλωμένη την Α βαθμού ΤΑ στο εξευτελιστικό ποσοστό 2% του Κρατικού Προϋπολογισμού και τη Νομαρχιακή χωρίς πόρους. Γι' αυτό της αναθέτουν εκείνες τις αρμοδιότητες που απαιτούν δαπάνες που είναι υποχρέωση του κράτους (όπως οι Παιδικοί Σταθμοί), για να ξαναπληρώσουν οι δημότες και μέσα από την ΤΑ. Αυτή η κατεύθυνση για την ΤΑ, δηλαδή η αντιμετώπισή της ως διοικητικού μηχανισμού προσαρμοσμένου στις οδηγίες και κατευθύνσεις της ΕΕ, οδηγεί παραπέρα στην ανάπτυξή της σαν επιχείρηση, σε συνύφανση με το μεγάλο κεφάλαιο, στον ανταγωνισμό των ΟΤΑ και μεταξύ τους. Και είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα η ανταγωνιστικότητα για τη χωροθέτηση των χώρων απόθεσης των απορριμμάτων της Αττικής, η προσπάθεια για ανάθεση μέσω της ΤΑ σε πολυεθνικές της αντιπεριβαλλοντικής μεθόδου της καύσης κλπ. Ηδη χωρίς περιστροφές υπουργοί και στελέχη της κυβέρνησης δηλώνουν απερίφραστα και κυνικά: "Οι αποφάσεις παίρνονται στις Βρυξέλλες, εμείς εξειδικεύουμε και υλοποιούμε". Αυτό ήταν και το επιχείρημα για την προώθηση των αναγκαστικών συνενώσεων, "από τις οποίες δεν πρέπει να υπάρχει διέξοδος διαφυγής" όπως εγγράφως δήλωναν. Οι δημότες το μόνο δικαίωμα που έχουν είναι να συμφωνήσουν.

Είναι βέβαιο ότι οι συνοδοιπόροι του ΠΑΣΟΚ στο μονόδρομο της ΕΕ, που επέλεξαν μακριά και ενάντια στα συμφέροντα των εργαζομένων, δε διαφωνούν σ' αυτές τις κατευθύνσεις. Εξάλλου το ΠΑΣΟΚ επιδιώκει και έχει τη συναίνεση επί της ουσίας: Η ΝΔ αντιδρά μόνο στη μορφή του λεγόμενου εκσυγχρονισμού. Ο ΣΥΝ δήθεν αντιδρά, προσπαθώντας να μην εκτεθεί παραπέρα για να μην πέσει τελείως το αριστερό προσωπείο, να μην αποκαλυφθεί πλήρως στο λαό το πραγματικό περιεχόμενο της "Κεντροαριστεράς", που ήδη οι εκλεγμένοι του (σε συμφωνία με το ΠΑΣΟΚ) έδειξαν στους αγώνες των εργαζομένων και στα όργανα της ΤΑ, ψηφίζοντας και ενισχύοντας τις πιο αντιλαϊκές επιλογές. Είναι ώριμες οι συνθήκες για να πέσουν οι μάσκες των "εκσυγχρονιστών", των ευρωλάγνων και των σύγχρονων "κεντροαριστερών". Προϋπόθεση η έγκυρη, έγκαιρη και ολοκληρωμένη ενημέρωση του λαού. Αυτή βοηθά και προωθεί την αναβαθμισμένη ποσοτικά και ποιοτικά δημιουργική συμμετοχή του στη συγκρότηση ευρύτερων λαϊκών συσπειρώσεων, που αποτελούν τη βάση και την πηγή συγκρότησης ενός ευρύτερου μετώπου αμφισβήτησης της εφαρμοζόμενης πολιτικής και ανάπτυξης της πάλης για βαθιές αλλαγές που έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία. Είναι επιτακτικά αναγκαία σε κάθε περιοχή, σε κάθε νομό και δήμο η συσπείρωση πλατιών δυνάμεων, που στηρίζουν δημιουργικά τις δυνάμεις που παλεύουν για μία ΤΑ που θα εκφράζει πραγματικά τη θέληση των δημοτών, για την ανάδειξη αιρετών που θα αναπτύσσουν το διεκδικητικό χαρακτήρα της ΤΑ για τη λύση των προβλημάτων του λαού, που δρουν όχι για την εφαρμογή εντολών και κατευθύνσεων που διατηρούν το σύστημα και διαχειρίζονται την κρίση του, αλλά παλεύουν για την αναβάθμιση του ρόλου και περιεχομένου της ΤΑ ως παράγοντα που μπορεί να συμβάλει, με τη συμβολή του λαϊκού κινήματος, στην ανάπτυξη που έχει ανάγκη η χώρα, με κέντρο τον εργαζόμενο άνθρωπο και τις ανάγκες του.