Πολλές - και ορισμένες ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες - οι προτάσεις στο συνέδριο για την οικογένεια και εφηβεία, που έγινε τελευταία από την Επιτροπή Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Παιδιών και των Νέων. Οργανωτές: Ο Εθνικός Οργανισμός Πρόνοιας, το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού, Η "Αρσις", το Κέντρο Μέριμνας Οικογενείας και Παιδιού, η οργάνωση "Σώστε τα Παιδιά". Βασική διαπίστωση του συνεδρίου: Χρειάζεται να δημιουργηθούν θεσμοί που θα βοηθήσουν ώστε να κατοχυρωθούν τα δικαιώματα των παιδιών και των νέων. Μερικές από τις προτάσεις: Δημιουργία Κέντρου νομικής στήριξης των ανηλίκων. Μόνιμη Επιτροπή παρακολούθησης της εφαρμογής των διεθνών συμβάσεων που αφορούν το Παιδί. Δημιουργία υπουργείου ή υφυπουργείου για τη Νεότητα. Συνεργασία του Δημοσίου με μη κυβερνητικές οργανώσεις. Να υπάρξει πρωτοβάθμια φροντίδα στην κοινότητα, το δήμο, τη συνοικία. Προσχολική φροντίδα για τη σωματική και ψυχική υγεία των ανηλίκων. Προσαρμογή των προγραμμάτων στις ανάγκες των παιδιών. Πρόληψη αρνητικών καταστάσεων, που είναι καλύτερη από τη θεραπεία. Καλύτερη προετοιμασία της οικογένειας και αναγκαία στήριξη από το κράτος. Πρόγραμμα για παιδιά με ειδικές ανάγκες (βελτίωση ικανοτήτων, δημιουργία δυνατοτήτων για απασχόληση). Πρόγραμμα για παιδιά με αποκλίνουσα συμπεριφορά, ώστε να αξιοποιήσουν τα ταλέντα τους και να έχουν εμπειρίες διαφορετικές από αυτές που έχουν δοκιμάσει μέχρι σήμερα. Ακούστηκαν και άλλες προτάσεις, όπως δημιουργία Εθνικού Παρατηρητηρίου για την Ανήλικη Νεότητα. Κι ακόμα δίπλα στο συνήγορο του πολίτη (που θα έχει τέσσερις βοηθούς) ένας που να έχει αρμοδιότητα για τα παιδιά. Εντονο στη διάρκεια του συνεδρίου πρόβαλε το φάσμα της ανεργίας των νέων, έντονα φάνηκε και η τάση να φορτωθεί στην οικογένεια - βλέπε μητέρα - ό,τι θέλει να ξεφορτωθεί το κράτος.

Ομως η οικογένεια, όπως υπογραμμίστηκε, όχι μόνο δεν είναι έτοιμη για τους ρόλους που ήδη έχει, όχι μόνο δε στηρίζεται στο έργο της, αλλά αποδυναμώνεται, αφού ανάμεσα σε άλλα το κράτος κάνει συνεχείς περικοπές κονδυλίων και υποβαθμίζει κρατικούς οργανισμούς και ιδρύματα όπως ο Εθνικός Οργανισμός Πρόνοιας και το ΠΙΚΠΑ, ώστε μια μέρα - μάλλον σύντομα - να ιδιωτικοποιηθούν: Χαρακτηριστικό το σχόλιο και τα ερωτήματα που ακούστηκαν από το ακροατήριο: Γιατί άραγε να δημιουργηθούν καινούριοι φορείς, ενώ υπάρχουν ήδη φορείς που είναι κατακερματισμένοι και αν συντονιστούν θα παίξουν σημαντικό ρόλο; (Ο Εθνικός Οργανισμός Πρόνοιας λ. χ. ή το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού). Ηδη χρειάζεται επιμόρφωση και στελέχωση των διάφορων υπηρεσιών που τώρα λειτουργούν, με ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς. Ομως προσλήψεις, όπως είναι γνωστό, δε γίνονται... Ουσιαστικά, η πρόνοια καταργείται!

Δεν... πειράζει. Το έργο της θα αναλάβουν, όπως τον παλιό καλό καιρό, οι γυναίκες στις φτωχές οικογένειες, ή... τα αναμορφωτήρια. Δοκιμασμένες λύσεις!

Επιμέλεια:

Αλίκη ΞΕΝΟΥ - ΒΕΝΑΡΔΟΥ